کد خبر: ۴۷۲۴۱۹

تاریخ انتشار: ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۷:۳۲

صفحه نخست » فرهنگ و هنر » سینما و تلویزیون

در بسته چهارم اردیبهشت 96 بخوانید؛

بولتن سینما و تلویزیون: از اظهارات جنجالی پورحسینی و ارجمند تا گزارش مراسم بزرگداشت زنده یاد معلم و کیارستمی

بولتن سینما و تلویزیون امروز حاوی گزارش تصویری از بزرگداشت مرحوم معلم، گفتگو با پرویز پورحسینی، نگاهی به فیلم مبارک، گزارشی از دومین روز بزرگداشت کیارستمی و اظهارات استاد ارجمند که معتقد است، هیچ کس به فکر ناصر تقوایی نیست ...

گروه سینما و تلویزیون: اخبار حوزه سینما و تلویزیون همواره مخاطبان خاص خود را داشته و دارد؛ به همین خاطر در مطلب پیش رو تلاش کردیم مهمترین و جذاب ترین مطالب این حوزه را جمع آوری نموده و تقدیم علاقه مندان کنیم تا اگر امکان پیگیری مطالب در طول روز را ندارد، در یک زمان مشخص و یکجا از آنها مطلع شوند.

بولتن سینما و تلویزیون: از اظهارات جنجالی پورحسینی و ارجمند تا گزارش مراسم بزرگداشت زنده یاد معلم و کیارستمی

به گزارش بولتن نیوز، تیتر مهمترین خبرهای امروز 4 اردیبهشت ماه 96، به صورت هایپرلینک در زیر آمده که شما می توانید با کلیک بر روی آنها به صورت اختصاصی وارد آن مطلب شود؛ البته متن کامل این مطالب در ادامه مطلب نیز آمده است و شما می توانید متن کامل و تصاویر مرتبط عناوین را در ادامه مشاهده فرمایید.

گزارش تصویری از آیین نکوداشت علی معلم

شبی متفاوت در خندوانه با حضور پاکبانان

جوانی‌هایم رادیو خیلی طرفدار داشت/ فقط دنبال حقیقت در کتاب نگردید

والا پیامدار...

افزایش قیمت بلیت سینما در آمریکا باز هم رکورد زد/ ۸.۸۴ دلار

به هر کسی نباید اجازه کارگردانی داد

چهره ها و خبر ها + تصاویر

مبارک؛ فیلمی مناسب کودکان

هیچ‌کس به فکر ناصر تقوایی نیست

در دومین روز بزرگداشت کیارستمی چه گذشت؟

جدول پخش برنامه‌های تبلیغاتی نامزدها

مشروح اخبار

گزارش تصویری از آیین نکوداشت علی معلم

آیین نکوداشت مرحوم علی معلم عصر دیروز سوم اردیبهشت ماه، مراسم چهلمین روز درگذشت وی، با حضور جمع کثیری از اهالی هنر و مسؤولان سینما و دوستداران وی در تالار وحدت برگزار شد.

شبی متفاوت در خندوانه با حضور پاکبانان

شب گذشته خندوانه حال و هوای متفاوتی را با حضور پاکبانان شهر به خود گرفت. در این برنامه همه تماشاگران به همراه رامبد جوان لباس یکدست پاکبانی به تن کرده بودند.

در ابتدا هر کدام از پاکبانان درخواست‌هایی از مردم نسبت به جداسازی زباله‌ها از مبدا داشتند همچنین به خاطر نداشتن امنیت شغلی از مسئولان درخواست داشتند به وضعیت آنان رسیدگی شود.

در ادامه برنامه خندوانه، پژوهشگر علوم محیطی «هومن لیاقتی» به عنوان مهمان حضور پیدا کرد.

مهمان برنامه «خندوانه» در خصوص وضعیت محیط زیست بیان کرد: در حال حاضر سمینار و برنامه‌های مختلفی در زمینه محیط زیست برگزار می‌شود اتفاقات خوبی را در این حیطه شاهد هستیم اما مسئله این است که باید الگوی مصرف در جهان تغییر کند چرا که در حال حاضر 30 درصد بیشتر از ظرفیت کره زمین استفاده می‌شود.

این پژوهشگر افزود: مردم باید به مصرف خودشان دقت کنند؛ در دنیا 6 میلیارد کیسه پلاستیکی تولید می شود که باید رقم آن کاهش پیدا کند چرا که 300 تا 700 سال تجزیه آن طول می‌کشد.

وی در خصوص جشنواره فیلم سبز عنوان کرد: در جشنواره فیلم سبز با دیدن فیلم‌ها متوجه شدیم که چه مسیری را باید ادامه دهیم ما در کشور خودمان 50 هزار تن زباله تولید می‌کنیم و این یعنی دو برابر کشورهای دیگر بنابراین باید به مسئله بازیافت توجه ویژه‌ای داشته باشیم.

لیاقتی تصریح کرد: البته دنیا در زمینه بازیافت کارهای بیشتری کرده است. با این کارها اشتغال و اقتصاد افزایش پیدا می‌کند. در ضمن محیط زیست بدون اقتصاد معنی نمی‌دهد؛ ما باید به اقتصاد جدیدی روی بیاوریم که در دنیا به آن اقتصاد سبز می‌گویند و این باعث می‌شود اقتصاد به سمت و سوی جدیدی حرکت کند.

وی افزود: در صنعت بازیافت، ایران رو به پیشرفت است و برای این امر اتحادیه نیز ایجاد کرده‌ایم که افراد زیادی در آن مشغول به فعالیت هستند لذا باید بستر زنجیره بازیافت از طریق جمع‌آوری زباله فراهم شود.

مهمان برنامه «خندوانه» درخصوص اینکه چه کارهایی باید برای حفظ محیط داشته باشیم، خاطرنشان کرد: اولین موضوع که برای حفظ محیط زیست، زمین و غذای سالم احتیاج داریم، فرهنگ‌سازی است. کشورهایی در پسماند موفق بودند که تفکیک از مبدا انجام دادند.

گفتنی است؛ در برنامه شب گذشته «خندوانه»، بخش «خنداننده شو» با داوری گوهر خیراندیش، کمال تبریزی و آتیلا پسیانی و با حضور شرکت‌کنندگان به روی آنتن رفت.

همچنین بخشی از برنامه امیر کربلایی‌زاده استندآپ کمدی خود را پیرامون پاکبانان عزیز کشورمان اجرا کرد.

جوانی‌هایم رادیو خیلی طرفدار داشت/ فقط دنبال حقیقت در کتاب نگردید

رادیو این روزها ۷۷ ساله شده است ولی انگار مثل خیلی از ۷۷ ساله ها شور و شوق کمتری هم برای فعالیت دارد. رادیو زمانی به مثابه عضوی از خانواده ها بود و نسل دهه ۶۰ و دهه های قبل تر این عضو خانواده را بیشتر می‌شناختند.

رادیو این روزها البته همچنان طرفداران خود را دارد؛ کسانی که حرفه شان ایجاب می کند که یک صدای پنهان همیشه همراهشان باشد مثل راننده های اتوبوس و تاکسی، نگهبان ها، پرستاران و آتش نشان ها و خیلی از دیگرانی که شب ها باید شیفت کاری باشند و حتی بسیاری از علاقه مندانی که هنوز دوست دارند گفتگوهای یک نفر پشت میکروفن را درباره ادبیات، نمایش، اجتماع و... بشنوند و خودشان تخیل کنند.

محمد صالح علا مجری، نویسنده و شاعر یکی از کسانی است که شاید چند نسل در رادیو مخاطبش بوده اند و همچنان در رادیو فعال است و برنامه دارد.

او سال ها در رادیو برنامه داشته است و کارش را برای این رسانه از جوانی وز مانی آغاز کرده که نمایشنامه می نوشته است و به قول خودش در برف و باران به رادیو می رفته تا یکی از کارهایش پذیرفته شود.

صالح علا در این گفتگو از رادیو، کتاب های در حال انتشارش و همچنین از اجرا و ترکیب کردن کلمات با هم سخن گفت.

متن این گفتگو را در زیر می خوانید:

*بعضی از مخاطبان دهه شصتی شما معتقدند یکی از دلایل موفق نشدنشان در کنکور این بوده که هر شب برنامه رادیویی شما را در سال های ۷۸ و ۷۹ گوش می کرده اند.

- ممنونم.

*البته منظور آنها جذابیت و تاثیر برنامه شما بود و اینکه این روزها جای چنین برنامه هایی در رادیو خالی است.

- ببینید همکاران من مقصر نیستند. بخشی به این دلیل است که کار ما با کار دیگران تفاوت دارد. خاطره ای تعریف می کنم، زمانی من جوان بودم یک نفر به من گفت که پول چندانی ندارد و از من خواست به این دلیل ترانه ای در حد متوسط بنویسم و من خیلی ناراحت شدم که چرا آن فرد فکر کرده است ما برای پول ترانه می گوییم، با این حال من ترانه ای برای او نوشتم چنان که مماس با حیثیت ترانه سرایی ام بود. رادیو و هرجای دیگری هم همینطور است ما نمی توانیم، بگوییم چون دستمزد کمتر می گیریم کمتر هم کار کنیم بلکه نهایت تلاش و استعداد خود را در رادیو به کار می گیریم بنابراین نمی دانم چه اتفاقی برای رادیو رخ داده است که به تعبیر شما مخاطبانش ریزش کرده اند چون همکارانم در هر شرایطی همه آنچه را که در توانشان هست انجام می دهند.

*شما فکر می کنید این ریزش وجود داشته است؟ مثلا همانقدر که شما ۱۰ سال پیش مخاطب داشته اید اکنون هم دارید؟

- فکر نمی کنم ریزشی وجود داشته باشد. البته شاید هم شما درست بگویید چون خاطرم هست آن زمان مخاطب مثل یک سریال تلویزیونی برنامه هایی را که اجرا می کردیم، دنبال می کرد و وقتی تهیه کننده برنامه، نوار صوتی پیغام های مخاطب را برایم می گذاشت هر شب درباره برنامه صحبت می شد و بیشتر شنوندگان رادیو برنامه را می شنیدند.

*با این حال فکر کنم خود شما هم رادیو را بیشتر از تلویزیون دوست دارید.

- زمانیکه من دبیرستانی بودم رادیو خیلی طرفدار داشت. نمایشنامه هایی بعدازظهر جمعه اجرا می شد که شاید طرفدارانش از فیلم هایی که در تلویزیون پخش می شود خیلی بیشتر بود. من آن زمان برای رادیو هم نمایشنامه می نوشتم و در برف و باران به رادیو می رفتم تا بلکه از میان کارهایم یکی پذیرفته شود و از همان نوجوانی با رادیو زلفی گره زده داشتم.

*عمران صلاحی قبل از مرگش به من گفت این لوس بازی ها را کنار بگذار باید حتما کارهایت را چاپ کنی این روزها عصرها فکر می کنم مشغول نگارش و آماده سازی کتاب ها و نوشته هایتان هم هستید، کاری که پیش از این ظاهرا دوست نداشته اید؟

- بله من هیچ وقت دوست نداشتم کارهایم را چاپ کنم و فکر می کردم چاپ کردن کتاب خیلی مسئولیت دارد و من از عهده این مسئولیت ها برنمی آیم تا اینکه یک شب عمران صلاحی قبل از مرگش به من گفت این لوس بازی ها را کنار بگذار باید حتما کارهایت را چاپ کنی و اکنون دیگر این شغل من شده است که دایم می نویسم و بیشتر کارم نشر نوشته هایم شده است.

*از کتاب هایی که در حال نگارش آنها هستید، می فرمودید. اکنون چه آثاری را در دست دارید؟

- من کتابی داشتم با عنوان «دست بردن زیر لباس سیب» و اکنون در حال چاپ کتاب دیگری با همان حال و هوا با نام «حیف حوصلم پیر شده» هستم که البته گسترده تر است. همچنین نمایشنامه ای هم نوشته ام با عنوان «خفه شو عزیزم» که آن هم در مرحله چاپ قرار دارد. کتابی هم دارم با عنوان «پریدن با یک بال» که سال هاست در محاق است و خیلی لطف کردند که این یکی دارد به مرحله چاپ می رسد.

*موضوع «پریدن با یک بال» چیست؟

- «پریدن با یک بال» یک اثر مفهومی است مثل کتاب «تمامی آنچه که مردان درباره زنان می دانند» این کتاب یک داستان خیلی کوتاه در حدود ۲۵۰ کلمه است و من کتاب را به همه دوستان زندگی ام تقدیم کرده ام که ۹۷ صفحه اسامی کسانی است که این داستان را به آنها اهدا کرده ام و تنها یک صفحه خود داستان است.

*می توانید درباره نمایشنامه «خفه شو عزیزم» هم توضیحی بفرمایید.

- «خفه شو عزیزم» درباره یک خانم و آقاست که ناگهان زنگ در خانه شان به صدا درمی آید و آنها فکر می کنند که چه کسی پشت در است و آیا باید در را باز کنند یا خیر؟ و بر حسب احتمالاتی که درباره افراد پشت در می دهند صحبت می کنند و در هیچ گاه باز نمی شود.

جز اینها دو کتاب دیگر هم با نام های «خاطرات قابل حمل» و «پارچه فروش عاشق» دارم و همچنین سال هاست در حال نگارش یک رمان بلند با نام «نای نای» هستم. همچنین کتابی هم دارم که یک داستان بلند با نام «دزدان محترم» است.

*دزد، محترم هم می شود؟

- بله. باید کتاب را بخوانید و ببینید که اتفاقا اکنون اکثر دزدان محترم هستند.

*کدام یک از اینها زودتر منتشر می شوند؟

- فکر می کنم نمایشنامه «خفه شو عزیزم» و کتاب «حیف حوصلم پیر شده» زودتر منتشر شود.

*کتابی هم چندین سال پیش منتشر کردید با نام «تمامی آنچه که مردان درباره زنان می دانند» که در این گفتگو هم به آن اشاره فرمودید که البته تمام صفحات این کتاب سفید است، فکر می کنید چرا اینقدر تیراژ این کتاب بالاست؟

- به دلیل علاقه هموطنان من به کتاب خواندن.

*چقدر خود سوژه و معنایی که در عنوان کتاب است برای شما اهمیت داشت؟

- من اصلا به این موضوع فکر نکردم یکی از دغدغه های من در حوزه تجسمی آثار مفهمومی بوده است. این کتاب هم مثل یک مجسمه است که بیشتر در حوزه زیبایی شناسی و مفهومی مورد نظرم بود. درواقع نمی خواستم اثر مکتوب دانشی باشد و بیشتر مقصودم اثری شکلی و تجسمی بود.

*نمی بینید که نادانی طرفداران انبوهی دارد و در جایی که یک نادان سخن می گوید هزاران نفر سینه چاک او می شوند! به نظر شما کتاب نخواندن مردم آزاردهنده است؟

- به نظرم تقصیر خود مردم هم نیست، باید قبل از اینکه کتاب خواندن و حتی الفبا را بیاموزیم، فکر کردن را به ما بیاموزانند. فکر کردن هم کار بسیار سختی است مثل کتاب خواندن و دانا شدن که بسیار سخت است. نمی بینید که نادانی طرفداران انبوهی دارد، در جایی که یک نادان سخن می گوید هزاران نفر سینه چاک او می شوند. برای دانایی اما باید دست دراز کنید و آن را بردارید. دانایی و فکر کردن و کتاب خواندن کار سختی است. با این همه جوانان ما خیلی کتاب می خوانند و من بسیار راضی هستم. بسیاری از دانشجویان من از من بیشتر کتاب می خوانند و حتی برخی از کتاب های خوب را آنها به من معرفی می کنند.

*تعداد این دسته از افراد چقدر است چون امروزه حتی بیشتر قشر تحصیلکرده اطلاعاتشان را از گوگل و سرچ های اینترنتی درمی آورند.

- خدا را شکر وقتی به کتابخانه ها و کتابفروشی ها می روم تعداد زیادی از جوانان را می بینم و زمانی هم که با آنها حرف می زنم، می بینم دائم در حال مطالعه هستند. اینها را از روی تواضعی مصنوعی و ساختگی بیان نمی کنم چراکه این جوانان هستند که کتاب های خوب را اول می خوانند و بعد به من معرفی می کنند. البته لزومی هم ندارد همه کتاب بخوانند. به طور مثال دستفروشی که در خیابان باید نان زن و بچه اش را دربیاورد کتاب به چه کارش می آید. باید دانست که فرهنگ با سواد فرق می کند و امروز تمام مشکلات ما از آدم های بی فرهنگ ولی باسواد است.

اگر در تاریخ به اسامی اشخاص جاهلی برمی خوریم که مردم را آزار می دهند آزارشان به مراتب کمتر از اشخاص باسوادی بوده که با دانش خود نسل کشی کرده انداگر در تاریخ به اسامی اشخاص جاهلی برمی خوریم که مردم را آزار می دهند آزارشان به مراتب کمتر از اشخاص باسوادی بوده که با دانش خود نسل کشی کرده اند مثل آنها که بمب اتمی ناکازاکی هیروشیما را تولید کردند که اشخاص بسیار باسواد و بی فرهنگی بودند بنابراین به نظر من اصل فرهنگ است نه سواد.

حقیقت لزوما در کتاب ها نیست و انواع فراوانی دارد و ناخوب است که ما حقیقت را تنها در کتاب ها جستجو کنیم. ما چندین میلیون سال اینجا زندگی می کردیم و خوشبخت بودیم بی آنکه کتاب بخوانیم یا اصلا کتاب اختراع شده باشد همچنان که زنبورها میلیون ها سال است دست به تغییر محل زندگیشان نزده اند ولی همچنان خوشبخت اند.

روز به روز خانه های ما تغییر کرده اما مانند گذشته خوشبخت نیستیم بنابراین من نمی دانم این چه استنباطی است که ما سعادت بشر را در کتاب خواندن می دانیم. بیشتر رنج هایی که می‌بریم از کتاب ها بیرون زده است. ما وقتی کتاب می خوانیم آیا انسان بهتری می شویم الزاما خیر، کتاب ما را نجات داده است؟ الزاما خیر. این آمارها به نظرم سرگرم کردن مردم است چراکه حقیقت تنها در کتاب ها نیست.

*پس حقیقت را از کجا باید یافت؟

- حقیقت در چشم های مادرم، در پچ پچه های مردم، در گفتگو، در... پیدا می شود.

*شما گفتگو با یکی از اطرافیانتان را به کتاب ترجیح می دهید؟

- بله صد در صد. من گفتگو با همسر، خواهر و برادر و خانواده ام را به کتاب خواندن ترجیح می دهم و همین که آنها را می بینم کتاب را به کناری می گذارم. چه چیزی مهمتر از خانواده و یا مهمتر از دوست و آشناست. ما بیخودی کتاب را تابو کرده ایم، کتاب چه می خواهد بکند. مثل مدرک تحصیلی که آن را مد کرده ایم و فکر می کنیم دو سال دیگر که فارغ التحصیل شدیم فلان مدرک را بدست آورده ایم و چه کسی خواهیم شد.

*من حرف شما را قبول دارم چون خیلی وقت ها تحصیلکرده ها خیلی بیشتر قوانین را دور زده اند و یا از علم خود برای سوءاستفاده های اقتصادی، اجتماعی و... بهره گرفته اند اما مساله این است که پس چه راه حلی داریم؟

انسان همانقدر که کتاب می خواند خوب است به شمعدانی ها و به آسمان نگاه کند که یک تاریخ را می توان در آسمان پیدا کرد- مدار من بر همدلی و عشق است برای کسی که می خواهد به دنبال حقیقت و انسانیت بگردد. انسان همانقدر که کتاب می خواند خوب است به شمعدانی ها و به آسمان نگاه کند که یک تاریخ را می توان در آسمان پیدا کرد.

*فکر می کنم نگاه کردن ما هم فرق کرده است. اکنون مردم بیشتر نگاه می کنند و حتی عکاسی می کنند تا سوژه های مورد نظرشان را پیدا کرده و در شبکه های اجتماعی و صفحه های مجازی خود قرار دهند اما کمتر نگاه می کنند تا لذت ببرند.

- اصلا یکی از مشکلات من همین عکس گرفتن است. ما زمان قدیم خوش بودیم بی آنکه از خوشی هامان عکسی بگیریم و حالا انگار اگر از با هم بودن و از خوشی هایمان عکس نگیریم دیگر خوش نیستیم.

این همه عکسی که می گیریم برای چه کسی است و چه می خواهیم بکنیم؟! خود من عادت کرده ام که هر بار به درخت یا پدیده ای نگاه می کنم به گونه ای باشد که انگار اولین بار است آن را می بینم.

*واژه ها نوعی حیثیت و هستی در این عالم دارند، مثل آدم ها به دنیا می آیند، کودکی و نوجوانی دارند، عاشق می شوند، عروسی می کنند جناب صالح علا نحوه اجرای شما و ادبیاتی که به کار می برید منحصر به خود شماست. کمی از این واژگان منحصر به فرد و ترکیب های برساخته خودتان بگویید که چگونه در کنار هم می چینید؟

- فکر می کنم واژه ها برخلاف نظر باختین واژه شناس روسی خیلی قوی هستند. البته او هم درست می گوید که لحن از واژه مهمتر است و من هم کمی با او موافق هستم. خود من سال هایی که در دانشگاه، بازیگری درس می دادم به دانشجویانم درباره این اهمیت لحن تاکید می کردم؛ اینکه اگر به یک گربه با تحکم بگویید بیا می خواهم نازت کنم فرار می کند تا اینکه به او با لحن آرام و لطیفی بگویید بیا می خواهم کتکت بزنم؛ با همان لحنی که سیاست مدارها به کار می برند. با این حال واژه ها نوعی حیثیت و هستی در این عالم دارند، مثل آدم ها به دنیا می آیند، کودکی و نوجوانی دارند، عاشق می شوند، عروسی می کنند... و این میان آنچه که برای من اهمیت زیادی دارد ترکیب و زلف گره زدن واژه ها در کنار هم است. وقتی واژه ها با یکدیگر باشند غوغا می‌کنند شاید یک واژه به تنهایی کاری از دستش برنیاید ولی وقتی این واژگان با هم ترکیب می شوند مثل دو قطره باران که اگر ترکیب شوند دیگر هیچ کس نمی تواند آنها را از هم جدا کند عبارت جدیدی می شوند که معانی تازه ای دارند و هر واژه لایه ای در پس هم دارد.

*این ترکیب واژگان یا زلف گره زدن را چگونه می توان آموخت؟

- فردی که نجار است می تواند چند تخته را در ساعتی به یک میز تبدیل کند کاری که از چون منی برنمی آید چراکه آن نجار سال هاست میخ راست کرده، اره به دست گرفته و تیشه زده است. به نظر من نبوغ و استعداد در کار ما شوخی است و قلم باید در دست فرد اهلی شود و نویسنده باید دایما در حال نوشتن باشد. نویسنده ای که روزی ۱۰۰ صفحه مطلب ننویسد نویسنده نیست. قلم باید در دست نویسنده رام شود چون خیلی بدقلق است، بارها پیش می آید که صفحه سفید را که مقابل خود می گذارید هیچ چیز نمی توان نوشت چون قلم چموشی می کند و نویسنده باید آن را رام کند. اینکه عده ای از نبوغ حرف می زنند به نظر من خیلی عجیب است یا حداقل در سطح من نیست. کار ویلیام شکسپیر حادثه نیست مشخص است که همه عمرش به نوشتن گذشته و پریشان بازی کرده است. نوشتن به کار مستمر و مداوم نیاز دارد و محال است که نویسنده ای روزی کمتر از ۱۰۰ صفحه بنویسد و نویسنده باشد. نویسنده باید به فکر کردن مثل یک شغل نگاه کند اگرچه که عده ای به این شغل احترام نگذارند.

*از چه باید بنویسد؟

- از چیزی که دوست دارد. هرچه که دغدغه اش است.

*بسیاری دوست دارند و بسیاری سال ها قلم می زنند اما باز هم این ترکیب بندی فقط مخصوص خود شماست.

- واژگان وقتی ترکیب می شوند کارهای کارستانی از دستشان برمی آید منتها کمی از نظر زبانی به شناخت و کنجکاوی نسبت به زبان مادری نیاز دارد و اینکه کمی به شعر نزدیک شوید. کمی هم شهامت و جسارت در نوآوری می خواهد. زبان مادری حافظه هویت یک سرزمین است و می دانید که با آن نباید شوخی کرد اما باید زنده و بیدار نگه داشت و مثل همه چیزهای دنیا که دائم در حال تغییر است زبان هم در حال تغییر است. این تمرین هم برای من از ترانه نوشتن شروع شده است و می بینم که مردم هم به این ترکیب ها لطف دارند.

*به نظر شما مجریان جوان اگر بخواهند از اجراهای کلیشه ای فراتر روند و ادبیات غنی تری به کار ببرند چه باید کنند؟

- من هر کسی را دیده ام همه لبریز از خلاقیت بوده اند و حرفی درباره آنها ندارم.

*هر بار هم که مقابل دوربین می نشینم دست و پایم را گم می کنم اگر بخواهید پیشنهادی داشته باشید برای کسانیکه می خواهند به این حرفه وارد شوند.

- راستش را بگویم من اصلا مجری گری را دوست ندارم. همش تصادفی است. من کار چندانی در حوزه اجرا نداشته ام و همانطور که گفتم فردی خجالتی هستم و خجالت می کشم مقابل دوربین سخن بگویم، هر بار هم که مقابل دوربین می نشینم دست و پایم را گم می کنم.

*آرزویتان در سال ۹۶ برای مردم چیست؟

- آرزو می کنم هوا برای نفس کشیدن مردم به ویژه مردم دلیر خوزستان عزیزمان، آب برای کشاورزان عزیزمان و اسباب زندگی برای همه مردم به ویژه معلم های نازنین، کارمندها، دستفروش ها و هموطنان تهی دستم فراهم باشد.

*نمی دانید چه سخت است قدم زدن در کنار کسانی که دیگر نیستند این روزها ما به فاصله های اندک هنرمندان و چهره های فرهنگی بسیاری را از دست داده ایم به نظر شما چطور می توان با مساله مرگ کنار آمد؟

- مرگ که چیز بدی نیست دست کم من همیشه فکر می کردم کسانی که می میرند هیچ نفعی از مردنشان نمی برند ولی الان غیر از این فکر می کنم چراکه زندگی دیگر فاقد آن جذابیتی است که ما تصور می کردیم چنان که شاعر بحرینی ابراهیم خلیفه می گوید مرگ کجاست؟ مگر مرگ مرده است که دیگر سراغی از من نمی گیرد.

مقصودم این است که زندگی در فقدان بابک بیات، عباس کیارستمی، افشین یداللهی، عمران صلاحی و دیگرها بسیار دشوار است و شما نمی دانید چه سخت است قدم زدن در کنار کسانی که دیگر نیستند.

والا پیامدار...

«پیام» و «محمد رسول ا... (ص)»، تنها فیلم هایی هستند که درباره رسول اکرم (ص) ساخته شده اند. آثاری که گرچه از نظر فرم و محتوا، قابل توجه هستند و برایشان زحمت زیادی کشیده شده، اما از کاری که باید انجام می شده و نشده، فاصله زیادی دارند.

درباره دو اقتباس سینمایی از زندگی پیامبر اسلام (ص)

امروز و در آستانه سالروز مبعث پیامبر گرامی اسلام (ص) به سراغ این دو فیلم رفتیم و آن ها را بررسی کرده ایم.

پیام - 1976

«پیام» که در ایران به نام «محمد رسول ا... (ص)» شناخته می شود، اولین فیلم سینمایی است که درباره پیامبر اسلام تولید شده، ساخته «مصطفی عقاد» کارگردان مشهور سوری است که آن را با سختی های بسیاری تولید کرد. او که تنها 2 اثر را به عنوان کارگردان در کارنامه سینمایی خود دارد، پس از چندین سال کار در شبکه های تلویزیونی آمریکایی، به سراغ این پروژه رفت. عقاد در یک اقدام جالب، این فیلم را در دو نسخه عربی و انگلیسی با بازیگرانی متفاوت ساخت که هر دو هم در جهان اسلام مورد توجه واقع شدند. خودش در این باره گفته است: «به لحاظ اقتصادی به نفع ما نبود، ولی به لحاظ زبان قرآن، احساس کردم لازم است فیلم را به زبان قرآن هم بسازم و تا امروز از نسخه عربی بیشتر از نسخه دیگر لذت می برم. منظورم این است که کلمه «ا... اکبر» مفهومی خاص دارد که GOD is great آن را نمی رساند.»

مهم ترین مشکل مصطفی عقاد، مخالفت هایی بود که با ساخت این فیلم در جهان اسلام صورت می گرفت. او برای گرفتن مجوز از علمای اسلامی، به دانشگاه «الازهر» مصر و چند کشور دیگر رفت و تأیید فیلمنامه اش را گرفت ولی از آنجا که در هالیوود، کسی حاضر به تولید فیلمی درباره پیامبر اسلام (ص) نبود، به کشور های اسلامی آمد تا برای این پروژه درخواست بودجه کند. گرچه عربستان سعودی و مراکش در ابتدا اجازه فیلمبرداری دادند ولی در میانه پروژه، با مخالفت ملک فیصل پادشاه عربستان مجبور شد به لیبی برود و در این کشور فیلمش را به پایان برساند.

مصطفی عقاد برای «پیام» از عوامل مطرح سینمای آمریکا مانند «آنتونی کویین» (در نقش حمزه) و «آیرین پاپاس» (در نقش هند) استفاده کرد و موسیقی متن فیلم را به «ژان موریس ژار» سپرد که برای این موسیقی، نامزد اسکار هم شد. جالب است بدانید مصطفی عقاد، کارگردان نام آور مسلمان که با این فیلم، در تاریخ هنر اسلام جاودانه شده است، در اواخر سال 2005 میلادی در انفجاری تروریستی که توسط سازمان «القاعده» در اردن انجام شد، کشته شد.

محمد رسول ا... (ص) - 1393

تنها دو ماه پیش از کشته شدن مصطفی عقاد، دو کاریکاتور توهین آمیز از پیامبر اسلام (ص) در یک نشریه دانمارکی چاپ شد، اتفاقی که مجید مجیدی کارگردان موفق سینما را بر آن داشت تا تنها اقتباس سینمای ایران را از زندگی پیامبر (ص) بسازد. حدود دو سال بعد، بالاخره پیگیری ها به نتیجه رسید و مجیدی که به تازگی از ساخت فیلم تحسین شده «آواز گنجشک ها» فارغ شده بود، با حمایت مؤسسه «نور تابان» وابسته به بنیاد مستضعفان، فیلمنامه عظیم ترین پروژه تاریخ سینمای ایران را کلید زد. با پایان نگارش فیلمنامه، شهرک سینمایی «پیامبر اعظم (ص)» در نزدیکی بزرگراه تهران - قم با 18 میلیارد تومان، ساخته شد تا محل تولید این پروژه باشد. این شهرک می تواند کمک خوبی برای تولید قسمت های دوم و سوم این فیلم باشد که قرار است در آینده ساخته شوند.

تولید فیلم با کمک جمعی از بهترین عوامل سینمای ایران در شش ماه انجام شد و فیلم «محمد رسول ا... (ص)» به جشنواره فجر سال 93 رسید. مجیدی برای انتخاب عوامل خارجی این فیلم، وسواس زیادی داشت و علاوه بر «ویتوریو استورارو» فیلمبردار ایتالیایی و «ای. آر. رحمان» آهنگساز هندی که هر دو سابقه دریافت جایزه اسکار را در کارنامه دارند، جلوه های ویژه فیلم را به «اسکات اندرسون» مدیر جلوه های ویژه «ترمیناتور 2» و «کینگ کونگ» سپرد. او همچنین برای انتخاب لوگوی فیلم، یک مسابقه بزرگ برگزار کرد که در نهایت طراحی هیچ کدام از برنده ها را نپسندید! نتیجه این وسواس، تولید فیلمی بود که گرچه بسیار پرهزینه بود ولی درخشان ترین نقطه کارنامه سینمایی خودش و بسیاری از عوامل دیگر است.

فیلم «محمد رسول ا... (ص)» بالاخره در شهریور 94 اکران شد و توانست با فروش 411 میلیونی در 2 روز اول اکران، رکورد فروش سینمای ایران را جابه جا کند. این فیلم با بیش از 2 میلیون نفر بیننده و 5/15 میلیارد فروش، یکی از پرمخاطب ترین فیلم های تاریخ سینمای ایران تا به امروز است. «محمد رسول ا... (ص)» طی سه سال گذشته برای اکران به کشور های مختلفی مانند ترکیه و عراق رفته و با توجه به شرایط اکران فیلم های ایرانی در خارج از کشور، در مجموع موفق بوده است.

چرا فقط دو فیلم؟

در این میان موضوعی که بیش از هر چیزی اهمیت دارد، کم کاری مسلمانان در تولید آثار سینمایی و تلویزیونی بر اساس زندگی پیامبر اسلام (ص) است. در همین سینمای ایران در حالی که سالانه ده ها فیلم تولید می شود و بسیاری از آن ها پرهزینه و با پروداکشن عظیم هستند، تنها یک فیلم با این موضوع ساخته شده که خود جای تعجب دارد. به خصوص با توجه به وجود شهرک سینمایی پیامبر اعظم (ص) که راه را برای ساخت آثار سینمایی و تلویزیونی درباره موضوعات صدر اسلام، بسیار هموار کرده است. علاوه بر آن باید توجه داشت که فیلمسازان غربی در چند دهه گذشته، بار ها زندگی حضرت عیسی مسیح(ع) را در قالب فیلم های سینمایی و تلویزیونی به تصویر کشیده اند؛ آثاری که بسیاری از ما آن ها را دیده ایم. فیلم هایی مانند «مصائب مسیح» اثر مل گیبسون، مینی سریال «عیسی ناصری» اثر فرانکو زفیرلی و... به نظر می رسد حالا و با گذشت 39 سال از انقلاب اسلامی، سینمای ایران باید بیشتر به موضوعات این چنینی بپردازد و در مقابل تصویری خشونت بار و غیرواقعی که رسانه های جمعی غرب، از اسلام می سازند قد علم کند.

افزایش قیمت بلیت سینما در آمریکا باز هم رکورد زد/ ۸.۸۴ دلار

میانگین قیمت بلیت سینما در آمریکای شمالی بار دیگر افزایش یافت و رکوردهای پیشین را شکست. با رسیدن قیمت بلیت سینما به ۸.۸۴ دلار رکورد جدیدی در این زمینه گذاشته شد.

به گفته انجمن ملی مالکان سینماها این رقم در مقایسه با قیمت ۸.۷۹ دلاری در چهارمین فصل سال ۲۰۱۶ و در مقایسه با قیمت میانگین ۸.۶۵ دلاری برای همه سال ۲۰۱۶، رکورد جدیدی محسوب می‌شود.

این در حالی است که قیمت بلیت سینما در هر فصل بر مبنای کشش بازار و به ویژه عناوینی که به صورت سه‌بعدی پخش می‌شوند و نیز اکران فیلم‌ها در سیستم آیمکس می‌تواند تفاوت داشته باشد.

در فصل نخست سال ۲۰۱۷ مجموع فروش سینماهای آمریکای شمالی برابر ۲.۹ میلیارد دلار بود که این هم رکورد جدیدی محسوب می‌شود. این شکوفایی بازار فیلم برای اکران فیلم‌هایی چون «یک سرکش: داستانی از جنگ‌های ستاره‌ای»، «دیو و دلبر»، «فیلم بتمن لگویی»، «کونگ: جزیره جمجمه»، «لوگان»، «برو بیرون»، «لالالند» و «چهره‌های پنهان» ایجاد شده است.

انجمن ملی مالکان سینماها مدت‌هاست بر این امر تاکید دارند که قیمت سینما به نسبت تورم ثابت باقی مانده و اگر قرار باشد میزان تورم محاسبه شود باید میانگین قیمت بلیت که در سال ۱۹۷۷ برابر ۲.۲۳ دلار بود اکنون به ۹.۲۶ دلار برسد.

به هر کسی نباید اجازه کارگردانی داد

این بازیگر سینما و تئاتر ایران درباره آموزش و استمرار تمرین در تئاتر، اظهار می کند: من هیچ‌وقت به حدی که رسیده بودم و آموخته بودم قانع نبودم. سال 13399 بود که با استاد سمندریان کار را شروع کردیم. «آندورا» کار شاخص صحنه‌ای ایشان بود که در آن نقش یک فاشیست رعب‌انگیز را بازی می‌کردم. بعد از آن مدتی در اداره تئاتر کار کردم و دو سالی با گروه دکتر خسروی بودم و سپس برای تجربه کردن به خانه نمایش رفتم. از بیژن مفید نیز بسیار آموختم. تا زمانی که به تئاتر شهر آمدم و با آقای رفیعی یک گروه تشکیل دادیم سپس انقلاب شد و دوباره به خانه تئاتر برگشتم و مسیر ادامه پیدا کرد.

دنبال هرآنچه آموختنی بود، می‌رفتم

وی می افزاید: سعی می‌کردم دنبال هرآنچه آموختنی است، بروم. گاهی احساس می‌کردم نیاز است گروهم را عوض کنم، این کار را انجام می دادم. آن زمان جریان‌های تئاتر، سنگلج با کارهای ایرانی، خانه تئاتر با تجربیات متفاوت از کارهای قهوه‌خانه‌ای آقای خلج گرفته تا کارهای فوق العاده پربیننده بیژن مفید و تئاتر مولوی بود.

ساعت‌ها تماشای تمرین پیشکسوتان

این بازیگر پیشکسوت ادامه می دهد: آن زمان ما گروه جوانی داشتیم که بعد از مدتی دیدیم برای ایفای برخی نقش‌های کهنسال نمی‌توانیم هر بار خودمان را گریم کنیم و احتیاج به پیشکسوتان داریم. این شد که از استاد سمندریان خواستیم سرپرستی گروه ما را برعهده بگیرد و او از اساتیدی چون مشایخی، کشاورز، جمیله شیخی و... دعوت می‌کرد تا این نقش‌ها را ایفا کنند و کار ما این بود که ساعتها به تماشای تمرین این اساتید می‌نشستیم، کاری که نمی‌بینم جوان‌های امروزی انجام بدهند. بازیگر فیلمهای «قاتل اهلی» و «دوران عاشقی» با بیان اینکه آن زمان همه تمام وقت کار می‌کردند اما امروزه دیگر اینگونه نیست، تاکید می کند: آن زمان ما صبح‌ها تمرین می‌کردیم و شبها یا عصرها اجرا داشتیم و حین اجرا، تمرین را متوقف نمی‌کردیم. ما آن زمان حقوق کمی می‌گرفتیم اما تامین بودیم و دخل و خرجمان یکی بود و اصلا فرصتی برای کار تصویر نداشتیم.

پورحسینی می افزاید: شیوه آموزشی ما باید به گونه‌ای باشد که هنرجویان همواره حس و حال طلبگی خود را حفظ کنند و بر این تصور نباشند که اگر واحدی را پاس کرده‌اند یعنی دیگر کامل شده‌اند و کارشان تمام شده است؛ بلکه بهتر است دائم در حال جستجو باشند و بیاموزند. زمان همکاری با آقای سمندریان، ایشان فقط نمایشنامه‌های فرنگی را کار می‌کرد اما زمانی بیژن مفید به من گفت ما هرچقدر کار فرنگی‌ها را اجرا کنیم، باعث پیشرفت آنها می‌شویم ولی ما باید نمایش ایرانی را پیدا کنیم. وی تصریح می کند: اما اکنون متاسفانه مشکل این است که هیچ نویسنده‌ای نمی‌تواند از طریق نمایشنامه‌نویسی زندگی‌اش را بگذراند. البته درام نویس‌هایی مثل حسین کیانی و محمد یعقوبی هستند که خودشان کارهایشان را اجرا می‌کنند و این شیوه خوبی است. معضل اجرای نمایش فرنگی این است که باید باورپذیر باشد. آن زمان برخی ایرانی کار و برخی فرنگی کار بودند. من بیشتر فرنگی کار می‌کردم اما وقتی سراغ نمایش ایرانی رفتم لذت بیشتری بردم. فکر می‌کنم باید برویم و نمایش ایرانی را پیدا کنیم و رواج بدهیم. این کار را حسین کیانی خیلی خوب انجام داده است، بهترین در این حوزه آقای بیضایی است. «کارنامه بندار بیدخش» را در همکاری با بیضایی داشتم. او دست از تجربه برنمی‌دارد. آقای رحمانیان هم همین‌طور است. این افراد در حال یافتن زوایای تئاتر ایرانی هستند. این هنرمند یادآور می شود: بیضایی حالا که ایران نیست هم درباره تئاتر روحوضی تجربه می‌کند. قرار بود در ایران با او در حوزه تعزیه کار کنیم. این کار اگر اجرا می‌شد، شاهکار بود. پورحسینی تصریح می کند: درست است تئاتر فقیر است و زندگی آدم نمی‌گذرد و وقتی تئاتر کار می‌کنی باید پولی در حسابت داشته باشی. برای همین است که تئاتری‌ها کار تصویری می‌کنند و درآمدش را خرج تئاتر می‌کنند. در گذشته کمک مالی به گروه‌ها می‌شد، بعدها اداره کل هنرهای نمایشی هزینه پوستر و بروشور و دکور را تقبل می‌کرد اما حالا اینطور نیست به برخی باید گفت شما باید پخته شوی تا به درجه کارگردانی برسی. اما اکنون هر کسی مدرک دانشگاه بگیرد و بتواند بازیگر شناخته شده‌ای را در کارش داشته باشد به او اجازه کارگردانی می‌دهند و این خوب نیست. این بازیگر ادامه می دهد: تئاتر سرمایه است. وقتی یک بازیگر تئاتر تربیت می‌شود، سرمایه‌ای برای آینده هنر نمایش است. تعداد زیادی از بازیگران خوب سینما از تئاتر رفته‌اند. این افراد مدتها زمان گذاشته‌اند و حس‌های آنها پرورش پیدا می‌کنند. کسی که مقابل دوربین سینما است، روزی چند دقیقه بازی می‌کند اما در تئاتر فرصت درگیری با نقش، فکر کردن به آن، پخته شدن و اجرایش است. تئاتر سرمایه فرهنگی است که اندوخته می‌شود.

پورحسینی با تاکید بر لزوم معرفی نمایش‌ها در تلویزیون و کمک کردن رسانه ملی به فروش آثار نمایشی، می گوید: تئاترشهر از زمانی اینگونه پرمخاطب شد که تلویزیون زمان انقلاب شروع به تبلیغ آن کرد و آنجا مملو از مخاطب شد. ای کاش این رویه اکنون هم در تلویزیون وجود داشته باشد. در حالی که یک فیلم سینمایی، می‌تواند در هزاران سالن نمایش داده شود، اما تئاتر هر شب فقط 100 تا 300 مخاطب دارد و برای آن تمرین بیشتری شده است. وی در پایان می گوید: از بچه‌های تئاتر می‌خواهم برای جذب تماشاگر تئاتر بیشتر بکوشند و این رویه تداوم داشته باشد.

چهره ها و خبرها +تصاویر

در این بخش می توانید از چهره ها و خبر های مربوط به آنها مطلع شوید:

مهران مدیری که در تمام سال های فعالیت هنری خود فقط فیلم سینمایی «توکیو بدون توقف» را ساخته، به زودی با فیلم سینمایی «ساعت 5 عصر» به سینما ها می آید. پروانه نمایش این فیلم صادر شده و ممکن است در عید فطر اکران شود.

رسول صدر عاملی قرار است فیلم «چشم عروسک» را با فیلمنامه ای از پرویز شهبازی جلوی دوربین ببرد. این پروژه اولین همکاری صدر عاملی و شهبازی است. رسول صدر عاملی، بعد از «من، ترانه 15 سال دارم» و «دیشب باباتو دیدم آیدا» در اوایل دهه هشتاد، آثار موفقی نساخته است.

ویشکا آسایش که مدتی است درگیر پروژه «دیوار به دیوار» سریال شبکه سه سیما است، به زودی با فیلم کمدی «نهنگ عنبر، سلکشن رویا» به روی پرده سینما ها می آید. ویشکا آسایش این روز ها «خوب، بد، جلف» را هم روی پرده دارد که اکران گسترده اش از چهارشنبه به پایان می رسد.

مصطفی زمانی که این روز ها در حال بازی در فصل دوم «شهرزاد» است، 3 روز دیگر با سینمایی «تیک آف» به سینما ها می آید. او فیلم سینمایی «یک روز به خصوص» را هم روی پرده دارد که علی رغم اکران در نوروز، با اقبال خوبی مواجه نشد.

«مریل استریپ» بازیگر 68 ساله هالیوود که 3 بار برنده اسکار شده است، در پروژه ای که هنوز نامش انتخاب نشده، با «تام هنکس» همبازی می شود. این فیلم سیاسی که درباره برخورد روزنامه نگاران آمریکایی در سال 1971 با دولت وقت این کشور است، توسط «استیون اسپیلبرگ» کارگردانی می شود.

«رابرت دنیرو» ممکن است در یک همکاری جذاب سینمایی، در پروژه ای به کارگردانی «مارتین اسکورسیزی» با «لئوناردو دی کاپریو» همبازی شود. این فیلم که بر اساس کتاب «قاتلان بدرِ ماه» ساخته می شود، درباره پیدا شدن نفت در زمین های یک قبیله سرخپوست است.

«مارگو رابی» بازیگر استرالیایی که با فیلم «گرگ وال استریت» به شهرت رسید، ممکن است در سینمایی «ماری ملکه اسکاتلند» نقش «الیزابت دوم» ملکه بریتانیا را ایفا کند. او این روز ها در حال بازی در فیلم سینمایی «خداحافظ کریستوفر رابین» است.

مبارک؛ فیلمی مناسب کودکان

با وجود این‌که انیمیشن، هنر مهجوری در صنعت فیلم‌سازی ایرانی است، اما امروز با تلاش‌هایی که در چند سال اخیر صورت گرفته، وارد مرحله جدیدی شده که می‌توان به‌صورت جدی آن را بررسی کرد. مبارک، ساخته محمدرضا نجفی امامی که عنوان نخستین رئال ـ انیمیشن ایران را یدک می‌کشد، اتفاقی سینمایی است که به‌نوبه خود، می‌تواند بسیار بدیع و امیدوارکننده باشد. مبارک، داستان دختری است به نام گل‌پری با بازی‌ الناز شاکردوست که درگیر ماجرای عروسک‌هایی می‌شود که از داستان‌های نقالی پدربزرگش وارد زندگی او شده‌اند.

در مبارک، شخصیت‌های اسطوره‌ای شاهنامه با استفاده از تکنیک‌های انیمیشنی جان می‌گیرند و با خلق داستانی ماجراجویانه، زمینه را برای شناخت بهتر کودکان از این شخصیت‌ها فراهم می‌کنند.

مبارک از تقابل سنت و مدرنیته می‌گوید، از موج خاموش و جذابی (مثل فضاهای مجازی) که در حال فرو بردن کودکان نسل امروز به خوابی عمیق است تا آنها را از اصالت خود و سرزمینشان دور کند. کودک امروز سوار بر موج رسانه‌های جمعی در دریای وسیع مدرنیته با سرعت نور پیش می‌رود، غافل از آن‌که این دریا عمقی در حد یک وجب دارد و نمی‌تواند او را به درک کاملی از معرفت و آگاهی برساند.

مبارک در حوزه انیمیشن سینمای ایران با توجه به امکاناتی که برای ساخت در اختیار داشته، یک گام مثبت و ارزنده در انیمیشن محسوب می‌شود و عوامل فیلم به شایستگی توانسته‌اند جلوه‌هایی بصری ارائه دهند که بالاتر از سطح استاندارد سینمای ایران است، اما نمی‌توان حفره‌های خالی فیلم‌نامه را نادیده گرفت. عروسک‌های داستان بسیار منفعل‌اند و از حالت یک اسطوره‌ خارج‌ شده‌اند. آنها برخلاف داستان‌های پهلوانی و اساطیری شاهنامه، خوشمزگی‌های لوس و بی‌مزه می‌کنند و در مجموع، جا داشت در فیلم به شخصیت‌هایی مثل کاوه، آرش، فریدون، تهمینه و حتی رستم بیشتر پرداخته شود، ضمن این‌که پایان‌بندی‌ بی‌معنی و سطحی فیلم، شاید از نظر بچه‌ها اشکالی نداشته باشد، اما در حد و اندازه کار حرفه‌‌ای نیست.

مبارک توانسته شکل و قالب زبان ارتباط با کودکان را پیدا کند و با آن زبان، حرفش را به آنها بزند، اما باید توجه کرد، بچه‌های امروز بسیار باهوش و کنجکاو هستند و نمی‌توان هر چیزی را به خوردشان داد، هرچند همین بچه‌های باهوش توانستند ساعت‌های خوشی را با عروسک‌های مبارک در سالن سینما بگذرانند که این اتفاقی مثبت و ارزشمند است.

هیچ‌کس به فکر ناصر تقوایی نیست

نسخه ترمیم‌شده فیلم «ناخدا خورشید» برای نخستین‌بار در جشنواره جهانی فجر رونمایی شد؛ فیلمی که پس از سال‌ها بسیاری از مخاطبان و سازندگان این اثر سینمایی را غافلگیر کرد؛ هرچند که این فیلم در غیاب سازنده‌اش، ناصر تقوایی، اکران شد و او ترجیح داد مخاطبان فیلم اثر مانای کارنامه‌اش را بدون او ببینند.

گلایه «داریوش ارجمند» از بی‌اعتنایی به بزرگان سینما

به بهانه نمایش این اثر سینمایی با داریوش ارجمند که برای بازی در این فیلم برنده تندیس سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد در پنجمین جشنواره فیلم فجر شد، گفت‌وگویی کردیم.

‌قطعا دیدن نسخه ترمیم‌شده «ناخداخورشید» در جشنواره جهانی برای شما حال‌وهوای دیگری داشت، نظر شما درباره رویکرد جشنواره جهانی به این بخش چیست؟

خوشحالم که جشنواره جهانی به شکلی که می‌بینیم برگزار می‌شود و نسخه ترمیم‌شده فیلم «ناخداخورشید» نیز در این جشنواره نمایش داده شد. به‌هرحال روال ترمیم فیلم‌های قدیمی از اتفاقاتی است که در دنیا مرسوم و متداول است. به‌هرحال ترمیم فیلم کار آسانی نیست و هزینه کمی هم ندارد، اما با این کار می‌شود از فیلم‌های مهم تاریخ سینما مراقبت کرد. لذت دیدن فیلم روی پرده سینما و بدون سانسورهایی که در تلویزیون روی این فیلم انجام می‌شود، برای من بی‌اندازه بود. خوشحالم که بسیاری از جوان‌هایی که شناخت دقیقی نسبت به سینمای دهه ٦٠، ٧٠ ندارند با دیدن فیلم‌هایی از جنس «ناخداخورشید» می‌بینند که چه فیلم‌های درجه‌یکی ساخته می‌شد و چه بزرگانی در این سینما زحمت کشیدند. این سینما دیگر مثل گذشته نیست، همه‌چیز تغییر کرده است. همه کثرت‌گرا شده‌اند؛ از تهیه‌کننده و کارگردان گرفته تا بازیگر و دیگر عوامل فیلم‌ها. فیلمی که بیشتر می‌فروشد از دید عده‌ای فیلم موفقی است و حتما فیلم خوبی است! درصورتی‌که در گذشته این‌طور نبود. سینما در دهه ٦٠ طور دیگری بود و زحمت بیشتری برای تولید فیلم‌ها کشیده می‌شد.

‌قطعا آثار ناصر تقوایی از فیلم‌های ماندگار تاریخ سینمای ایران است و به‌هیچ‌وجه نمی‌شود از سینمای او چشم‌پوشی کرد.

بله، دقیقا همین‌طور است. ناصر تقوایی یکی از سرمایه‌های سینمای ماست و تکرارنشدنی است و در تمامی زمینه‌ها استعدادش را نشان داده؛ چه در ساخت مستند، چه فیلم‌های مذهبی و چه آثار سینمایی و تلویزیونی درخشانی که کارگردانی کرده است. این مرد از ابتدای ورودش به هنر، یکی از موفق‌ترین و مهم‌ترین کارگردان‌های این کشور بوده و هست که متأسفانه این‌روزها در خلوت تنهایی خودش زندگی می‌کند و هیچ‌کس به فکر او نیست که ببیند در سر این مرد چه می‌گذرد. در تمام دنیا به‌گونه‌ای دیگر از هنرمندان و بزرگان کشورشان تجلیل و سعی می‌کنند از تمام ظرفیت‌های آنها استفاده کنند و افسوس که در کشور ما این اتفاق نمی‌افتد. متأسفم که عباس کیارستمی و علی حاتمی را خیلی راحت از دست دادیم، بهرام بیضایی عزیز دور از وطن زندگی می‌کند و ناصر تقوایی نیز خانه‌نشین شده است. ناصر تقوایی آدم خاصی است و متأسفم که سینمای ما از این مرد نازنین چشم‌پوشی کرده. تقوایی در بسیاری از حوزه‌ها صاحب اندیشه و تفکر است؛ ادبیات می‌فهمد، شعر، سیاست و... و با بسیاری از مفاهیم آشناست. آدمی است که هیچ‌گاه وقتش را به بطالت نگذرانده. «ناخداخورشید» یک فیلم استثنایی است.

در همه این سال‌ها این فیلم در صدر آرای منتقدان قرار گرفته است و هیچ‌گاه کهنه نمی‌شود. این فیلم نه‌تنها از نگاه مخاطبان ایرانی، بلکه از دیدگاه منتقدان و مخاطبان خارجی نیز فیلم درخشانی است. در بسیاری از محافل ادبی و هنری دنیا فیلم او را بسیار بزرگ و فراتر از زمانش توصیف می‌کنند. تقوایی به دلیل تسلطش به ادبیات ایران و جهان در به‌روزکردن ادبیات غرب استعداد بی‌نظیری دارد و توانست داستان زیبای همینگوی را به شیوه درخشانی ایرانی کند و مابازای درستی در کشور خودمان برایش پیدا کرد. او جنوب را آن‌قدر درست و عمیق می‌شناسد که هنوز هم تماشای فیلم حیرت‌انگیز است، به برخی مسائل اجتماعی چنان موشکافانه و دقیق نگاه کرده است که نمی‌توان در داستان همینگوی آنها را دید.

‌ به‌هرحال شما قهرمان داستان ناصر تقوایی بودید و «ناخداخورشید» یکی از درخشان‌ترین نقش‌های شماست. سال‌هاست از این نقش فاصله گرفته‌اید، الان این شخصیت را چطور می‌بینید؟

ناخداخورشید را همیشه دوست داشتم و دارم. افتخار می‌کنم کار حرفه‌ای در سینما را با ناصر تقوایی شروع کردم. قرار بود در سریال «کوچک جنگلی» همکاری کنیم که متأسفانه عده‌ای با توطئه این فیلم را از دست ناصر تقوایی درآوردند و طور دیگری ساخته شد. ناصر همیشه می‌گفت: «کوچک جنگلی وصیت‌نامه من است» و متأسفم که به سرانجام نرسید. قرار بود «زنگی و رومی» را بسازد یا «چای تلخ» که هرکدام از آنها شاهکار بودند. خوشحالم که‌ «ای ایران» به نتیجه رسید و «کاغذ بی‌خط» که به نظر من ٢٠ سال جلوتر از زمانش ساخته شد. همیشه تقوایی از زمانش جلوتر بوده است. «کشتی یونانی» را ببینید که چه شاهکاری است یا تمرین آخر شاهکاری مسلم است. هیچ‌کس در مورد تعزیه به زیبایی او فیلم نساخته است.

آرزو می‌کنم بار دیگر ناصر تقوایی را پشت دوربین ببینم و عاشقانه دوستش دارم. به‌هرحال خوشحالم که نسخه ترمیم‌شده فیلم «ناخداخورشید» را بسیاری بعد از سال‌ها دیدند و بسیاری از جوان‌ها برای نخستین‌بار مزه فیلم را چشیدند. وقتی با برخی از آنها صحبت می‌کردم، حیرت کرده بودند از اینکه در آن سال‌ها به این شکل فیلمی ساخته شده و باعث افتخار است که من هم سهمی در این فیلم باارزش دارم.

جدول پخش برنامه‌های تبلیغاتی نامزدها

در مراسم قرعه کشی که با حضور نمایندگان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد، جدول زمان پخش برنامه‌های تبلیغی نامزدها شامل مناظره‌های مشترک، گفت‌وگوهای رادیویی و مستندهای تبلیغاتی آنها از شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی مشخص شد.

طبق برنامه‌ریزی انجام شده به هریک ازنامزدهای انتخاباتی یک هزار و 470 دقیقه فرصت داده می‌شود که 555 دقیقه از این زمان مربوط به برنامه رادیویی و 555 دقیقه دیگر مربوط به برنامه تلوزیونی و 360 دقیقه نیز مربوط به مناظره‌های زنده انتخاباتی است.

بر اساس این گزارش، طبق قرعه‌کشی انجام‌شده، شماره ویژه هر کاندیدا با حضور نماینده قانونی‌اش بنا بر جدول زیر مشخص شد.

جهت دسترسی سریع به برنامه زمانبدی هرکاندیدا از جدول زیر استفاده کنید.

ردیف	نام کاندیدا	شماره
1	سیدمصطفی هاشمی طبا	11
2	سیدابراهیم رئیس الساداتی (رئیسی)	12
3	محمدباقر قالیباف	13
4	سیدمصطفی آقامیرسلیم	14
5	حسن روحانی	15
6	اسحاق جهانگیری کوه‌شاهی	16

مطابق قرعه‌کشی انجام‌شده، سیدمصطفی هاشمی‌طبا با شماره «11»، «سیدابراهیم رئیس الساداتی (رئیسی)» با شماره «12»، محمدباقر قالیباف با شماره «13»، «سیدمصطفی آقامیرسلیم» با شماره «14»،«حسن روحانی» با شماره «15»، اسحاق جهانگیری کوه‌شاهی» با شماره «16»، شناخته شدند.

د.


			برنامه تبلیغاتی «سیدمصطفی هاشمی طبا»
ردیف	تاریخ	شبکه	برنامه	ساعت
1	2/06	شبکه یک	با دوربین	22:00
	2/12		مستندنامزدها 1	18:30
	2/25		مستندنامزدها2	22:00
2	2/14	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
2	2/19	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
3	2/20	شبکه سه	پاسخ به سوال جوانان	19:10
4	2/27	شبکه چهار	پاسخ هرنامزد به 3 کارشناس	17:00
5	2/09	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
5	2/21	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
6	2/10	جام‌جم	پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/23		پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/12		تکرار مستند 2 نامزدها	01:30
	2/25		تکرار مستند 1 نامزدها	01:30
7	2/14	رادیو ایران	گفتگوی ویژه خبری	22:45
	2/12		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	17:30
	2/13		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	07:10
	2/19		گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
8	2/20	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	19:00
8	2/21	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	10:00
9	2/14	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	16:00
9	2/15	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	09:00
10	2/25	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	18:00
10	2/26	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	11:00


			برنامه تبلیغاتی «سیدابراهیم رئیس الساداتی (رئیسی)»
ردیف	تاریخ	شبکه	برنامه	ساعت
1	2/10	شبکه یک	با دوربین	22:00
	2/13		مستندنامزدها 1	18:30
	2/24		مستندنامزدها2	22:00
2	2/06	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
2	2/17	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
3	2/23	شبکه سه	پاسخ به سوال جوانان	19:10
4	2/22	شبکه چهار	پاسخ هرنامزد به 3 کارشناس	18:00
5	2/20	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
5	2/26	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
6	2/14	جام‌جم	پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/25		پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
			تکرار مستند 2 نامزدها	01:30
			تکرار مستند 1 نامزدها	01:30
7	2/06	رادیو ایران	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
	2/11		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	17:30
	2/12		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	07:10
	2/17		گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
8	2/26	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	19:00
8	2/27	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	10:00
9	2/13	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	16:00
9	2/14	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	09:00
10	2/19	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	18:00
10	2/20	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	11:00


			برنامه تبلیغاتی «محمدباقر قالیباف»
ردیف	تاریخ	شبکه	برنامه	ساعت
1	2/7	شبکه یک	با دوربین	22:00
	2/18		مستندنامزدها 1	18:30
	2/21		مستندنامزدها2	22:00
2	2/11	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
2	2/23	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
3	2/27	شبکه سه	پاسخ به سوال جوانان	22:30
4	2/19	شبکه چهار	پاسخ هرنامزد به 3 کارشناس	18:00
5	2/13	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
5	2/25	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
6	2/17	جام‌جم	پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/24		پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/18		تکرار مستند 2 نامزدها	01:30
	2/21		تکرار مستند 1 نامزدها	01:30
7	2/11	رادیو ایران	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
	2/10		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	17:30
	2/11		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	07:10
	2/23		گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
8	2/21	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	19:00
8	2/22	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	10:00
9	2/19	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	16:00
9	2/20	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	09:00
10	2/24	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	18:00
10	2/25	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	11:00


			برنامه تبلیغاتی «سیدمصطفی آقامیرسلیم»
ردیف	تاریخ	شبکه	برنامه	ساعت
1	2/11	شبکه یک	با دوربین	22:00
	2/14		مستندنامزدها 1	18:30
	2/20		مستندنامزدها2	22:00
2	2/07	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
	2/27	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
3	2/25	شبکه سه	پاسخ به سوال جوانان	19:10
4	2/21	شبکه چهار	پاسخ هرنامزد به 3 کارشناس	18:00
5	2/18	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
5	2/24	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
6	2/09	جام‌جم	پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/26		پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/14		تکرار مستند 2 نامزدها	01:30
	2/20		تکرار مستند 1 نامزدها	01:30
7	2/07	رادیو ایران	گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما	22:45
	2/09		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	17:30
	2/10		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	07:10
	2/27		گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دو سیما	22:45
8	2/25	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	19:00
8	2/26	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	10:00
9	2/18	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	16:00
9	2/19	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	09:00
10	2/20	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	18:00
10	2/21	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	11:00


			برنامه تبلیغاتی «حسن روحانی»
ردیف	تاریخ	شبکه	برنامه	ساعت
1	2/09	شبکه یک	با دوربین	22:00
	2/16		مستندنامزدها 1	18:30
	2/19		مستندنامزدها2	22:00
2	2/13	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
2	2/21	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
3	2/27	شبکه سه	پاسخ به سوال جوانان	19:10
4	2/24	شبکه چهار	پاسخ هرنامزد به 3 کارشناس	18:00
5	2/11	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
5	2/23	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
6	2/12	جام‌جم	پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/20		پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/16		تکرار مستند 2 نامزدها	01:30
	2/19		تکرار مستند 1 نامزدها	01:30
7	2/13	رادیو ایران	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
	2/07		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	17:30
	2/08		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد (متکلم وحده)	07:10
	2/21		گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
8	2/23	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	19:00
8	2/24	رادیو جوان	مصاحبه هرنامزد	10:00
9	2/17	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	16:00
9	2/18	رادیو ورزش	مصاحبه هرنامزد	09:00
10	2/23	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	18:00
10	2/24	رادیو معارف	مصاحبه هرنامزد	11:00


			برنامه تبلیغاتی «اسحاق جهانگیری کوه‌شاهی»
ردیف	تاریخ	شبکه	برنامه	ساعت
1	2/12	شبکه یک	بادوربین	22:00
	2/17		مستندنامزدها1	18:30
	2/23		مستندنامزدها2	22:00
2	2/09	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
2	2/25	شبکه دو	گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
3	2/18	شبکه سه	پاسخ به سوال جوانان	19:10
4	2/26	شبکه چهار	پاسخ هرنامزد به 3 کارشناس	18:00
5	2/16	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
5	2/27	شبکه خبر	گفت‌وگوی ضبط شده	21:30
6	2/19	شبکه جام جم	پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/21		پاسخ به ایرانیان خارج از کشور	00:30
	2/17		تکرار مستند 2 نامزدها	01:30
	2/23		تکرار مستند 1 نامزدها	01:30
7	2/06	رادیو ایران	معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد	17:30
	2/07		معرفی خود و برنامه‌های هر نامزد	07:10
	2/09		گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
	2/25		گفت‌وگوی ویژه خبری	22:45
8	2/24	رادیو جوان	مصاحبه هر نامزد	19:00
8	2/25	رادیو جوان	مصاحبه هر نامزد	10:00
9	2/16	رادیو ورزش	مصاحبه هر نامزد	16:00
9	2/17	رادیو ورزش	مصاحبه هر نامزد	09:00
10	2/21	رادیو معارف	مصاحبه هر نامزد	18:00
10	2/22	رادیو معارف	مصاحبه هر نامزد	11:00