سجادی‌پناه: در جنگ اقتصادی، فقط "طبیب اقتصاد" یعنی طیب‌نیا می‌تواند ناجی باشد
گروه اقتصادی: سجادی‌پناه با یادآوری عملکرد شفاف و هشدارهای اقتصادی علی طیب‌نیا، وزیر سابق اقتصاد، تأکید کرد که در شرایط فعلی، تنها گزینه قابل اعتماد برای وزارت اقتصاد، همین چهره متخصص و جسور است؛ فردی که در کوران جنگ اقتصادی، از مناسبات رایج عبور کرد اما به دلیل همین صداقت و جسارت، از دولت کنار گذاشته شد.
به گزارش بولتن نیوزدر شرایطی که اقتصاد ایران با بحران‌های فزاینده و تهدیدهای خارجی و داخلی دست و پنجه نرم میکند، سجادی‌پناه با اشاره به عملکرد علی طیب‌نیا، وزیر اقتصاد دولت یازدهم، تأکید کرد که امروز زمان بازگشت «طبیب اقتصاد» است.
سجادی‌پناه با بازنشر یادداشت سال ۹۶ خود، از هشدارهای صریح و تاریخی طیب‌نیا دفاع کرد و نوشت:
«او کسی بود که در بحبوحه جنگ اقتصادی، چشم بر مناسبات اداری بست و به رئیس‌جمهور هشدار داد که ۱۸۰ هزار میلیارد تومان از سرمایه مردم در بورس از بین رفته و دشمن، این‌بار قلب اقتصاد یعنی بورس را هدف گرفته است.»
این کارشناس سیاسی در یادداشت خود افشا میکند که این هشدارها نه تنها موجب حمایت از طیب‌نیا نشد، بلکه باعث فشار حلقه قدرت موسوم به «نیاوران» برای حذف وی از کابینه شد. وی می‌نویسد:
«ترکش این اطلاع‌رسانی بقدری سهمگین بود که طیب‌نیا را برای همیشه به یک جانباز ویلچری تبدیل کرد.»
یادآوری نامه معروف چهار وزیر به رئیس‌جمهور درباره خطرات فروریزش بازار سرمایه، که طیب‌نیا یکی از امضاکنندگان آن بود، سندی است بر تحلیل‌گری دقیق و هشداردهی پیش‌دستانه‌اش. هم‌زمان با این هشدار، جمیز ریکاردز – طراح جنگ ارزی علیه ایران در پنتاگون – نیز از موفقیت‌های جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران خبر داده بود.
سجادی‌پناه تأکید دارد که در چنین بزنگاه حساسی، کشور به چهره‌ای نیاز دارد که هم تخصص داشته باشد و هم جسارت هشدار دادن بدون ترس از حذف شدن را. به گفته او، گزینه‌ای بهتر از طیب‌نیا برای وزارت اقتصاد وجود ندارد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
من راجع به آقای طیب نیا نظری ندارم ولی میگویم که در این بلبشوی اقتصادی که مردم و کشور ایران گیر کرده ایم ، قطعا آقای سجادی نیا اطلاع دارند که سال های سال است کشور با بی انضباطی محض اقتصادی در سیستم حکمرانی مواجه هستیم و دولت و ارکان کشور برای ریخت و پاش و حقوق نجومی دادن و پست های زائد درست کردن و خاصه خرجی و اشرافی گری و لوکس گرایی و کلنگ زنی پروژه های بی مورد ( که حاصل آن هزاران پروژه تعطیل و خوابیده و راکد و رها شده و نصفه رها شده و .... در کشور است ) و هزاران خرج زائد برای تفریح و خوشگذرانی حکومتیان در سواحل و جای جای مناطق خوش آب و هوا و رستوران و باشگاه و تالار و .... در شهرها برای حکومتیان ........ و همچنین تمام دولت و تشکیلات حکومتی در هر جای ایران که باشند ، یک دفتر هم در تهران باید داشته باشند !! و ..... و ...... که موارد بسیاری را از این مصادیق بی بند و باری حکومت در نداشتن برنامه برای هزینه های جاری و مدیریت پولی کشور میتوان شمارش کرد ... دولتیان هیچ محدودیتی برای ضایع کردن پول بیت المال ندارند و همه اینها بدبختی و تنگناهایی که کشور الان گرفتلر است هیچ سر سوزنی به تحریم های امریکا ارتباط ندارد . آدم عاقل وقتی پول در جیبش کم بود نمیرود ماشین آخرین مدل و یخچال ساید و مبلمان آنچنانی و خانه اشرافی قولنامه کند . به اندازه جیبش خرج میکند . برنامه ریزی میکند . نه اینکه دولت کریمه ، خرج اینگونه میکند و بعد که پول کسری آورد برود اسکناس و اوراق بی پشتوانه چاپ کند . ارز را گران کند . ارزش پول کشور را تا 25 هزار برابر بی ارزش کند . پول ندارد ، حق ماموریت به دلار بدهد !!!!! این تازه یک جنبه قضیه است . 60 درصد بدجه کل کشور را بدهد به شرکت های دولتی که حباط خلوت یک عده مفت خوار هستند و دریغ از کارایی و راندمان و نفعی برای جامعه و دریغ از گرفتن یک صفحه گزارش عملکرد که این بودجه یامفت را چه کار کرده اند !!!! کشوری که 46 سال است با بحران تحریم و جنگ با دنیای یهود و استکبار مواجه است بیش از 70 - 75 درصد بودجه کشور را نمیکند هزینه های جاری و ریخت و پاش الکی و یک آبی هم بالایش ! این از آن جنبه . از طرف دیگر ما صادرات را کرده ایم اولویت اول اقتصاد و آنرا داده ایم دست یک مشت غارتگر بی وجدان که با دلار فروشی خون مردم را در شیشه کرده اند و بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و گمرک و بعضی وزارتخانه های دیگر کشور هم جاده صاف کن این سیستم فاسد شده اند و مخصوصا بانک مرکزی هیچ اختیاری از خودش ندارد و توسط همین صادر کنندگان اداره میشود . حالا آقای طیب نیا که نه هرکس دیگری که بخواهد پشت این سکان بنشیند و روی همین ریل حرکت کند ، چیزی عوض خواهد شد ؟ تغییری خواهد کرد ؟ اراده باید کرد که این نظام مندی را بریزیم به هم و یک سیستم سالم غیر منفعتی در تمام تشکیلات حاکمیت ایجاد کنیم . نه اینکه همه چیزمان طبقاتی شود و آنوقت یک اسم دیگر روی آن بگذاریم . " بانک داری اسلامی " . " مدارس غیر انتفاعی " و ...... 
احسنت آقای علیرضا رضوان اصلاسکان اموراقتصادی مثل خیلی چیزهای دیگر در دست دولتمردان نیست!اقتصاددردست اونهاییست که پولدارندواسم خودراثروتمندگذاشته اندغافل ازاینکه به دنبال دلالی وووووهستندودولت نه تنهاحریفشان نمیشوندکه. گاهی باانهاهمراهی میکننداینهادرناترازیهاموثرترین ومقصرترین اندبخاطرانکه صنعت وهمه چیزرادردست گرفته اند؛ ارزحاصل ازفروش وصادرات رابه کشوربازنمیگردانندوخارح ازکشورسرمایه گذاری میکنند!درداخل کشوربدهکارترین اندبه صنعت اب وبرق وانرژی ولی بیچاره رعیت که اگریک واحدمسکونی کوچک بدهی اب وبرق وگازداشته باشدتحقیرمیشودوحتاقطع انشعاب میکنندتامختصربدهی خودرابپردازد!بیچاره رعیت….! 
