وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّا عَلى ذَهابٍ بِهِ لَقادِرُون
المؤمنون (23) آیه 18
ترجمه:
و از آسمان آبی به اندازه فروفرستادیم پس آن را در زمین ساکن کردیم و درحالیکه همانا ما بر [از بین] بردن آن مسلّماً تواناییایم.
حدیث:
1) ابْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّهُ مَا مِنْ سَنَةٍ أَقَلَّ مَطَراً مِنْ سَنَةٍ وَ لَكِنَّ اللَّهَ يَضَعُهُ حَيْثُ يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا عَمِلَ قَوْمٌ بِالْمَعَاصِي صَرَفَ عَنْهُمْ مَا كَانَ قَدَّرَ لَهُمْ مِنَ الْمَطَرِ فِي تِلْكَ السَّنَةِ إِلَى غَيْرِهِمْ وَ إِلَى الْفَيَافِي وَ الْبِحَارِ وَ الْجِبَالِ.
اصول كافي، ج2، ص272
امام باقر (ع) میفرماید: هیچ سالى كم بارانتر از سال ديگر نيست ولى خدا آن باران را هر جا خواهد قرار میدهد؛ هر گاه مردمى نافرمانى خدا كنند، خداوند عز و جل آنچه از باران براى آنها در آن سال مقدّر كرده، به جانب ديگران بر گرداند و به جانب دشتها و درياها و كوهها میفرستد ...
2) شیخ بهایی نقل میکند كه: ابن عبّاس (از اصحاب پیامبر ص و شاگرد امیرالمومنین ع در تفسیر قرآن) «ماء» را در «آيه أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً» به علم تفسير كرده است.
منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح، مقدمه2، ص
آقای سوزنچی استاد دانشگاه باقرالعلوم است. حدود 10 سال قبل استاد دانشگاه امام صادق ع بوده است.