شکست در بزنگاه‌ها؛ هشداری جدی برای کشتی آزاد پیش از المپیک پاریس

گروه ورزشی - سید محسن عبدالهی: پس از پایان رقابت‌های ۸ وزن مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان، نایب قهرمانی تیم ملی ایران قطعی شده است. نایب قهرمانی‌ای که حتما ارزشمند است، اما بدون شک تبدیل به سرپوشی خواهد شد برای اشکالات متعددی که همچون سال گذشته به این تیم وارد است، اما متأسفانه گوش شنوایی برای پذیرش انتقادات وجود ندارد تا فکری برای حل آن‌ها بکند. گویا اصرار بر اینکه برنامه اصلی تیم ملی، موفقیت در المپیک است، مانع از این شده که اشکالات واضح دیده شوند، در صورتی که کمترین ثمره سه دوره رقابت‌های جهانی پیش از المپیک، باید رفع اشکال باشد و نه ادامه پیدا کردن آن‌ها.

به گزارش بولتن نیوز، بهانه‌هایی مانند ناداوری و اشتباهات کشتی‌گیران زمانی پذیرفته است که یک بار رخ بدهند. هنگامی که به جز امیرحسین زارع، همه کشتی‌گیران ما در اولین برخورد با رقبای جدی و هم سطح یا اندکی قوی‌تر شکست می‌خورند و یا چند کشتی‌گیر در ثانیه‌های پایانی کشتی برده را می‌بازند، یعنی آن بهانه‌ها تنها برای فرار از واقعیت هستند. اینگونه نیست که یک شکل باخت تکراری را به خود کشتی‌گیر ربط بدهیم و به کادرفنی مصونیت بدهیم. بله کشتی‌گیر مرتکب اشتباه شده است، اما آیا این غفلت تکراری ناشی از یک پیش زمینه مهم‌تر نیست؟! بهتر است بگوییم آیا تاکتیک و برنامه لحظه به لحظه‌ای برای کشتی‌گیران در موقعیت‌های مختلف وجود داشت؟!

تکرار اشتباهات کشتی‌گیران ما در چند دوره، شکل یکسان شکست آن‌ها و ناتوانی در اولین مبارزه مهم و جدی در برابر رقبای اصلی و نامدار، ناشی از عملکرد ضعیف کادرفنی است. کشتی‌گیران ما ضعف‌های مشهود تاکتیکی و تکنیکی دارند که از سالی به سال دیگر رفع نمی‌شوند. اگر قرار است که یک کشتی‌گیر با همان ضعف‌ها به راه خود ادامه بدهد، دیگر فلسفه فعالیت مربیان تیم ملی چیست؟! اساسا کارویژه مربیان تیم ملی رفع نقص فنی از کشتی‌گیر و هدایت او برای رشد و حرکت دادن وی از شکست به سمت پیروزی است. برای مثال آیا شکل شکست یونس امامی در مقابل سیداکوف روس، با علت شکست او در برابر دیک آمریکایی در سال گذشته فرقی دارد؟!

ما در خوش‌بینانه‌ترین حالت، فقط نیمی از سهمیه‌های المپیک پاریس را کسب کرده‌ایم. اگر بنا باشد طبق گفته‌های رییس فدراسیون کشتی، هدف‌گذاری ما رقابت‌های المپیک باشد، با تکرار همین روند، برای موفقیت تنها باید امیدوار به قرعه خوب و عملکرد فردی کشتی‌گیران باشیم و نه برنامه‌ای برای حل مشکلاتی که چند سال است با آن‌ها درگیریم. اگر تغییری اتفاق نیفتد، باید همانند امسال، شاهد شکست کشتی‌گیران ایران در برابر رقبای اصلی آن‌ها باشیم. بازنگری فنی جدی و بررسی دقیق چرایی عملکرد کشتی‌گیران و شکل مشابه شکست آن‌ها، باید بدون لحاظ کردن رتبه تیمی و صرفا بر مبنای آن چه در تشک‌های بلگراد رخ داد، صورت بگیرد.