هر قومی تاریخ نداشته باشد، قوم مرده است
گروه فرهنگی: کتاب ماموستا، زندگی‌نامه و خاطرات ماموستا ملاقادر قادری امام جمعه پاوه نوشته علی رستمی، حاصل 60 ساعت مصاحبه با ملاقادر قادری امام جمعه مبارز و انقلابی اهل تسنن شهرستان پاوه است، ملا قادر قادری از جمله کسانی است که در دوران شکستن حصر پاوه، مجاهدت‌های فراوانی را انجام داد.
به گزارش بولتن نیوز، هر قومی تاریخ نداشته باشد، قوم مرده است و هر تاریخی نیز درست بیان نشود تاریخ تحریف شده است. ما در خاطره‌هایمان واقعیت‌ها را می‌گوییم و نیازی به اضافه گویی نداریم. هنوز دشمن با ما آتش بس نکرده است و 38 سال است درگیر جنگ هستیم.
کتاب خاطرات ماموستا برای نسل آینده مفید است و نشان می‌دهد مردم ما برای انقلاب زحمت کشیدند و شهید تقدیم کرده‌اند. در این کتاب خاطرات هیچ مسئولی نقل نشده و بر اساس واقعیت است. غرب کشور برای انقلاب زحمت زیادی کشیده است، آن‌ها فرزندان، باغ و کشاورزی‌شان را در راه انقلاب و اسلام از دست دادند و خسارت، چند برابر شهرهای دیگر است. در فقه مرز نشینی حقوق بیشتری نسبت به شهرنشنی دارد چون دشمن در کمین آن‌ها است. این کتاب تاریخ مردم پاوه است که رشادت، فداکاری، مقاومت و ایستادگی مردم این دیار را نشان می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
ابراهیمی برای همه، ابراهیمی برای سعادت
گویا شهید مطهری این کتاب را برای امروز ما نوشته؛ اسلام و مقتضیات زمان
وقتی استاد علی صفایی حائری از تربیت اسلامی می‌گوید
در بخش‌هایی از این کتاب می‌خوانیم: جدم، قادر، مشهور به قادرآقا، از طائفه آقالرهای شهر تویله عراق بود. نسب سلسله پدری ام این گونه است: قادر فرزند عباس و عباس فرزند قادر و قادر فرزند رسول و رسول فرزند محمود و محمود فرزند خالدآقا که با خانواده مشایخ بزرگوار نقشبندی های تویله کردستان عراق یک خانواده و طائفه و از یک نسل هستیم. در تعریف سلسله نقشبندی ها آمده که اصل این خانواده از سادات نعیمی بغداد است...
پدرم ثروتمند نبود ولی عزت نفسی داشت که او را از دست درازی در امور حرام باز می داشت. علاوه بر پاک دامنی، توانایی اش در فهم مسائل فلکی و ستارگان زبانزد همه بود.....بعد از فوت پدرم، زندگی مان سخت تر شد و زحمت بزرگ کردن من و سرپرستی مادرم تا حدی بر دوش کاک صالح افتاد.... مادرم، سلما خانم، زنی صوفی مسلک، بسیار متدین و از علاقمندان به مشایخ روستای خانقاه و بیت مرحوم حاج شیخ نجیب اشرافی بود که با آبرومندی جورمان را می کشید تا دستش پیش کسی دراز نشود...
در اوایل قدرت گیری پهلوی، بسیاری از شهرها و روستاها، از جمله مناطق صعب العبور مثل اورامانات، ارتباطی با حکومت مرکزی نداشتند، ولی با روی کار آمدن رضاشاه پهلوی و شکل گیری قشون متحدالشکل ایران در اوایل سده چهاردهم هجری شمسی، عملیات ضربتی حکومت مرکزی ضد قدرت های پراکنده عشایری و قومی در استان های زاگرس نشین آغاز شد....بیشتر افراد معروف همچون حاکمان عشایر منطقه، بیگ زادگان، علما و مشایخ در سال ۱۳۱۰ دستگیر و به تهران برده شدند و سپس در زندان هایی مخوف در شهرهای مختلف تا سالیان درازی محبوس و البته عده ای از آنان نیز تیرباران شدند...
شهر پاوه و روستاهای مجاورش از روزهای ابتدایی جنگ در فصول مختلف گاه و بی گاه مورد هجوم و مزاحمت هواپیماهای عراقی قرار می گرفت و هر بار متحمل تعدادی شهید و مجروح می شدیم....بنده در بیش از پنجاه جلسه خون صلح که یکی از طرفین به قصاص یا دیه سنگین محکوم شده اند حضور یافته ام و با تفاهم و گفت و گو و به کمک روحانیون بزرگوار، مشایخ و بزرگان قبایل اختلاف را فیصله داده و علاوه بر خون صلح آنان را از ادامه عداوت بازداشته ام....شهریور ۱۳۹۰ زمزمه سفر مقام معظم رهبری به استان کرمانشاه پیچیده بود.
تعداد شهرستان های استان و اماکن مورد بازدید زیاد بود و مشخص بود در آن فرصت کم امکان بازدید از همه آن ها وجود ندارد. با توجه به حوادث و سوابق پاوه و نزدیکی آن به مرز عراق، شاید کسی باور نمی کرد که جناب ایشان پاوه را مورد بازدید و لطف خویش قرار دهند....محل اجتماع مملو از سیل مشتاقان دیدار رهبری بود که در مقابل جایگاه نشسته بودند...
شب تلویزیون و رسانه های مختلف را نگاه کردم تا بازتاب سفر را از آن سوی مرز و در اردوگاه مخالفان رصد کنم. مخالفان ظاهرا عصبانی بودند و هرچه خواستند، گفتند!...(ماموستا؛/زندگی نامه و خاطرات ماموستا ملاقادر قادری امام جمعه پاوه، نویسنده: علی رستمی، صفحات مختلف، ناشر: انتشارات سوره مهر، ۱۳۹۶)
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
