در واشنگتن هر کسی بر طبل خود می کوبد

گروه بین الملل: مصطفی مطهری*در یادداشت پیش رو که پیرامون  دوگانگی های مقامات کاخ سفید در برخورد با ایران نگاشته شده، نویسنده معتقد است: فقدان وجود نقطه نظرات مشترک میان کابینه و رییس جمهور ایالات متحده آمریکا در کاخ سفید از جمله ویژگی های بارز این روزهای کاخ سفید است؛ در واقع دوگانه گویی های متعدد و سریالی مقامات کنونی کاخ سفید پیرامون مسائل بین المللی از جمله ایران نمونه بارز عدم هماهنگی و نبود اشتراک نظرهای موجود میان اعضای کاخ سفید در واشنگتن است.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته به شرح زیر می باشد:

اظهار نظراتی از قبیل این موارد که آمریکا در سوریه و حتی ایران به دنبال تغییر رژیم نیست و صرفاً با اعلام شروط و اعمال فشارهایی که بیشتر به روند استحاله سازی های مورد نظر آنها در این مناطق بینجامد، موضوع داغ رسانه ای این روزهای مقامات کاخ سفید است؛ اگرچه بحث موضوع تغییر رژیم و مطرح سازی آن بیشتر در ارتباط با سوریه و جایگاه اسد در مقام رییس جمهور سوریه مورد توجه مقامات کاخ سفید می باشد و مانورهای رسانه ای در این رابطه عموماً پیرامون آن انجام می شود، اما نکته مهم و در خور تامل در این باره موضع گیری های ضد و نقیضی است که در این باره رسانه ای می شود. و این به خودی خود نشان دهنده عدم هارمونی در ذیل موضوعات و چالش های جهانی برای واشنگتن در میان صاحب منصبان و مجریان سیاست خارجی در این کشور است، که سردرگمی، آشفتگی و حتی خود محوری های شخصی از جنس حقیقی آن (نه حقوقی و سیاسی) را نمایان می سازد.
با این حال اگر با یک نگاه توأم با اغماض و چشم پوشی به این امر و سطوح تناقضات رفتاری – گفتاری موجود در آن بنگریم و صرفاً این موضع گیری ها را در دایره هیجانات و تبلیغات رسانه ای مورد تامل و تعمق قرار دهیم، می توان عمق تعارضات در چشم اندازهای جهانی کاخ سفید و واشنگتن را در ارتباط با چالش های موجود را به یک نقطه واحد سوق داد و آنهم این خواهد بود که هنوز در دولت ترامپ علیرغم گذشت دو سال از حضور وی در کاخ سفید به عنوان رییس جمهور ایالات متحده آمریکا یک دیدگاه واحد و مشترکی در ارتباط با تبیین و ترسیم سیاست های اعلامی و اعمالی در رابطه با موضوعات جهانی وجود ندارد.
علیرغم آنچه که در سطور فوق به آنها اشاره شد، دستگاه سیاست خارجی و نهادهای مرتبط با آن در واشنگتن بنا به اظهاراتی که وجود دارد و بطور مداوم رسانه ای نیز می شودف در یک جمع بندی تئوریک از چالش های منطقه ای واشنگتن در خاورمیانه اولویت ها را در وهله اول در حل مسائله سوریه و آینده نظام سیاسی در این کشور قرار داده اند؛ و در وهله دوم اولویت خود را ایران و موضوع چگونگی برخورد به اصطلاح تنبیهی شان با ایران مشخص کرده اند. و این موضوع که ایران و مسائل مرتبط با آنهدف دوم دستگاه سیاست خارجی آمریکا است، بنا به گفته مقامات آمریکایی در ذیل محدود سازی ایران در عرصه ها و میدان های منطقه ای مانند سوریه است. از این رو از حیث سیاست های اعلامی واشنگتن موضوع تحدید سازی ایران و برنامه های آن در منطقه، اولویت چالشی آنها در ارتباط با ایران است نه تغییر رژیم که به واسطه سیاست سنتی آنها که در40 سال گذشته دنبال شده است. با این حال وقتی اخبار نشست ها و جلسات برگزار شده مقامات واشنگتن با گروه های به اصطلاح برانداز و مخالف ایران رسانه ای می شود، عدم شفافیت و تعارضات دیدگاهی در راهکارها و حتی راهبردهای ایالات متحده آمریکا در ذیل برخورد با ایران آشکارتر می شود.

اگرچه همپوشانی و موازی گرایی برای حصول به هدف مورد نظر در عرصه سیاست خارجی با تدوین و مشخص سازی اهداف در سیاست ها اعلامی و اعمالی امری بدیهی و غیرقابل انکار است، اما نباید فراموش کرد وضوح و مشهود بودن دوگانگی های رفتاری موجود در نزد ترامپ و تیم تصمیم گیری نزدیک به وی در کاخ سفید تداخل عملکردی را هم در تئوری و هم در عمل را عامل شده است. به عبارت دیگر اینکه عدم عقلانیت در رابطه با راه های مواجهه با ایران و متنوع سازی های جبهه های نبرد با ایران با گرایشات و تمایلات درونی مرتبط با تغییر رژیم در کنار مطرح سازی های مکرر مذاکره بدون پیش شرط با تهران، گویای تعارضات و تفاوت ها در مطالباتی است که مقامات دولتی در واشنگتن از چالش ایران دارند. و این بدان معنا است که نه تنها هنوز یک اجماع درونی میان همفکران ترامپ برای حل مسائله ایران وجود ندارد و بلکه زمینه های واحد و مورد توافق از عقلانی سازی نحوه برخورد با ایران نیز هنوز مورد بحث قرار نگرفته است.

*دکترای علوم سیاسی