به گزارش بولتن نیوز، حجه الاسلام و المسلمین علیرضا توحیدلو: آورده اند که مردی صبح زود از خانه خارج شد تا نماز صبحش را به جماعت و در خانه خدا، (مسجد) بخواند. در راه مسجد، که هوا هنوز هم روشن نشده بود مرد زمین خورد و لباسهایش به دلیل بارانی که شب گذشته آمده بود گِلی و کثیف شد.
او بلند شد و به خانه برگشت.
لباسهایش را عوض کرد و دوباره راهی مسجد شد. در راه مجدداً در همان نقطه زمین خورد ! او دوباره بلند شد و به خانه برگشت. برای بار دیگر لباسهایش را عوض کرد و راهی مسجد شد.
این بار در ابتدای راه مسجد با شخصی چراغ به دست روبرو شد، نامش را پرسید. پاسخ داد: « من دیدم شما در راه مسجد دوبار به زمین افتادید، از این رو چراغ آوردم تا بتوانم راهتان را روشن و مشخص کنم ». مرد از او تشکر کرد و هر دو راهشان را به طرف مسجد ادامه دادند. همین که به مسجد رسیدند ، مرد از آن شخص چراغ به دست درخواست می کند تا به مسجد وارد شود و با او نماز بخواند، ولی مرد چراغ بدست از رفتن به داخل مسجد خودداری کرد.
مرد دلیل نیامدن او به داخل مسجد را از او پرسید.از جوابش تعجب نکنید او جواب داد: « من شیطان هستم. ». مرد، اول با شنیدن این جمله جا خورد.
شیطان ادامه داد: من تو را در راه مسجد دیدم و این من بودم که باعث زمین خوردن تو شدم. وقتی تو به خانه رفتی و خود را تمیز کردی و به مسجد برگشتی، خدا همه گناهان تو را بخشید. من برای بار دوم باعث زمین خوردن تو شدم و حتی آن هم، تو را تشویق به ماندن در خانه نکرد. به خاطر آن، خدا همه گناهان افراد خانواده ات را بخشید. من ترسیدم که اگر یک بار دیگر زمین بخوری! آنگاه خداوند گناهان افراد شهر را خواهد بخشید. من با این کار خواستم از سالم رسیدن تو به مسجد مطمئن شوم.
فرصت را مغتنم بشماریم
«قال رسول الله(ص)»
وَ انَّ لِرَبِّکُمْ فِى ایّامِ دَهْرِکُمْ نَفَحَاتٍ ألا فَتَعَرَّضُوا لَهَا وَ لا تُعْرِضُوا عَنْهَا.(۱)
پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: در ایام زندگی شما، اوقات و فرصت های مناسبی را خداوند در اختیارتان قرار می دهد، بکوشید از آن فرصت ها استفاده کنید .
در این میان مولوی از این حدیث چنین الهام می گیرد:
گفت پیغمبر که نفحت های حق
اندر این ایام می آرد سبق
گوش هش دارید این اوقات را
در ربائید این چنین نفحات را
نفحه ای آمد شما را دید و رفت
هر که را می خواست جان بخشید و رفت
نغمه ای دیگر رسید آگاه باش
تا از این هم وا نمانی خواجه باش (۲)
پس موانع را کنار زده و آنها را یکی پس از دیگری پشت سر گذار و فرصت پیش آمده را غنیمت دان و در انجام کار خیر شتاب کن که در کار خیر حاجت هیچ استخاره روا نیست.
خدای متعال یک اوقات خاصی را در طول مدت عمرتان خصوصیتی بخشیده است که او را از سایر آن ایام متمایز کرده ، مواظب باشید که این اوقات و این خصوصیات را حفظ کنید و ضبط کنید و نگهداری کنید و نگذارید که از دست برود و مبادا که غفلت کنید که آن از دست خواهد رفت.
مرحوم قاضی می فرمودند: حتی در یک منزل ممکن است خود اتاقها با همدیگر تفاوت داشته باشند، در یک اتاق انسان حال توجه بیشتری دارد و در یک اتاق حال توجه کمتری دارد، می گویند: اتاقتان را عوض کنید و در جای دیگری بروید. یا اینکه ممکن است زمین آن منزل شبهه ناک باشد و یا مشکلی در او باشد که اثر مستقیم بر ملکوت آن منزل و مکان قرار بدهد و از آنجا که توجه انسان عبارت است از اتّصال انسان با ملکوت ، این دو ملکوت با هم در تعارض قرار می گیرند و انسان نمی تواند به آن صفای ملکوتی خودش برسد.
۱- احیاء العلوم، ج ۱، ص ۱۳۴
۲- مثنوی، دفتر اول، ص ۵۱، سطر ۲۰
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
بسیار آموزنده و عالی بود
به امید بخشیده شدن اعمال ما
داستان عالی بود خیلیییی
خدا خیرتون بده
جواب یکسری سوالام بود
الخیر فی ماوقع
موفق باشید... یاعلی
خیلی عالی بود در راه خدا همیشه باید قدم گذاشت ممنون از لطف تون
مثل همیشه داستان های زیبا و پرمحتوا و آموزنده
بسیار لذت بردم امیدوارم هیچوقت شیطان لعنت الله برما غلبه نکند زیرا شیطان مثل سایه به دنبال هرکسی ممکنه باشه و دعا میکنم خداوند هر لحظه و هرزمان پشت وپناه هممون باشه و از وسوسه های شیطانی به دور باشیم ان شاءالله
خداوند به شما وخانواده گرامی عمر باعزت عنایت کند درپناه حق موفق و پایدار باشید.
نماز ستون دین است
و هیچ ساختاری بدون ستون دوام ندارد.
چقدر داستان پرمغزي...
---
سرشت بشر اذعان دارد که در مقابل هر لطف وکمکی که از دیگران به او می رسد می باید سپاس گزار صاحب لطف و کمک باشد.
بشر با حکم این سرشت خود را به جبران این لطف و کمک در حد توان مقید می سازد چه رسد اگر این لطف همیشگی و برای دریافت کننده نیاز حیاتی و روز مره باشد و توقف آن زندگی وسلامتی او را مختل کند و حتی امکان دارد این توقف اورا ناکار آمد و نابود سازد.
وجود و بقا و سلامتی بشر در مدیریت بهینه ی نیازهای بی شمار درونی اعضای جسم او که نقش مستقیم را در آن ندارد به ادامه ی نعمتهای بی کران لحظه به لحظه ی خدادوند وابسته است و سرشت بشر تک تک این نیازها را نیک درک می کند.
بشر هرگز نمی تواند انکار کند محرومیت از این نعمتها بی تردید وجود و وبقا و سلامتی او را در معرض آسیبهای عضوی و روحی بی شمار و حتی جبران ناپذیر و دچار شدن به انواع بیماریها و آسیبها تا سطح فنا و نابودی قرار می دهد.
چشم بستن به اندک خواستهای ساده و آسان خداوند که در وحی الهی به پیامبران به بشر ابلاغ گردیده اند و بی توجهی و بی تفاوتی به رسیدگی به این خواستهای بحق خداوند نعمتها ؛ شایستگی ادامه این نعمتها به بشر را متناسب با حجم انکار خواستهای وحیانی خداوند پیوسته از بین می برد و بشر را از دریافت این نعمتها محروم می سازد و هیچ حجتی را در دست و اختیار بشر برای دفاع از چنین محرومیتی و برای نجات خود از از این محرومیت باقی نمی گذارد.
گرفتار شدن به مشکلات و بیماریها و وباها و آسیبهای گوناگون بی تردید نتیجه انکار خواستهای حیات بخش خداوند و قدر نشناسی از نعمتهای بی کران ذات اقدس او می باشد که او به بشر ارزانی داشته است.
خداوند منان تمام راه های محرومیت زدایی در حد توان بشر را در وحی خود به او یاد آوری کرده و چگونگی رسیدن به رفع محرومیت در حد نیاز و توان طبیعی زندگی بشر را در این راه ها نیز آشکار ساخته است.
سرشت بشر نیک درک می کند خود داری از پاسداری از هر نعمتی و اصرار بر انکار هر نعمتی او را دچار پرداخت چه تاوانی خواهد کرد.
---
ناسپاسانی که هر نعمت حیاتی الهی را منکر می شوند و به نعمت آگاهانه و با اصرار پشت پا می زنند بهنگام نیاز دوباره به آن نعمت و نیافتن دست رسی به آن ؛ عمق جنایت ناسپاسی خود را در حق ولی نعمت درک خواهند کرد ؛ و آنگاه برای جبران ناسپاسی خود هیچ فرصت و راهی نخواهند یافت و گریزی از پرداخت تاوان سنگین ناسپاسی خود نخواهند داشت و در عمق نا امیدی و استیصال هیچ کس آنان را از این گرفتاری مرگ بار نجات نخواهد داد.
---
بجای سکوت نقد علمی و پرس و جو را پیشه کنیم
---
با توجه به این حقیقت که شناخت خواستهای حتمی خداوند از بشر در قرآن حیاتی ترین نیاز سرنوشت ساز زندگی سعادت مند بشر است ضرورت اقتضا می کند سروران خود محبت نمایند خطاها و کاستیهای نوشته ها در این زمینه ها را خود و دانشمندان و دین شناسان آشنایشان به نقد علمی و پرس و جوی مستدل بگذارند تا محض رضای خدا بهره مندی علمی از این گونه نوشته ها همه جانبه شود و تصور نشود هرچه در این زمینه ها گفته می شود درست است.
قبله گاه دیدگان پر نیاز من
شانه های تو
مهر سنگی نماز من ...
که هیچ، و گرنه در آتش انداخته می شود.
پیامبر بزرگوار اسلام(ص) می فرماید: به راستی که محبوب ترین اعمال در نزد خدا، نماز و نیکی و جهاد است.
در قیامت وقتی از تارک الصلاه می پرسند که چه شما را در جهنم درآورد؟ در جواب گویند؛ ما از
نماز گزاران نبودیم.
خداوند در آیه ۵ سوره ماعون می فرماید: پس وای بر نمازگزاران، آنان که از نماز خود به واسطه سبک
شمردن و بی اعتنایی بی خبرند.
از پیامبر اکرم(ص) روایت شده که فرمود: فرقی میان مسلمان و کافر نیست جز اینکه نماز را عمدا ترک می
کند یا درآن سهل انگاری می نماید، پس نمی خواند آن را.
اولین چیزی که از بنده حساب می شود در روز قیامت نماز می باشد، اگر پذیرفته شد بقیه پذیرفته خواهد
شد و چون نماز در وقت خود بالا رود، به سوی صاحبش برمی گردد در حالتی که سفید و نورانی
است، می گوید؛ مرا حفظ کردی خداوند شما را حفظ کند و چون درغیر وقت آن بالا رود که حدود
آن مراعات نشده باشد، به سوی صاحبش بر گردد در حالی که سیاه تاریکی است، می گوید؛ مرا ضایع کردی،
خداوند تو را ضایع نماید.
از امام صادق(ع) از گناهان کبیره پرسیده شد، فرمود: …گناهان بزرگ هفت است؛ کفر به خدا، قتل نفس، عقوق والدین،
خوردن ربا بعد از بینه و روشن بودن آن، خوردن مال یتیم از راه ظلم، فرار از جنگ و تعّرب
بعد از هجرت، برگشت از محل علم و ایمان به جایی که علمی درآن نیست و ازآنجا بیرون آمده.
راوی می گوید؛گفتم این است معاصی بزرگ؟ فرمود؛ آری.
گفتم؛ خوردن یک درهم از مال یتیم ظلم بالاتر است یا ترک نماز؟ فرمود ترک نماز، گفتم؛ پس شما ترک
نماز را از کبائرنشمردی؟ فرمود؛ نخستین چیزی که برای تو گفتم چه بود؟گفت؛ کفر،فرمود؛ پس به راستی که تارک الصلاه
یعنی بدون علت کافر است.
نماز بالاترین وسیله ارتباط مخلوق با خالق و سزاوار است بنده بکوشد آن را به طور مستمر و با شوق
و اشتیاق بخواند و معنای کامل آن را بدست آورد و با توجه کامل و با حالت خضوع و خشوع،
همراه با جماعت و با بدن و لباس خوشبو و پاکیزه به جا آورد و اولین شرایط نماز اول وقت
بودن آن می باشد.
از رسول خدا(ص) نقل شده؛ کسی که در نماز خود سستی کند، خداوند او را به پانزده بلا مبتلا سازد؛
خداوند از عمر و روزیش بر دارد، هر عملی را که انجام می دهد برآن پاداش داده نشود، برای او
در دعای افراد شایسته حظ و بهره ای نباشد، خوار و گرسنه و تشنه می میرد، از روی او سیمای
صالحین را محو نماید، دعایش به آسمان برده نمی شود، قبرش بر او تنگ گردد، خداوند فرشته ای را در
قبرش مامور کند که او را عذاب نماید، به حساب سخت محاسبه خواهد شد، خداوند به او نظر نمی کند
و او را پاکیزه نمی فرماید، و برای اوست عذاب دردناک.
خداوند فرشته ای مامور کند که در حالی که خلائق به سویش می نگرند، او را به صورت بر زمین
بکشاند.
همچنین از پیامبر اعظم (ص) روایت شده که فرمود: از من نیست هر که نماز را سبک شمارد، و فرمود؛
شفاعت ما نمی رسد به کسی که نماز را سبک شمارد و فرمودند نماز خودتان را تباه نسازید، زیرا هر
که نماز خود را ضایع کند، با قارون و هامان محشور خواهد شد و بر خدا حتم است که او
را با منافقین درآتش داخل کند.
علامه حلی(رحمهالله) در کتاب “المنتهی” می نویسد: تارک الصلاه در حالی که ترک آن را حلال بداند کافر است.
اجماعا، و اگر آن را ترک کند در صورتی که به وجوب آن معتقد باشد کافر نیست، گرچه بعد از
ترک سه نماز، و تعزیر در بین آنها، مستحق قتل خواهد شد.
نظیر همین عبارت از سایر علما در کتب خود نقل گردیده است و درقرآن و روایات هم کیفر و مجازات
آن بیان گردیده است.
زمانی که به حالات مردان و زنان ارزنده ای همچون پیامبران از جمله حضرت عیسی (ع)، حضرت ابراهیم(ع) و پیامبر
بزرگ اسلام (ع) و اولیای خدا مانند حضرت علی (ع)، فاطمه زهرا (س)، سایر ائمه اطهار (ع)، حضرت مریم (س)
مالک اشترها، جعفر طیارها و هزاران فرد دیگر عاشق پروردگار که هر زمان دوست دارند با خدا صحبت کنند به
جانب نماز حرکت کرده و هر وقت مایلند خدا با آنها هم کلام شود، قرآن می خوانند می نگریم این
موضوع را در می یابیم که عاشقانه به نماز ایستاده و به سوی مقدماتش شتابان هستند که گویا جز معبود
حقیقی در این جهان معشوق دیگری ندارند.
در وقت حساس و هنگام خطر و زمان بسیار سخت و پیشامدهای مهم و در اوقات مبارک، در محل های
شریف و مکانهای محترم، بلکه در تمام اوقات به نماز سفارش شده مانند نماز آیات و نماز عید، نماز خوف،
نماز شب های قدر، نماز میت، نماز حاجت، نماز زیارت، نماز استغاثه، نوافل، نماز شب و دهها نماز دیگر که
از تمام اینها حس می شود که نماز مطلب ساده ای نیست و خیلی باید به آن اهمیت داد.
سپاسگزارم
---
مهم ترین شرط پذیرفته شدن نماز چیست؟
---
مهم ترین شرط پذیرفته شدن نماز این است که نماز خوان با آگاهی و حضور قلب بداند در خواندنیهای نماز با خداوند یکتای جهان هستی که به تمام نهانهای وجود او همیشه آگاهی دارد سخن می گوید و با خداوند در این خواندیها قول و قرار می گذارد و به یگانه ذات اقدس او تعهد می دهد.
نماز خوان همیشه پس از نماز باید به قول قرارهای و تعهدات خود با خداوند در رفتار و گفتار و پندار پایبند باشد و همیشه تلاش کند صادقانه تک تک این قول و قرارها و تعهدات آسان و امکان پذیر را محض رضای خدا اجرا کند تا با این حال در بخش نماز خوانی در رزومه ی اعمال خود در روز قیامت نزد خداوند راست گو ثبت شود و بحکم هشدار خداوند در قرآن به ویل غفلت ورزان در نماز دچار نشود.
راز وجوب پنج بار نماز خواندن در هر روز این است که نماز خوان برای پذیرفته شدن نماز خود و تجسم بازده سعادت بخش این نمازها در زندگی و در محیط فردی و اجتماعی او باید همه ی معانی قول و قرارها و تعهدات خود با خداوند را از جمله معانی آیات: « إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ . اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ . صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ » ﴿ آیات ۵ تا و۷ سوره فاتحه ﴾ در زنگی فردی و اجتماعی خویش اجرا کند و همیشه در زندگی فردی و اجتماعی خود به این معانی تجلی و تجسم بخشد تا خداوند از او راضی شود و خواستهای سعادت بخش فردی و اجتماعی او را تحقق بخشد.
تقید و پایبندی به معانی هر واژه ای از خواندنیهای اصیل سرست نشین و رسا و قابل درک نماز در رفتار و گفتار و پندار بشر ، آثار عمیق و پایدار حیات بخش و سعادت آفرین بجای می گذارد که اگر بشر با درک معنا و تقید به آن عمل نماید اکثر بدیها را از زندگی فردی و اجتماعی او می زدایند و این عمل زندگی بشر را بنا به وعده ی خداوند در قرآن از امن و امان و آسایش و آرامش و صلح و صفا آکنده خواهد ساخت.
از این رو، به نظر می رسد یکی از اصلی ترین مشکلات ما در ارتباط خوب و موثر با خدا عدم حضور قلب در نماز است که با رفع آن می توان به مقامات و درجات بالا دست یافت و برکات نماز را به صورت ملموس در زندگی مشاهده کرد همانگونه که بزرگان به چنین درجه و رتبه ای دست یافتند.
امام صادق (ع) میفرمایند: "اَن العبدَ لیُرفعُ لهُ مِن صلاتهِ نصفُها او ثلُثها او ربعُها او خمسُها و ما یرفعُ لهُ الّا ما اقبلَ علیهِ بقلبهِ؛ (1) "همانا از نماز انسان، نصفش، ثلثش، ربعش یا خمسش بالا برده می شود و آن مقداری از نماز که توجه قلبی داشته باشد بالا برده می شود.
نماز است
نماز است
نماز است
نماز راز و نیاز با عشق است
نماز سرچشمه همه خوبیهاست
نماز سبک بال شدن نزد معبود است
صبح تون بخیر یاعلی
اگر نماز قبول شود بقيه اعمال هم قبول ميشود
اگر نماز قبول نشود بقيه اعمال نيز مورد قبول قرار نميگيرد
توبه حقیقی آن است که از خوبی و بدی توبه کنی... آنچه از نماز و روزه و قرائت قرآن و درس و غیره که خوب می پنداریم، همه آنها را ناقص خواهیم یافت.
وهم يحسبون أنهم يحسنون صنعا:اینها خیال می کنند کار خوب انجام میدهند...
از حسنات اعمالتان که خیال می کنید حسنه است، توبه کنید، تا چه رسد به معاصی!
باران فیض ص17
بقدری مهم است که در ضمن وصیتهای پیغمبر (صلی الله علیه واله) به على(عليه السلام) است که می فرماید:
«ای علی، بر تو باد به نماز شب، هر چند به اندازه دوشیدن شیر گوسفندی باشد!»
یعنی نماز شب و مناجات و رو به درگاه خدا آوردن هنگام سحر را ترک نکن هرچند مختصر باشد، هرچند ده دقیقه و ربع ساعت باشد! آنگاه فرمود: «دعا در آن ساعت رد نمیشود!»
يا خدا آرام بخش دلهاست
عشقت
صحبت با خداست
آدم سبک میشه
من وقتی نماز میخونم انگار در تابستان رفتم زیر دوش آب خنک
داستان تون عالی عالی عالی دم شما گرم
اگر بر درِ خانه يكى از شما جويى بود و هر روز پنج بار خود را در آن مى شست، آيا دربدن وى چركى باقى مى ماند؟ گفتيم: نه. فرمودند: پس براستى نماز، مانند همان جوىروان است كه هرگاه به جا آورده شود، گناهان ميان دو نماز را پاك مى كند.