نامه‌ای به نشانی کربلا ...

خوشبو ترین گل گلاب کربلا منم شیوا ترین نوای نی نینوا منم با خون نوشته روی گلویم عشق باب الحوائج حرم مصطفی منم با تیر عشق هستی خود را فروختم بازار عشق را به تبسم بها منم خون گلوی من به همه دردها دواست درمان دردهای دل بی دوا منم با دست کوچکم گره ها باز می شود مردم علی اصغر مشکل گشا منم نامم علی اصغر و در کشتی حسین هم بادبان و لنگر و هم ناخدا منم ای حرمله به بیشۀ ما بیهوده میا چون شیر کوچک حرم لا فتی منم آوازه شجاعت من تا به عرش رفت خیبر گشای دیگر خیبر گشا منم این دست های کوچک من دست حیدری است شش ماهه ای که کشته شد بی صدا منم

فرقی نمی کند در کجای قرن چندم ایستاده باشم !
مهم این است که من همچنان رعیتم و تو اربابی یا حسین …
راست گفته اند عالم از چهار عنصر تشکیل شده : آب ، آتش ، خاک ، هوا …
آبی که از تو دریغ کردند
آتشی که در خیمه گاهت افتاد
خاکی که شد سجده گاه و طبیب دردهاو هوایی که عمری ست افتاده در دل ها …
ترکیب این چهار عنصر می شودکربلا

آسمان خم شده تا بوسه زند مویش را/
ماه دیدست درآیینه او رویش را

ماهرچه داریم ازکربلاوعاشورااست.مانمک پرورده ی سفره ی توهستیم.ای حسین،عشق به کربلاوزیارت،یک دم اززبانمان نمی افتد.صبح هاوقتی سفره ی دعاوعزاگشوده می شود،دل وروحمان گرسنه وتشنه ی عشق می شود، ابتداچندمشت(آب بیداری)به صورت جان میزنیم،تاخواب غفلت رابشکنیم.زیارتنامه راکه می بینیم،چشم هایمان آب می افتد(السلام علیک)راکه می شنویم،بوی خوش کربلابه مشاممانمی رسد،بغض عاشوراگلویمان رامی گیرد،هوای دلمان ابری می شودوآسمان دیدگانمان بارانی.باراناشک،ماراتادریای کرامت توپیش می بردچه کنیم؟این دل،مال توست(تاکه نامت می بریم ازدیده آب آید برون...)غذای روح ماازعطای توست.

ماهرچه داریم ازکربلاوعاشورااست.مانمک پرورده ی سفره ی توهستیم.ای حسین،عشق به کربلاوزیارت،یک دم اززبانمان نمی افتد.صبح هاوقتی سفره ی دعاوعزاگشوده می شود،دل وروحمان گرسنه وتشنه ی عشق می شود، ابتداچندمشت(آب بیداری)به صورت جان میزنیم،تاخواب غفلت رابشکنیم.زیارتنامه راکه می بینیم،چشم هایمان آب می افتد(السلام علیک)راکه می شنویم،بوی خوش کربلابه مشاممانمی رسد،بغض عاشوراگلویمان رامی گیرد،هوای دلمان ابری می شودوآسمان دیدگانمان بارانی.باراناشک،ماراتادریای کرامت توپیش می بردچه کنیم؟این دل،مال توست(تاکه نامت می بریم ازدیده آب آید برون...)غذای روح ماازعطای توست.

هنوز هم درجان ما،علقمه ی عطش جاری است وماتشنه ی فراتیم.دل های مایک (حسینیه )ی پرشوراست وخانه هایمان (تل زینبیه)وجبهه هایمان (قتلگاه).درحسینیه دل هایمان،مرغ های محبت سینه می زنندواشک های یتیمان،درخرابه ی چشممان بی قراری می کنند.سینه های ماتکیه ای قدیمی است که باکتیبه های اشعار(محتشم)سیه پوش است.

هنوز هم درجان ما،علقمه ی عطش جاری است وماتشنه ی فراتیم.دل های مایک (حسینیه )ی پرشوراست وخانه هایمان (تل زینبیه)وجبهه هایمان (قتلگاه).درحسینیه دل هایمان،مرغ های محبت سینه می زنندواشک های یتیمان،درخرابه ی چشممان بی قراری می کنند.سینه های ماتکیه ای قدیمی است که باکتیبه های اشعار(محتشم)سیه پوش است.

به خود ببال كه خدا خیرخواه توست، كه صادق آل محمد می‌فرماید:
«من اراد الله به الخیر فقذف فی قلبه حب الحسین وحب زیارته»
«هر كس خدا برایش خیر بخواهد محبت حسین و شوق زیارت او را در دلش می‌گذارد.»
خوش به حالت نویسنده عزیز. ان شالله قلمت در راهاهل بیتتواناتر باشد التماس دعا/
باران

سلام بر تو ای علی اصغر حسین ........
من قیامت جلوی حرمله را می گیرم
که کسی مثل تو اینجا دلی از سنگ نداشت
بشکند تیر کمانت که کمانم کردی
کودک کوچک من با تو سر جنگ نداشت !

" حالا رباب مانده و شش ماه خاطره .... "

ذکر شام غريبانم فقط يک جمله است:
"بس کن رباب حرمله بيدار مي شود"