دردهای سینه یک فیلسوف
گروه فرهنگی - محمدرضا حکیمی: این کتاب حاوی درد و دل ها و آرزو های نویسنده می باشد که در قالب 5 مقاله تدوین شده است. زمان اصلی نوشتن آنها به حدود سال ۶۷ برمی‌گردد. نویسنده محترم خود می گوید: ... و یکبار دیدم که همرهان گم شدند، یکی به ده ها فرسنگ جلو و دیگران به صدها فرسنگ عقی، مگر اندکی، و من ترک مسیر نکردم ... و هر چه هست نمی دانم، اینقدر هست که من این آرزو را داشته ام که در ساحل سپیده تن شویم، و در معبد خورشید بایستم و بر حماسه انسان ها نماز گزارم...
به گزارش بولتن نیوز، سنگ نبشته ها و مکتوبات حفری نشان می دهند که انسان از بامداد زندگی بخوبی پی برده است که باید دستورات اخلاق را مورد توجه قرار دهد، و با حدود و قیودی آشنا گردد، و ازخودکامگی و شهوات بی پایان خویش بهراسد. نیز می رسانند که گفته های اخلاقی از دورانی بس قدیم در محل توجه افکار قرار داده می شده است، و بزرگان همواره آنها را از راههای گوناگون به خورد انسانها می داده اند، و تا حدود امکانات خود، برای به کار بستن پندها و گفتارهای تربیتی می کوشیده اند.
در این راه، پیشگام، خردمندان سترگ بودند که برای حصول این مقصود تلاشها کردند. و حاصل کوششهای ژرف و پیگیریهای عمیق آنان به اینجا منتهی گشت که کاخ زندگی را بر شالوده اخلاق استوار دارند، و مواد تربیتی را به گونه گونه روشها بیاموزند، تا با همکاری باطن و احساسات درونی، راه گفتار و کردار و پندار نیک، پیش پای انسان گذارده شود، و در نتیجه، تمام افراد و اجتماعات از تباهیها و واژگونیها رهایی یابند. این بود که روزان و شبان در راه راهنمایی و پرورش توده های مردم عمر خویش سپری کردند و پند و اندازهایی بس گران به یادگار گذاردند.......
(فریاد روزها، محمدرضا حکیمی، صفحه ۴۲، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۷)
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
