چرا ترامپ ادعای دروغ مذاکرات مستقیم محرمانه را مطرح می‌کند؟

گروه بین الملل: ۱.تکنیک اشباع روایتی: تو جنگ شناختی، یکی از قوی‌ترین تکنیک‌ها اینه که با تکرار یه پیام خاص، فضای فکری و رسانه‌ای طرف مقابل رو اشغال کنی.
به گزارش بولتن نیوزترامپ وقتی می‌گه «ما با ایران در حال مذاکره‌ایم»، با اینکه خودش هم میدونه واقعیت نداره. ولی با تکرارش، داره یه جنگ روایتی راه می‌ندازه. یعنی فضای رسانه‌ای ایران و منطقه رو پر می‌کنه از سوال، شک، تحلیل، تکذیب، تأیید ضمنی یا حتی توطئه‌سازی.
تو این فضا دیگه روایت رسمی ایران اون قدرت کنترل رو نداره. ترامپ با این کار تمرکز تصمیم‌گیران رو می‌زنه، فضای رسانه رو اشباع می‌کنه، و افکار عمومی رو دچار سردرگمی می‌کنه و به‌جای اینکه ایران در جایگاه ابتکار عمل باشه، می‌ره تو لاک واکنش‌گر بودن.
۲. تکنیک پنجره ضعف: این تکنیک مخصوص زمانیه که حریف در وضعیت ناپایدار قرار داره.
مثلاً وقتی اقتصادش درگیر تحریمه، تو داخل کشور نارضایتی هست، یا تو منطقه فشارهای امنیتی و نظامی روشه.
تو این شرایط، آمریکا با هوشمندی میاد یه پیام گیج‌کننده می‌فرسته؛ مثلاً ادعای مذاکره.
هدفش چیه؟
یا طرفو بکشه به واکنش عجولانه
 یا فضای تصمیم‌گیری‌شو تخریب کنه
 یا تحلیل‌گرها و رسانه‌ها رو بفرسته دنبال یک مسیر انحرافی
۳.فشار چندلایه:
اینجا دیگه بحث یه فشار ساده اقتصادی نیست.
آمریکا میاد یه ساختار چندلایه درست می‌کنه:
 یه لایه تحریم و فشار مالی
یه لایه عملیات روانی و ادعای مذاکره
 یه لایه بازی با افکار عمومی مردم ایران
 یه لایه تشویش در نظام تصمیم‌گیری کشور
یعنی هم‌زمان هم از بیرون فشار میاره، هم از داخل ذهن تصمیم‌گیر و جامعه، فرسایش ایجاد می‌کنه.ترامپ با این مدل، در ظاهر می‌گه «دنبال صلحیم»، ولی در عمل داره یه مهندسی روانی می‌کنه تا ایران به‌تدریج عقب‌نشینی کنه، بدون شلیک حتی یه گلوله استراتری نهایی: ترامپ با تکرار مداوم این ادعا که «مذاکره مستقیم با ایران در جریانه»، داره یه تکنیک پیچیده جنگ روانی به‌کار می‌بره به اسم شرطی‌سازی شناختی. یعنی چی؟ یعنی ذهن جامعه، رسانه‌ها و حتی بخشی از بدنه تصمیم‌گیر کشور رو کم‌کم عادت می‌ده به این تصور که مذاکره‌ای داره واقعاً اتفاق می‌افته. وقتی این پیام بارها از زبان خودش، مشاوراش یا رسانه‌ها تکرار می‌شه، حتی بدون سند و مدرک، ناخودآگاه یه ذهنیت شکل می‌گیره که «لابد یه چیزی هست که نمی‌گن». اینطوری مخاطب، مخصوصاً در داخل ایران، کم‌کم می‌ره به سمت انتظار برای تغییر، برای توافق، برای گشایش. حالا وقتی فضا رو اینطوری آماده کرد، ضربه نهایی رو وارد می‌کنه: «ما که خواستیم مذاکره کنیم، ایران زد زیر میز».
 با این تکنیک، مسئولیت شکست مذاکرات رو کامل می‌ندازه گردن ایران، و خودش رو طرف صلح‌طلب ماجرا نشون می‌ده.