گروه دین و اندیشه: حجت الاسلام دکتر سوزنچی از اساتید دانشگاه امام صادق (ع) هر روز یک آیه قران را با ترجمه و چند حدیث تفسیری و چند نکته در تدبر آن آیه منتشر می کند. بولتن نیوز نیز در راستای ترویج چنین اقدامات ارزشی این سلسله مطالب را به صورت روزانه منتشر خواهد کرد.
به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، در مطلب روز بیست و نهم فروردین به آیه 51 سوره غافر پرداخته شده و در آن آمده است:
إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهاد
سوره غافر (40) آیه 51
ترجمه:
بهدرستی که ما فرستادگانمان و کسانی را که ایمان آوردهاند، در زندگى دنيا و روزى كه شاهدان بهپا میخیزند، حتماً يارى مى كنيم.
حدیث:
1) أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ جَمِيلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
قُلْتُ قَوْلُ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ» قَالَ:
ذَلِكَ وَ اللَّهِ فِي الرَّجْعَةِ، أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ أَنْبِيَاءَ كَثِيرَةً لَمْ يُنْصَرُوا فِي الدُّنْيَا- وَ قُتِلُوا وَ الْأَئِمَّةَ بَعْدَهُمْ قُتِلُوا- وَ لَمْ يُنْصَرُوا ذَلِكَ فِي الرَّجْعَة
تفسير قمي، ج2، ص259
جمیل میگوید از امام صادق ع درباره سخن خداوند که میفرماید: « إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا- وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ » سوال کردم، فرمود: به خدا قسم که این در رجعت حاصل میشود. آیا نمیدانی که پیامبران فراوانی در دنیا یاری نشدند تا کشته شدند و ائمه بعد از آنها هم کشته شدند در حالی که یاری نشدند؛ این [یاری در حیات دنیا] در رجعت است.
2) حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ مِنْهُمْ وَ لَمْ يُنْصَرْ بَعْد
كامل الزيارات، ص63
ابوبصیر نقل میکند که امام باقر ع این آیه (إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ) را خواند و فرمود:
حسین بن علی ع از آنهاست که هنوز یاری نشده است.
تدبر:
در آیه دیروز (شعرا/9) گفته شد که سراغ «رب»ی بروید که شکستناپذیر است.
در آیه امروز سه تاکید («إن» ، «لـ » ، «جمله اسمیه») آمده است (غالبا زمانی بر مطلبی تاکید میشود که مخاطب بسادگی نمیپذیرد) برای بیان این مطلب که:
«خداوند دو گروه («آنان که رسالتی الهی بر دوش دارند» و «آنان که ایمان دارند و خدا را باور کردهاند و بر اساس باور خدا میخواهند زندگی کنند») را در دو موقف («زندگی دنیا» و «روزی که شاهدان میخواهند شهادت دهند») حتما حتما حتما یاری میرساند» و اگر خدا کسی را یاری کند یعنی حتما کارش به نتیجه میرسد.
پس یاری شدن را در چهار حالت – که باورش برای ما سخت است- بیان کرده است:
اگر رسالتی الهی برعهده بگیریم حتما حتما حتما در همین دنیا کارمان به نتیجه میرسد (خودمان بفهمیم یا نفهمیم).
اگر رسالتی الهی برعهده بگیریم، نه فقط خدا خبردار میشود؛ بلکه حتما حتما حتما در مقابل دیدگانی که حقیقت کار را میبینند نیز کارمان به نتیجه میرسد؛ پیامبر ص و اهل بیت ع [که شاهدان مهم قیامتاند (نحل/89) و (حج/78) ] کارمان را ببینند و خوشحال شوند بهتر است یا ... ؟
اگر خدا را باور کنیم و بر اساس این باور زندگی کنیم، حتما حتما حتما در همین دنیا خدا یاریمان میکند و لذا از زندگیمان نهایت بهره و لذت را خواهیم برد.
(مومن حقیقی کمکم به مقام «رضا» میرسد که همه عالم برایش لذتبخش میشود. حضرت زینب س در همین دنیا این یاری خدا را دید و فرمود: «ما رایت الا الجمیل»)
اگر خدا را باور کنیم و بر اساس این باور زندگی کنیم، حتما حتما حتما، نه فقط در مقابل خدا، بلکه در مقابل همه دیدگانی که حقیقت کار را میبینند نیز کارمان به نتیجه میرسد. پس اگر عدهای که در پیرامون خود، آنها را به عنوان بیننده کار خود قلمداد میکنیم خبردار نشدند یا به ما بیاعتنایی کردند، ناراحت نشویم.
ما دلمان میخواهد کارمان به چشم بیاید؛ نگران نباشیم، حتما به چشم خواهد آمد. نفرمود: «روز قیامت»؛ فرمود: «روزی که شاهدان قیام کنند».
خدا میداند که ما دلمان میخواهد دیده شویم و دیگران ما را زیبا ببینند. اما بسته به اینکه کدام زیباییمان را جلوه میدهیم، معلوم میشود چه کسانی ما را میبینند و در چشم چه کسانی زیبا به نظر میرسیم؟ زیبایی مادی، دل دنیامداران را میبرد و زیبایی معنوی، دل اهل معنا را.
برای همه ما «نظر» دیگران مهم است؛ هریک از ما در زندگیمان به «نظر» برخی شاهدان بیشتر اهمیت میدهیم؛ بکوشیم به «نظر» کسانی اهمیت دهیم که واقعیت را در عمق حقیقیاش میبینند و فردا هم برای شهادت دادن «حاضر میشوند»؛ نه کسانی که فقط با چشم میبینند و نظرات سطحی میدهند و فردا هم یادشان میرود.