دوگانه کهنه: کارشناسی-انقلابی گری!

گروه سیاسی - حجت‌الاسلام محسن قنبریان طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: آنچه استاد روابط بین الملل دانشگاه تهران درباره توافق آتی ایران و آمریکا پس از شهادت سردار سلیمانی گفته، قبل از اینکه اظهار نظری شخصی باشد، سخن رایج کارشناسی غیر انقلابی در طول ۴دهه مواجه انقلاب با آمریکاست؛که البته ایشان رُک وصریح بیانش کرده است! این کارشناسی اغلب در "مجاری تصمیم سازی" دولتمردان حضور داشته است؛ لذا بجای موضع گیری درباره شخص ایشان باید درباره دوگانه ساختگیِ کارشناسی-انقلابی گری بیاندیشیم.
به گزارش بولتن نیوز، ایشان بطور خلاصه گفته اند:
-"اینکه آمریکا باید از منطقه خارج شود یک_ایده_سیاسی است نه یک_ایده_استراتژیک "!
-"درمباحث استراتژیک هرگز وارد بحث حقوقی نمی شوم، عامل تعیین کننده نهائی قدرت است نه حقوق"!
-"مقامات یک کشور ملاحظات استراتژیک خود را دارند، ولی ممکن است مباحث سیاسی ای مطرح کنند برای_مصارف_داخلی یا خارجی؛ اما این بدان معنا نیست که از فردا قرار است قیام کنند برای تحقق آن مباحث سیاسی"!
-سپس، حضور آمریکا در منطقه را دارای منافعی استراتژیک برای ما و منطقه می شمارد که خلٲ آن موجب نزاعات و جنگهائی میشود! در آخر هم پیش بینی می کند:
-"دوسه هفته دیگر نه از فضای مربوط به ترور سردار سلیمانی خبری خواهد بود و نه از فضای مرتبط با سقوط این هواپیما! آنوقت ما شاهد افزایش میانجی گری ها بین ایران وآمریکا خواهیم بود! بهار سال آتی احتمالا شاهد دیدار_روحانی_و_ترامپ وتوافق ایران وآمریکا خواهیم بود"!
تاریخ این دوگانه جعلی (کارشناسی -انقلابی گری) به روزی برمی گردد که امامِ انقلاب نظر خود درباره ناوگان آمریکا در بدو ورود به خلیج فارس را گفتند(:آنها را بزنید)! اما کارشناسان سیاسی-نظامی آنروز صلاح ندیدند(وتا امروز هم)! بعد در جنگ نفتکش ها وزدن ایرباس ایرانی همین کارشناسی مانع درگیری جدی ونهائی با آمریکا شد. هدف قرار دادن عین الاسد نیز درون نظام بین الملل تعیین شد؛و سعی شد به گونه ای انجام شود که "جنگ با آمریکا" یا "نقض حریم همسایه" تلقی نشود. لذا هدف، باهماهنگی دولت عراق انتخاب وبلافاصله هم به آمریکا پیام اتمام مخابره شد!
ازاینرو علیرغم بزرگی وعظمت نظامی آن برای نیروهای مسلح، به لحاظ دیپلماتیک وسیاسی، منتفی کننده رابطه آمریکا وایران نیست؛ وحتی می تواند امتیازی در مذاکرات آتی بوده، جای سانتریفیوژهای نطنز بنشیند!
اگر جریحه دار شدن غرور ملی با شهادت سردار سلیمانی ومطالبه میلیونی خوانخواهی او بتواند یکبار برای همیشه تکلیف این دوگانه ساختگی وغلط را معلوم کند، مانع اصلی انتقام راهبردی از آمریکا برداشته شده است.
آیا واقعا اخراج زمانبندی شده آمریکا از منطقه ،"غیر علمی" و سپس "غیر عملی" است؟!
آیا این ایده انقلابی(به تعبیر ایشان:سیاسی) غیر استراتژیک است؟!
-"واقعا" خروج داعش و ناامنی، مولود حضور آمریکاست؛ یا سرکوب داعش وامنیت عراق وسوریه؟!
لوازم استراتژیک تحقق آن ایده انقلابی چیست؟ چه میزانش الان موجود است؟
-تشکل وتشخص گروه های متعدد مقاومت با تلاش سردار دلها جزیی از فعلیت بخشی به آن راهبرد نیست؟
ایجاد ائتلاف بین گروههای مقاومت امری نشد است؟!! آن ائتلاف نمی تواند خلٲ موهوم ژانداری آمریکا را درون کشور خودشان پر کند؟!
امکان ائتلافی نظامی بین دولتهای منطقه(حتی در فرض عدم حضور کشورهای حاشیه خلیج فارس) برای حفاظت از منافع خود بدون حضور آمریکا، امری دست نیافتنی است؟!
پیشبرد اخراج آمریکا، با چنین کارهای دیپلماتیکی، همزمان با تهدید منافع آمریکا در منطقه با عملیاتهای گروه های مقاومت، در یک طرح جامع وزمان بندی شده، صرفا یک ایده وشعاری برای مصرف داخلی است؟!
تحقق ایده ۳۰ساله "بازار مشترک اسلامی" و "ارز واحد اسلامی" -که برای بار چندم در اجلاس مالزی طرح شد- در جهت جبران تحریم های اقتصادی ودلاری آمریکا مقابل استقلال طلبی مسلمانان منطقه؛ دور از دسترس وایده کاغذی است؟! یا فقط اراده جدی دولتمردان را ندارد؟
بنظر می رسد مشکل جدی، همین دوگانه ساختگیِ کارشناسی-انقلابیگری یا واقع گرائی-آرمانگرائی و مانند آن است. زور خروش میلیونی مردم در خوانخواهی سردار ملی، از سوی نخبگان، باید برای ساقط کردن این دوگانه ها وکلیشه های غلط راهبری شود. ثابت شود: انقلابیگریِ واقع بینانه وآرمان خواه، کارشناسی موجّه ومعتبر وناظر به واقعیت میدان هم هست؛ وغیر آن، نه فقط انقلابی ومردمی نیست که کارشناسی هم نیست. در غیر اینصورت منتظر تحقق پیش بینی این کارشناسان باشید!
مطالب مرتبط:
-انقلاب اسلامی با اقتصادسازشی
-عین الاسد و انتقام سخت