دعواهایی که بیشتر هیجانی هستند تا عقلانی!
جامعه هیجان زده، نتیجه نخبگانی دور از عقلانیت!
متاسفانه نازل شدن کیفیت مباحث در بین نخبگان موجب گشته که بیش از مباحثه عقلانی، شاهد دعواهای شخصی و جریانی باشیم.
گروه دین و اندیشه_سید محسن عبدالهی: اگر به دعواهای این روزهای جامعه نخبگانی کشور در موضوعات مختلف نگاهی بیندازیم، فارغ از این که ما چه گرایش سیاسی خاصی داشته باشیم یا آن افراد متعلق به کدام جریان باشند، یک نقطه مشترک میان تمام این ها وجود دارد. سطحی شدن مباحث و تقلیل آن ها از ساحت نظر به عرصه مصادیق خرد. این اتفاق در سطح نخبگان موجب می شود که ایده و نظر تولید نشود و سطح تفکر و تعقل در جامعه نه تنها دچار پیشرفت نگردد، بلکه روز به روز دچار پسرفت هم بشود و هر بی سوادی از گوشه ای پرچمی بلند کند.
به گزارش بولتن نیوز، قطع به یقین وقوع چنین اتفاقی برآیند خوبی از آینده به دست نمی دهد. البته شاید عده ای توجیه بیاورند که فرضا در مساله عدالت دیگر زمان بیان نظر نیست و باید به صورت عملیاتی به این حوزه نگریست. این صحبت زمانی می تواند مورد پذیرش قرار بگیرد که دچار تقلیل عدالتخواهی به مسائل خرد همچون ساعت و انگشتر و کیف نباشیم و بدانیم که عدالت چیست و چه تعریفی دارد. به همین دلیل به نظر می رسد که اتفاقا برای مشخص شدن این حد و مرزها نیازمند تفکر و ارائه ایده و تربیت و پرورش اذهانی هستیم که بدانند عدالت واقعی چیست و چگونه باید در پی تحقق آن بروند.
اینجا عدالت تنها به عنوان مصداقی آورده شد تا اصل بحث ملموس تر شود و برای مخاطب قابل فهم. متاسفانه نازل شدن کیفیت مباحث در بین نخبگان موجب گشته که بیش از مباحثه عقلانی، شاهد دعواهای شخصی و جریانی باشیم. یعنی دو طرفی که عاجز هستند از استدلال علمی و عقلی، از آن جهت که خیال می کنند بسیار عالم هستند و بیش از بقیه می فهمند و یا از دیگران مسلمان تر و انقلابی ترند و یا از سایرین بیشتر به ایران و ملت اهمیت می دهند، این حق را برای خود قائل می شوند که با نگاه از بالا و حق به جانب نسبت به سایرین حکم صادر کنند.
اما حقیقت این است که همه ما کم و کاستی هایی داریم و در بهترین حالت، قطعا بسیاری از موارد در حیطه تخصصمان نیستند تا در مورد آن ها نظر بدهیم. اگر چنین دیدی داشته باشیم و خیال برمان ندارد که ما منتهای همه چیزهای خوب هستیم و هر کسی جز ما، ناحق است، آن وقت به جای دعوا کردن، تهمت زدن و فحاشی، اختلافاتمان را به عرصه نقد عقلانی و دور از احساس می آوریم و همزمان که در جهت اثبات حقانیت خود از طریق درست آن هستیم، به رشد عقلانیت و دوری از هیجان زدگی و جوگیری در فضای عمومی جامعه نیز کمک می کنیم و روند رشد فکری مردم را سرعت می بخشیم. این رویه ای است که با شریعت ما و سیره ائمه معصومین علیهم السلام نیز تطابق دارد و می بایست به عنوان الگو پیش روی ما قرار بگیرد.
منبع: بولتن نیوز
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
---
دولت و مسئولان باید حقایق مسائل حساس مربوط به زندگی اقشار ملت را به آنان با صراحت باز گو کنند و وموانع اساسی به ثمر رسیدن مثبت این مسائل را اند نزد خود راز نگه ندارند.
پنهان کاریها همیشه ملت را در اضطراب و نگرانی نسبت به آینده ی خود در کشور خویش نگه می دارند و مسئولان با این گونه پنهان کاری تحقیر آمیز اطمینان ملت را به مسئولیت شناسی خود از دست می دهند.
پنهان کاری ؛ مردمی بودن دولت و نظام را زیر سئوال می برد و به تخریب تدریجی پایگاه مردمی این ارگانهای کلیدی و نابود شدن تدریجی هیبت و نفوذ این ارگانها منجر می گردد و به تعبیری دیگ چنین وضعی ریختن آب به آسیاب دشمنان برانداز بیگانه و درونی است.
ترسیخ و تثبیت پدیده ی پنهان کاری ناهنجار مذکور در اذهان عموم در کشور ثروتمندی همچون ایران بیشتر نا کار آمدی و استیصال ارگانهای اساسی کشور را در مدیریت بهینه ی کشور تداعی می کند و بی تردید پیامدهای آن بنفع اهداف و دسیسه های همه ی دشمنان تمام خواهد شد.
دولت کار آمد وفادار به وطن و ملت و نظام که به کار آمدی برنامه های مدیریت علمی خود اطمینان دارد حتما می تواند این کار آمدی را با آمار و ارقام علمی مستند و مستدل به اثبات برساند.
چنین دولتی باید صادقانه و پیوسته ملت را که عنصر اساسی بقا و دوام و نیرومند کشور و نظام اند محرم راز خود بداند و در تلاش و اقدامهای علمی و اصولی خود برای برون رفت از مشکلات و بحرانها مردم را از شناخت حقایق مشکلات کشور محروم نکند و از ملت یاری و همفکری در خواست کند و به این یاری و همفکری ارج بنهد .
بی توجهی به ضرورتهای فوق هرگز بنفع کشور و نظام نیست.
مجلس شورا که اساسی ترین مسئولیت و نقش را در تلاش برای کسب اطمینان ملی بعهده دارد باید با ایجاد راه حلهای علمی و کار آمد جهت برون رفت از بحرانها و مشکلات و در جریان قرار دادن پیوسته ی ملت نسبت به تلاشهای خود این اطمینان را در اذهان تثبیت کند.
باید همیشه در ذهن مسئولان دولت و نظام این اصل و این حقیقت وجود داشته و تثبیت شده باشد که هیچ مسئولی برای بقای همیشگی در کار از ملت چک سفید نگرفته است.
مجلس شورا با ابزارهای کار آمد نیرومند قانونی که در اختیار دارد ملزم است برای تثبیت اصل و حقیقت مذکور با دوری از تعلل و تاملهایی که فاقد پایگاه های علمی هستند نقش کلیدی خود را صادقانه و جدی ایفا کند.
این مجلس باید صادقانه و با جدیت علمی و عملی و برای تثبیت آرامش و آسایش و امنیت ملی به ملت اطمینان دهد که هنوز شایستگی لازم نمایندگی ملت و اثبات وفا داری خود به سوگند خویش را در اختیار دارد و هرگز و با هیچ اقدامی زمینه را برای از دست دادن اطمینان ملی فراهم نسازد.