اقتصادعاملی برای فشار برایران برای محدود کردن روابط باایران

گروه بین الملل: مصطفی مطهری؛ دکترای علوم سیاسی در یادداشت پیش رو معتقد است: فشار اقتصادی و فشار به ایران برای جلوگیری نفوذ بیشتر در منطقه دو بال یا دو ستون تئوریزه شده واشنگتن برای مقابله با ایران است که با هدف و رویکردی انجام می شود که آن را سیاست یا راهبرد به زانو درآوردن ایران می نامند.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی دراختیار خبرنگار ما قرار گرفته، به شرح زیر است:

در این راستا سخنان و موضع گیری های رسانه ای رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در نشست های بین المللی (نشست اخیر ناتو) با این فحوا و مضمون که ایران بالاخره از طریق روش مذکور تسلیم خواهد شد و حاضر به گفتگو می شود، از دیگر کشورها درخواست همکاری با واشنگتن را در این باره داد. از سوی دیگر مایک پامپئو وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا در سفرهای دوره ای خود به اروپا (گفتگو درباره ایران با فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا)، آسیا و خاورمیانه(گفتگو و دیدارهای مذاکراتی با عادل الجبیر درباره راه حل های فشار بر ایران) با همین سیاستی در حال انجام است که در سطور فوق بدان اشاره شد.
در واقع مقامات کاخ سفید با این ادعا که نفوذ ایران در خاورمیانه مخرب است و باید با اعمال فشار در ابعاد تشریحی اقتصادی و محدودیت های دیپلماسی صورت بگیرد، حساب ویژه ای را بر روی نقش کشورهای منطقه ای برای انجام این راهبرد مقابله جویانه با ایران باز کرده است. به عبارتی دیگر اینکه باید گفت که واشنگتن با مورد خطالب قرار دادن کشورهای منطقه ای حوزه خلیج فارس با نام متحدان خود از آنها خواسته است در راستای انجام سیاست مذکور، واشنگتن همراهی و کمک نمایند.

عناوینی چون نقش و نفوذ منطقه ای رو به افزایش ایران، توانمندی های موشکی ایران، حمایت از تروریسم و تهدیدات بالقوه ایران برای رژیم صهیونیستی و ... از جمله مواردی هستند که کاخ سفید مدعی آن است که باید یا جلوی آنها را گرفت و یا باید آنها را محدود ساخت و تحریم های ویژه ای را بر آنها جاری کرد؛ از این رو لزوم تاکید بر آن و عملیاتی شدن آن را بر دیگران سفارش، توصیه و تحمیل می کند. در این راستا از جمله بازیگران بین المللی که بخشی از نقشه ایالات متحده آمریکا در این باره محسوب می شود اتحادیه اروپا می باشد. در واقع اگر چه اتحادیه اروپا در باره ایران و نقش منطقه ای آن اختلاف نظرهایی با واشنگتن دارد اما به نظر می رسد در این باره نیز به مانند موارد مشابه دیگر در زمین ایالات متحده آمریکا بازی خواهد کرد. در واقع منافعی که اتحادیه اروپا در تعامل با آمریکا دارد و خواهد داشت به مراتب بیش تر از آنچه می باشد که ممکن است در ارتباط و مراوده با ایران داشته باشد. بطوریکه اگر تا چند ماه گذشته برجام برای اتحادیه اروپا به مثابه دم مسیحایی بود و به احیای آن انجامیده بود با خروج ایالات متحده آمریکا از برجام این برداشت از برجام برای اتحادیه اروپا به یکباره از بین رفت. از این رو انتظار بر این است که اتحادیه اروپا به تقلید از گذشته خود در عرصه مسائل بین المللی دنبال رو ایالات متحده آمریکا باشد؛ و نباید هرگز چشم انتظار واکنش درخوری از سوی آنها در جهت صیانت از روابط خود با ایران در برابر رفتارها و سیاست های ایران ستیزانه آمریکا بود.
در واقع باید توجه داشت که دولت ایالات متحده آمریکا با توجه به یکجانبه گرایی هایی که در عرصه بین المللی داشته است، تلاش دارد در موضوع ایران نیز بصورت انفرادی عمل کند با حربه هایی چون اقتصاد و تهدیدهای اقتصادی نه تنها ایران را تحت فشار بگذارد بلکه دیگر بازیگران یا دولت – ملت ها از طریق اقتصاد به دنبال خود بکشاند؛ و ناگفته نماند که در رابطه با موضوع دوم موفق نیز عمل کرده است.

 *دکترای علوم سیاسی