نیما فراهی کارگردان و نویسنده فیلم  «زار» در برنامه «سینما دو» حاضر می‌شود تا پیرامون این فیلم سینمایی با کارشناس و مجری برنامه به گفت‌وگو بنشیند. این فیلم تابستان سال ۹۵ در ژانر وحشت ساخته شده و در سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر در بخش «سایه های ترس» حضور دارد.

همچنین شهاب اسفندیاری؛ مدیر علمی‌ و آموزشی سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر  مهمان دیگر این برنامه؛ مروری بر اتفاقات آموزشی، سخنرانی ها، میزگردها و کارگاه های برگزار شده در این جشنواره خواهد داشت.

در بخش «گفت و گوهای ویژه» نیز مخاطبان برنامه شاهد گفت و گو با «رامبد جوان» و «محمد ملص»؛ فیلمساز سوری خواهند بود.

«سینما دو» هر هفته میزبان یک کارگردان سینمای ایران است که با حضور منتقدان و کارشناسان برنامه به بحث و تبادل نظر درباره‌ آخرین ساخته کارگردان مدعو می‌پردازند. همچنین پرداختن به اتفاقات سینمای ایران، گزارش رویدادهای سینمایی و مردمی، گفت و گو با بازیگران، اعضای اصناف مختلف سینمای ایران، گزارشِ فیلم و ... از جمله بخش های در نظر گرفته شده برای این برنامه است.

از عوامل دست‌اندرکار این برنامه سینمایی می‌توان به زهرا مجید میر فخرایی؛ طراح دکور، بهزاد عبدی؛ موسیقی متن، مدیرتولید و مجری طرح؛ پیمانه طهماسبی و مشاور رسانه ای؛ مینا مقرب صمدی اشاره کرد.

برنامه «سینما دو» به تهیه‌کنندگی عباس یداللهی و کارگردانی حمیدرضا معدنچی کاری است از گروه نهادهای اجتماعی که پنجشنبه هر هفته ساعت ۲۳:۳۰ از شبکه دو سیما پخش می‌شود.

بر اساس جدول زمان بندی پخش برنامه های تبلیغانی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، امشب چهارشنبه ۶۶ اردیبهشت نخستین گفتگوی زنده رادیویی و تلویزیونی به گفتگو با سید ابراهیم رئیسی اختصاص دارد.

این زمان بندی در قرعه کشی با حضور نمایندگان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در صدا و سیما مشخص شد. وی با شرکت در بخش گفتگوی ویژه خبری شبکه دو، از ساعت ۲۲:۴۵، ۴۵ دقیقه فرصت تبلیغاتی خواهد یافت. این گفتگوی زنده، همزمان از شبکه رادیویی ایران برای مخاطبان رادیو پخش می شود.

بر همین اساس امشب ساعت ۲۲ نیز شبکه اول سیما، سخنان ضبط شده نامزد شماره ۱۱ سید مصطفی هاشمی طبا را برای مخاطبان پخش می کند. این برنامه که با عنوان «متکلم وحده» و بدون حضور مجری یا کارشناس ضبط شده، ۴۵ دقیقه است.

دیگر برنامه تبلیغاتی امروز نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در رسانه ملی، برنامه رادیویی معرفی نامزها با عنوان «متکلم وحده» است که ساعت ۱۷:۳۰ از رادیو ایران پخش می شود. در این برنامه ضبط شده، اسحاق جهانگیری، ۴۵ دقیقه فرصت دارد با مخاطبان سخن بگوید.

 

محمدرضا صابري، مديرعامل شرکت نورتابان، سازنده فيلم محمد رسول‌الله(ص)، از استقبال خوب مردم مسکو از اکران اين فيلم و افزايش سالن‌هاي سينمايي نمايش‌دهنده آخرين فيلم مجيد مجيدي در روسيه خبر داد. 

در ادامه اکران‌هاي بين‌المللي فيلم محمد رسول‌الله، اين فيلم چند روزي است که در مسکو، پايتخت روسيه به روي پرده رفته است. 

    

صابري، مديرعامل شرکت نورتابان که بزرگ‌ترين پروژه سينماي ايران را توليد کرده است، در گفت‌و‌گو با «جوان» درباره آخرين وضعيت اکران بين‌المللي فيلم محمد رسول‌الله(ص) مي‌گويد: از 10 روز پيش نمايش فيلم محمد رسول‌الله(ص) در مسکو آغاز شده و هم اکنون اين فيلم در «مال مسکو» که مرکز بزرگ تجاري و فرهنگي در ميدان سرخ مسکو و روبه‌روي کاخ کرملين است، به روي پرده رفته است. صابري مي‌افزاید: «مال مسکو» داراي 10 سالن سينما است و استقبال مردم از نمايش فيلم محمد رسول‌الله(ص)، آنقدر خوب بوده است که سالن‌هاي اکران‌کننده فيلم در طول روزهاي گذشته هميشه پر بوده‌اند.

 

وي درباره ادامه برنامه اکران فيلم «محمد رسول‌الله» در مسکو نيز توضيح مي‌دهد: از چند روز ديگر 90 سالن سينماي جديد در شهر مسکو به اکران فيلم  محمد رسول‌الله(ص) خواهند پرداخت. اين سياست پخش‌کننده فيلم ما در روسيه است که ابتدا فيلم در مسکو نمايش داده شود و سپس به ديگر شهر‌هاي اين کشور برود. مديرعامل شرکت نورتابان، قزاقستان را به عنوان جديدترين کشوري که ميزبان اکران فيلم «محمد رسول‌الله(ص)» است، معرفي مي‌کند و مي‌گويد: از دو روز پيش اکران فيلم در سينماهاي جمهوري قزاقستان شروع شده و استقبالي که مردم اين کشور از نمايش فيلم انجام داده‌اند، فوق‌العاده و بيشتر از تصور ما بوده است. 

صابري مي‌افزايد: 42 سينما در قزاقستان که داراي 124 سالن سينما هستند، وظيفه اکران فيلم مجيد مجيدي را در قزاقستان بر عهده دارند. 

  

يکي از نشانه‌هاي موفقيت گفتمان فرهنگي جمهوري اسلامي، اکران فيلم محمد رسول‌الله(ص) در کشور‌هاي اسلامي و مسلمان‌نشين است. 

مديرعامل شرکت نورتابان، در پاسخ به «جوان» درباره وضعيت اکران آخرين ساخته مجيد مجيدي در کشورهاي اسلامي مي‌گويد: اکران فيلم در جمهوري داغستان نيز آغاز شده و در عراق نيز با استقبال کم‌نظيري از سوي مردم اين کشور همراه بوده است به‌طوري‌که سينماي الوطنيه در شهر بغداد در روزهاي اکران اين فيلم هر روز شاهد حضور پرتعداد مخاطبان عراقي همراه بود. اکران فيلم «محمد رسول‌الله(ص)» نيز در شهر‌هاي کربلا و بصره آغاز شده که در آن شهر‌ها هم استقبال مردم از فیلم خيلي خوب بوده است. 

    

محمدرضا صابري با اشاره به اکران فيلم «محمد رسول‌الله(ص)» در کشور ترکيه، به «جوان» مي‌گويد: استقبال مردم ترکيه از فيلم بي‌نظير بود، به طوري‌که در هفته اول اکران جزو پرفروش‌ترين فيلم‌هاي اين کشور بود و حتي فروشش از فيلم‌هاي هاليوودي نيز بيشتر شد، اما بعد از آن برخي از مفتي‌هاي سعودي از موفقيت فيلم خشمگين شدند و در فتواهايي تماشاي اين فيلم را حرام اعلام کردند که اين کار به فروش فيلم ضربه زد. 

    

اکران فيلم «محمد رسول الله(ص)» در کشور‌هاي خارجي در هفته‌ها و ماه‌هاي آتي ادامه خواهد داشت. مدير‌عامل شرکت نور تابان درباره وضعيت اکران فيلم مي‌گويد: اکران‌هاي خارجي فيلم «محمد رسول‌الله(ص)» تازه شروع شده است. با چندين کشور بزرگ براي اکران فيلم مذاکره کرده‌ايم و ان‌شاءالله خبرهاي خيلي خوبي از اکران فيلم در 11- 12 کشور بزرگ که در ميان آنها کشور‌هاي اسلامي نيز وجود دارد منتشر خواهيم کرد، اما تا زماني که قرارداد اکران فيلم نهايي نشده است، نمي‌توانم اسامي کشور‌ها را بيان کنم. 

گفته مي‌شود فيلم «محمد رسول‌الله(ص)» قسمت اول‌ از يک سه‌گانه است که به زندگي پيامبر اسلام(ص) خواهد پرداخت. محمدرضا صابري درباره ساخت ادامه اين فيلم فاخر سينمايي مي‌گويد: هنوز تصميم خاصي براي ساخت ادامه فيلم سينمايي«محمد رسول‌‌الله(ص)» اتخاذ نکرده‌ايم، از سوي ديگر مجيدي هم براي ساخت فيلمي سينمايي به هند سفر کرده و ما هم منتظريم تا اکران‌هاي بين‌المللي فيلم «محمد رسول‌الله(ص)» به پايان برسد. 

وي با بيان اينکه قطعاً در قسمت‌هاي بعدي فيلم با توجه به اينکه داستان پيامبر(ص) در سنين بزرگ‌تر روايت مي‌شود حساسيت‌ها روي روايت‌ها بيشتر از قبل نيز خواهد شد، تأکيد مي‌کند: براي جلوگيري از اعمال نفوذ وهابي‌ها گفت‌وگو‌هايي با علماي اهل تسنن در جهان داشته‌ايم و آنها از موضوع فيلم استقبال کرده‌اند. 

فيلم سينمايي «محمد رسول‌الله(ص)» اولين فيلم مهم سينمايي است که در طول سه دهه گذشته درباره زندگي پيامبر(ص) ساخته شده و بعد از فيلم «الرساله» ساخته مصطفي عقاد، دومين فيلم بلند سينمايي است كه با محوريت زندگي محمد مصطفي(ص) توليد شده است. اين فيلم تا سال گذشته عنوان پرفروش‌ترين فيلم تاريخ سينماي ايران را نيز در اختيار داشت. 

لازم به ذکر است داستان «نفس» درباره جوانی پر شروشور است که در بحبوحه  وقایع انقلاب رازی در زندگی‌اش فاش می‌شود.. او برای رسیدن به حقیقت حوادث پیچیده‌ای  را پشت سرمی گذارد. از جمله لوکیشن‌های این سریال می‌توان به روستای وردیج، خیابان ایتالیا و منطقه کلاک در کرج اشاره کرد.

برخی شخصیت‌هایی که مخاطبانِ آثارِ این کارگردان آنها را در ساخته‌های قبلی او همچون «ارمغان تاریکی» و «پروانه» شناخته‌اند، در «نفس» نیز حضور دارند. از جمله شخصیت سیدحسن؛ روحانی که ایفای نقش او را هدایت هاشمی برعهده داشت و او با همین کاراکتر در سریال «نفس» نیز حضور دارد. آقایان و خانم‌ها، مسعود رایگان، ژاله صامتی، علیرضا کمالی، بهناز جعفری، قربان نجفی، احسان امانی، شهاب شادابی، هادی عامل هاشمی، با معرفی ساناز سعیدی و با حضور فاطمه گودرزی، هدایت هاشمی، داریوش فرهنگ، رامین راستاد، پژمان جمشیدی و خسرو شهراز بازیگران «نفس» هستند. عوامل اصلی این سریال عبارتند از مدیر تولید: رضا نصیری‌نیا، تهیه‌کننده: احمد کاشانچی، مدیر تصویربرداری: سیروس عبدلی، مدیر برنامه‌ریزی و دستیار اول کارگردان: علیرضا صالحی، طراح صحنه و لباس بابک کریمی، طراح گریم: مهرداد میرکیانی، تدوینگر: حسن حسندوست، نیما حسندوست، مدیر صدابرداری: جواد مقدس، مسئول جلوه‌های ویژه رایانه‌ای: هادی اسلامی، عکاس: حسن شجاعی، آهنگساز: فرید سعادتمند، مدیر روابط عمومی: مریم عرفانیان. مجری طرح این سریال موسسه فرهنگی هنری تندیس فیلم ملک است و در گروه فیلم و سریال شبکه سه تهیه و تولید می‌شود. «نفس» سومین سریال از سه گانه «جلیل سامان» است که با همت آقای رضا نصیری‌نیا مجری طرح، روزهای آخر تصویربرداری را پشت سر می‌گذارد.

«نفس» سومین سریال از سه گانه «جلیل سامان» ٣٠ قسمت و درامی است که در بستر وقایع سیاسی قبل و بعد از انقلاب روی می‌دهد. به همین مناسبت با کارگردان این مجموعه مصاحبه مفصلی انجام داده‌ایم که به آن می‌پردازیم.

 

درابتدا دغدغه‌ای برای این موضوع نداشتم، حتی در تلویزیون هم درباره ساخت سریال در موضوع سازمان مجاهدین تردیدهایی وجود داشت و معتقد بودند این کار لگد زدن به مرده است. داستان «ارمغان تاریکی» در ابتدا ارتباطی با سازمان منافقین نداشت و روایتگر داستان جانبازی بود که به خاطر حادثه برای همسرش، خود را نابینا نشان می‌دهد؛ بعدتر به این نتیجه رسیدم که این عمل برای شخصی که قبلاً کار بزرگ‌تری انجام داده اتفاق عجیبی نیست و به همین خاطر ترجیح دادم به سمت ازدواج‌های تشکیلاتی بروم؛ این پدیده فقط منحصر به تشکیلات مجاهدین بود و در واقع من این سازمان را در جهت پیشبرد قصه‌ام انتخاب کردم؛ بستری که شخص در آن پروسه از یک ازدواج مصلحتی به عشق زمینی و سپس عشق فرازمینی می‌رسد و ماحصل این رویه در سکانس آخربین آرش مجیدی و امیرآقایی نشان داده می‌شود.

 

وقتی این بستر انتخاب شد، طبیعتاً برای بررسی و تحلیل تمام جزئیات نیاز به تحقیق و پژوهش جدیدی داشتیم؛ تا قبل از ارمغان تاریكی در این ارتباط ساخته نشده بود ولی پس از آن مدیران اشتیاق زیادی نشان دادند؛ بالاخره این تشکیلات در همین سال‌های اخیر حدود 18بار مسائل هسته‌ای مارا به طرق مختلف افشا کرده است و بسیاری از تحریم‌ها خروجی اقدامات آن‌هاست؛ تمام این موارد باعث شدکه دوستان متوجه شوند پرداخت نمایشی به منافقین لازم است، هرچند من شخصاً به خصلت‌های ثابت بشری می‌پردازم و تفكر چیزی که منحصر به یک شخص نیست.

 

ما در ارمغان تاریکی ستاره نداشتیم؛ البته خانم «لیلا زارع» قبلاً در سینما حضور داشتند و در جشنواره هم موفق بودند ولی با این سریال بیشتر شناخته شدند که آن هم به‌دلیل مدیوم خاص تلویزیون است؛ تلویزیون ستاره‌ساز است و بخشی از جامعه که دل خوشی از برنامه‌های ماهواره ندارند و نمی‌خواهند به آن آلوده شوند، هم چنان بیننده تلویزیون هستند و از این طریق بازیگران می‌توانند دربین مردم شناخته شوند.

من برای استفاده از بازیگر چهره یا جدید محدودیت یا قانونی ندارم؛ بازیگران مختلف را بررسی می‌کنم و نهایتاً به گزینه مورد نظر می‌رسم؛ اتفاقاً گاهی به سراغ بازیگران مشهور هم می‌روم ولی بعضاً بینی خود را عمل کرده‌اند یا سن مناسبی ندارند.

 

خیر، اینطور نیست؛ گاهی بازیگر مورد نظر اصلاً توان ایفای آن نقش را ندارد یا توقع دارد برای 10جلسه کار دستمزد زیادی دریافت کند؛ چنین شخصی چگونه می‌تواند برای پروژه من که دوسال زمان می‌برد و یک سال آن صرفاً آموزش و تمرین است زمان بگذارد؟

 

خیر، ایشان خودشان از من سخت‌گیرتر و حساس‌تر هستند و تمام تلاش خود را برای خروجی موفق به عمل می‌آورند؛ البته تا کار پخش نشود نمی‌توانم درباره موفقیت ایشان نظری داد ولی به عقیده من خانم سعیدی قطعاً آینده روشنی خواهند داشت.

 

«هادی حجازی‌فر» قبلاً برای بازی درسریال کاندیدا بود ولی ترجیح دادم او را در «ماجرای نیمروز» هم ببینم و پس از مشاهده آن اثر تصمیم گرفتم از وی استفاده کنم.

 

من این فیلم را دوست دارم؛ یادداشتی درباره این فیلم نوشتم که البته دو وجه داشت، بخشی تقدیر  و قسمتی هم نقد؛ در مجموع من از طرفداران پروپا قرص ماجرای نیمروز  هستم.

 

بله، ممکن است ولی انرژی زیادی طلب می‌کند؛ یک کار سینمایی نهایتاً سه ماه فیلم‌برداری دارد ولی یک سریال مثل «نفس» که دوسال به طول می‌انجامد با این سبک خیلی سخت می‌شود؛ شاید همین تفاوت‌ها باعث شده که برخی فیلمسازان موفق سینما در تلویزیون موفق نباشند.

ماجرای نیمروز اگر قرار باشد به سریال تبدیل شود، شخصیت‌پردازی بیشتری را می‌طلبد؛ البته این لازمه‌اش این است که بدانیم آقای مهدویان اصولاً اهل شخصیت‌پردازی است یا نه؛ من شخصاً شخصیت‌محور هستم و خصلت‌های آدم‌ها از اتفاقاتی که برای آن‌ها رخ می‌دهد مهم تراست، درواقع آدم‌ها وقایع را می‌سازند نه این که وقایع آدم‌ها را.

بله، یک دلیل آن است که ارمغان تاریکی نخستین بود و در مرتبه بعد اینکه داستان ارمغان تاریکی بی‌نظیر است و در واقع ماجرای بسیار ویژه‌ای دارد؛ دلیل بعدی روایت داستان از یک خانواده متوسط و از دل جامعه است، برخلاف پروانه که فضای دیگری داشت. حال و هوای روحی کارگردان هم مهم است.

 

بله، مشکل داشتیم و دلیلش این است که نمی‌خواهند برای کار هزینه کنند و متاسفانه برخلاف وعده‌ها عمل می‌کنند؛ برای مثال من پیشنهاد می‌دهم که به جای اجاره دوربین، آن را خریداری کنند که پس از اتمام کار آن را بفروشیم و هزینه کار را تأمین کنیم اما می‌بینیم دوربین خریداری می‌شود و خودشان به كار اجاره می‌دهند! طرح نفس ابتدا سینمایی بود و من برای ساخت آن بارها اقدام کردم ولی به نتیجه نرسیدم؛ وقتی در باند و گروهی نباشی، مافیای سینما اجازه کار به شما را نمی‌دهد.

آن‌ها لطف داشته‌اند و تشکر کرده‌اند! همکاری در حد مشاوره در موضوعاتی مثل خانه تیمی بوده است که مثل هرموضوع تخصصی دیگری برای پرداخت نیاز به مشاوره متخصص داشت. البته پیشنهاد ساخت فیلم و سریال هم بوده است و برای مثال نگارش فیلم‌نامه «امکان‌مینا» به من پیشنهاد شده بود که موافقت نکردم.

 

خیر، البته با کاری که سفارش خودم به دیگران باشد، نه سفارش دیگران به من! به طورکلی با حضور ناظرکیفی مخالفم و اولین و آخرین کاری که با ناظرکیفی همکاری کردم، ارمغان تاریکی بود.

 

خیر، پخش دهه فجر کارشکنی برخی دوستان در تلویزیون بود؛ اخیراً اعلام شده ممکن است کار در ماه رمضان پخش شود؛ پخش در ماه رمضان به طور معمول مخاطب زیادی دارد اما اینکه آیا مخاطب علاقه‌مند تماشای چنین کاری در رمضان باشد مشخص نیست. من شخصاً از این که مخاطب روزه‌دار پس از افطار به تماشای نفس بنشیند خوشحال می‌شوم ولی از طرفی هم با توجه به فضای جدی کار شاید مخاطب نظر متفاوتی داشته باشد.

 

ویژگی کارهای من غافلگیری است! به همین خاطر است که اجازه عکاسی از صحنه را نمی‌دهم؛ لذت تماشاچی نباید از بین برود؛ بخشی از داستان پروانه توسط معاونت سیما لو رفت و من به همین خاطر چند روز کار را تعطیل و داستان را تغییر دادم! همین پروژه نفس هم باید چند بار تعطیل می‌شد ولی به‌خاطر آقای «نصیری نیا» به کار ادامه دادیم.

 

هنوز فیلم قبلی‌ام که در جشنواره هم موفق بود اکران نشده است؛ «وقت بودن» فیلمی است که قبل از ایجاد «داعش» به آن می‌پردازد و تفکرات سلفی در منطقه را نمایش می‌دهد؛ طبیعتاً هرکسی فیلم می‌سازد که مخاطب آن را ببیند ولی این اتفاق برای فیلم من رخ نداده است.

 

حدود دوسال از وقت و انرژی‌ام را گذاشتم؛ هم به لحاظ پروداکشن و هم دیدگاه حاکم بر جامعه سنگ بزرگی بود و به تولید نرسید.

 

من جزئیات زندگی دکترچمران و حتی نامه‌های خصوصی او را خوانده‌ام و به نظرم چمران نمایش داده شده در «چ» آقای حاتمی‌کیا تصویر غلطی بود که هیچ شباهتی با چمران واقعی ندارد؛ حتی واقعه پرداخته شده در این فیلم هم اشتباه بود؛ به نظرم حاتمی‌کیا در این کار به بن‌بست رسیده بود و چ اصلاً درنیامده بود، شاید مشکلات پیش آمده با بازیگر اصلی هم دراین موضوع بی‌تأثیر نباشد.

 

با عنوان رسمی چمران بله کنسل شد؛ البته احتمالاً داستانی با حضور یک شخصیت خیالی نوشته شود که کارهای دکترچمران را انجام می‌دهد و شخصیت او از ایشان الهام گرفته شده باشد.

حسرتم این است که دوسال از زندگی‌ام بدون خروجی تصویری بوده است و امیدوارم این کار به نتیجه برسد.

آخر هفته که مي‌شود خيلي‌ها دنبال اين  هستند که لااقل در خانه بمانند و به هر شکلي با خانواده و تلويزيون خودشان را سرگرم کنند. بالاخره همه که توان خرج ‌کردن آنچناني ندارند. پس تفريحي باقي نمي‌ماند جز اينکه اين وسط دل‌شان به برنامه‌ها و احياناً فيلم‌هاي تلويزيون خوش باشد، اما دريغ!

 

البته تلويزيون براي ايام خاصي مثل همين انتخابات رياست‌ جمهوري يا بازه زماني  چون ماه رمضان و اينها، حسابي برنامه مي‌چيند و مخاطب را ول نمي‌کند، اما براي بقيه روزهاي تعطيل و آخر هفته، همه‌ چيزش روي هواست.

 

هرچه شبکه‌هاي سيما را زير و رو مي‌کني تا شايد فيلم سينمايي و برنامه سرگم‌کننده‌اي پيدا کني، انگار خبري نيست. اتفاقاً اين مسئله را از هر که بپرسيد به جواب مشابهي مي‌رسيد. نمي‌دانم لابد تلويزيون هم مثل ما در روزهاي عيد و تعطيلات هفتگي، زيادي خسته است و از برنامه چيدن دل مي‌کند.

 

اين حرف بيشتر کنايه است و انتقاد از اين بابت که لااقل دليل اين کم‌کاري و بي‌خيالي واقعاً چيست. زماني که به روزهاي جشن و حتي عزاداري مي‌رسيم، کل کنداکتور شبکه‌ها خلاصه مي‎‌شود در «ارتباط مستقيم با بقاع متبرکه» و ديگر هيچ. يا خيلي بخواهد ذوق به خرج دهد، در قالب يک دکور خشک، دو تا مجري و کارشناس را روبه‌روي يکديگر مي‌نشاند تا گپ شخصي بزنند!

اين کسالت تلويزيون براي الان هم نيست که بخواهيم ربطش دهيم به بي‌حالي فلان مدير و برنامه‌ريز. دقيقاً چه همين ديروزي که عيد مبعث بود يا فردايي که پنج‌شنبه باشد، کنداکتور تلويزيون رسماً تعطيل است. مگر مي‌شود هيچ برنامه‌اي حتي براي اعياد مبارک نداشت؟ فقط چند تا وله و مداحي؛ همين؟

 

خودمانيم پس ملتي که در اين اوقات، به هر علت خانه مي‌نشينند و نمي‌توانند به سينما و کنسرت و غيره بروند، سرشان با چه گرم شود؟ خب نهايتش مي‌روند سراغ ماهواره و سريال‎‌هاي تركي که هميشه هم مشتري دارند. گرچه خدا را شکر تب‌شان در اين چند وقت خوابيده، اما اگر تلويزيون خودي، اين برنامه‌هاي بدترکيب و کنداکتور غم‌زده در ايام تعطيلات را تکاني ندهد، باز هم همان‌ها به قولي نان‌شان توي روغن است و جذب مشتري مي‌کنند.

 

دلمان را متأسفانه حتي نمي‌توانيم به اين همه فيلمي که آخر هفته و اعياد روي آنتن مي‌روند، خوش کنيم. اينقدر که برنامه تکراري و فيلم‌هاي بي‌کيفيت بي‌ربط پخش مي‌کنند، مخاطب ديگر رمقي برايش نمي‌ماند که لااقل کنترل را توي شبکه‌ها بچرخاند تا به برنامه تازه‌اي بربخورد. انگار وقتي به مناسبتي مثل انتخابات و اينها نزديک مي‌شويم، اوضاع بدتر نيز مي‌شود. سريال‌هاي هفتگي کلهم بي‌خاصيت مي‌شوند و کسالت‌آور. ديگر خبري از برنامه‌هاي زنده پرمخاطب نيست جز اينکه چند تا آيتم ورزشي يا احياناً مسابقه فوتبالي چيزي، بتواند به داد بيننده برسد. 

کنداکتور طول هفته را اصلاً بي‌خيال، اما با اين چيدمان بي‌‎حال براي تعطيلات عيدانه، چه مي‌شود کرد؟ پس وظيفه اين جماعت برنامه‌ساز و تهيه‌کننده در تلويزيون چيست. هميشه که نمي‌توان گناه را گردن نداشتن بودجه و غيره انداخت. چه بسا مي‌شود از آب، کره گرفت به شرطي که ذوق داشت و برنامه‌چيني بلد بود. اينقدر خودمان را به کوچه علي‌چپ نزنيم و بدانيم که برنامه‌ريزي صرفاً پخش ده ‌باره فلان فيلم سينمايي، خصوصاً جمعه‌ها نيست.

 

چنان‌که هرچه از شنبه به آخر هفته مي‌رسيم تلويزيون بيشتر خوابش مي‌گيرد. اتفاقاً اينجاست که بايد مخاطب را گير بيندازد. مصداقي حرف بزنيم. دقيقاً پنج‌شنبه و جمعه به جاي اينکه بهترين توليدات يا آيتم‌هاي جذاب را داشته باشيم، برعکسش را مي‌بينيم؛ كلاً مي‌شوند مشتي فيلم قديمي که براي چندمين بار روي آنتن مي‌روند يا خلاصه سريال‎هاي شبانه و برنامه‌هاي سياسي. واقعاً مخاطب رغبتي ندارد که بنشيند پاي گزارشات مجلس يا برنامه‌هاي کنکوري و غيره. يک‌باره شوهاي تلويزيوني مثل «خندوانه» و «دورهمي» را نيز قطع مي‌کردند که مخاطب سيما ناک‌اوت شود. کلامم شوخي‌ است، اما آدمي توهم مي‌زند نکند کم‌کم در روزهاي تعطيل، بخش‌هاي زنده خبري را هم حذف کنند!

 

يادش به‌خير زماني جمعه‌ شب‎ها سريال‌هاي پرمخاطب داشتيم يا همان روز برنامه‌هاي کودك که همه را جلوي تلويزيون جمع مي‌كرد، ولي حالا چه؛ انگار بايد گفت نه به اين تعدد شبکه‌ها و نه به اين قحطي توليدات. فعلاً هم که انتخابات پيش‌روست و گويا سرگرمي ديگري در تلويزيون جايي ندارد. با اين مراکز نظرسنجي و لينک‌هاي واسطه بين شبکه و مخاطبان و گلايه از اين وضعيت و البته نقدها چرا کسي حواسش نيست. لااقل مردم را در تعطيلات، جشن‎ها و دو روز پاياني هفته، اينقدر دلسرد نکنيد!

 

البته این در حالی است که باید منتظر نشست و دید که آیا مناظره‌های کاندیداهای ریاست‌جمهوری در آخر هفته می‌تواند به گرمی بازار سرد تلویزیون منجر شود یا نه. پیش‌بینی‌ها براین است که تلویزیون آخر هفته داغی داشته باشد.

 این کار جدید کاهانی در کشور تایلند فیلمبرداری می‌شود و بازیگران خارجی هم در کنار رضا عطاران، امین حیایی ئ حمید فرخ نژاد بازی خواهند کرد.

هنوز جزئیاتی درباره نام و داستان فیلم منتشر نشده است و این فیلم محصول مشترک ایران و تایلند خواهد بود.