فرانسه‌ی بی حیا

گروه بین الملل: امانوئل مکرون رییس جمهور فرانسه در یک اقدام غیر منتظره و تأمل برانگیز به بیروت سفر کرد. این سفر مکرون در حالی به انجام رسید که در چند روز گذشته انفجار مشکوک و مهیبی در بیروت رخ داد. همزمانی این سفر در این مقطع زمانی به بیروت از سوی مکرون می تواند دلایل و عواملی داشته باشد که پرداختن به آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.

به گزارش بولتن نیوز، از حیث تاریخی از نظر فرانسوی ها، لبنان به دنبال قرارداد سایکس پیکو در سال 1916، حوزه نفوذ سنتی فرانسه محسوب می شود. از این رو مکرون با این افق تاریخی تلاش دارد با استفاده از شرایط موجود که حاصل اختلافات میان گروه ها و گرایش های سیاسی است به سمت احیاء جایگاه فرانسه در لبنان گام بردارد. در واقع اگر چه در این سفر ماکرون در دیدار با میشل عون رئیس جمهور لبنان، وعده کمک های بیشتر پزشکی را داد اما نباید فراموش کرد آنچه در خلال این دیدار از لبنان از سوی مکرون اتفاق افتاد ماهیتی سیاسی دارد. بطوریکه اشاره به این موضوع از سوی مکرون که «لبنان از چند سال پیش از بحران اقتصادی و مالی رنج می برد که این مسئله مستلزم ابتکارهای سیاسی قدرتمند است، در قالب یک رفتار سیاسی با ویژگی ها مداخله جویی قابل رصد و تحلیل است.

در واقع مکرون با این ادبیات که «یک راه حل سیاسی برای تغییرات در لبنان را پیشنهاد خواهم داد»؛ و «در سفر بعدی به بیروت در اول سپتامبر(11 شهریور) که اگر با این راه حل، کاری از سوی دولت و جریان های سیاسی برای انجام تغییرات صورت نگرفته باشد، خود مسئولیت تغییرات را بر عهده خواهم گرفت»، نه تنها از راهبرد توسعه و نفوذ فرانسه در دوره کنونی در خاورمیانه پرده برداشت، بلکه از سیاست مداخله جویانه فرانسه در لبنان رونمایی کرد.

نکته جالب توجه این است که ماکرون در این سفر با توجه به اظهاراتی که داشت از یک موضع برتر وارد عمل شد؛ تلاش برای کنترل فضای سیاسی در لبنان و به دست گرفتن نبض تحولات در این کشور بر این امر دلالت دارد که مکرون درصدد است از حادثه مشکوک انفجار در بیروت در جهت سیاست توسعه طلبی در لبنان بهره برداری کند.

وجه دیگر اظهارات مطروحی از سوی مکرون در خلال این سفر، تلاش برای تشدید اختلافات و تعارضات در لبنان بود. در واقع مکرون می خواهد با موضع گیری های مغرضانه به سمت ایجاد یک جبهه بر علیه حزب الله حرکت کند. بطوریکه ادعای «ابتکار سیاسی قدرتمند» گویای نقشی است که مکرون درصدد است انجام آن و نقش آفرینی بر محور آن است.

در این راستا به نظر می رسد در گام اول فرانسه می خواهد لبنان را به عنوان حوزه نفوذ خود به دیگر قدرت های فرامنطقه ای و منطقه ای معرفی کند. در گام دوم، تلاش دارد به جریانات سیاسی و گرایش های سیاسی موجود در لبنان این امر القاء کند که روند تحولات در لبنان از این به بعد تحت نظارت فرانسه قرار خواهد گرفت و فرانسه تلاش می کند تا تحولات در لبنان را به بهترین شکل مدیریت کند؛ در گام سوم، فرانسه تلاش می کند با ایجاد شکاف سیاسی و بذرافشانی نفاق و تفرقه در لبنان، به نفوذ روزافزونی در این کشور دست پیدا کند. این بدان معنا است که فرانسه با رویکرد مزبور به دنبال ایفای نقشی تازه در لبنان از طرق مختلف است. و اما هدف اصلی از ایفای راهبرد مداخله جویانه در لبنان از سوی فرانسه، تلاشی در جهت محدود سازی حزب الله در جغرافیای سیاسی لبنان می باشد. بطوریکه با تحدید فعالیت های حزب الله در لبنان، نه تنها جبهه مقاومت تضعیف خواهد شد بلکه دامنه کنش پذیری فرانسه نیز در لبنان بیشتر خواهد شد؛ از سوی دیگر نیز محدودیت حزب الله به معنای گسترش دامنه وسعت و افزایش کنش تل آویو در خاورمیانه و مرزهای جنوبی لبنان و در مرزهای سوریه خواهد بود.

بنابراین با توجه آنچه گفته شد سفر مکرون به بیروت یک سفر سیاسی با کارکرد مداخله جویانه و توسعه طلبانه با معیارهای استعماری است. پس آنچه در خلال این سفر قابل تحلیل و ارزیابی است اهداف و برنامه هایی است که فرانسه برای حضور در خاورمیانه دارد که لبنان خط مقدم آن به شمار می رود.