پیام نتانیاهو به تهران در سفر عمان چه بود؟

به گزارش بولتن نیوز، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا اخیراً اعلام کرد نظامیان این کشور از سوریه خارج می‌شوند. این تصمیم ترامپ موجی از واکنش‌های داخلی و خارجی را به‌همراه داشت. سؤالات و ابهامات زیادی در این باره مطرح است این‌که؛ چرا آمریکا از سوریه خارج شد؟ آیا توافق پشت‌پرده‌ای بین ترکیه و آمریکا صورت گرفته؟ آیا آمریکا قصد دارد با خروج از سوریه در مناطق حساس دیگری مستقر شود؟ این خروج چه نتایجی برای ایران دارد؟ برنده‌ها و بازنده‌های خروج نظامیان آمریکایی از سوریه کدامند؟ به‌منظور بررسی ابعاد مختلف خروج نظامیان آمریکایی از سوریه و تأثیرات آن بر تحولات این کشور و منطقه غرب آسیا گفت‌وگویی با دکتر "سعدالله زارعی" از کارشناسان ارشد تحولات غرب آسیا انجام دادیم.

***محورهای مهم مصاحبه***

به‌خلاف تصوری که ایجاد شده تصمیم به کاهش و حتی خروج نیروهای نظامی از غرب آسیا یک تصمیم جدیدی از سوی کاخ سفید نیست. ما از سال 2007 به این سو شاهد موارد این‌چنینی در پرونده فعالیت‌های آمریکا در منطقه هستیم. خروج آمریکا از سوریه به خروج نظامی محدود نمی‌شود مسلماً آمریکایی‌ها از افغانستان، خلیج فارس، خلیج عدن و دریای سرخ هم خواهند رفت. این یک روندی است که آغاز شده و تازه هم شروع نشده است.
چرا آمریکایی‌ها تصمیم به خروج از سوریه گرفتند؟ پاسخ این سؤال را ترامپ در همان توئیت خودش داده است. او می‌گوید "ما باید نیروهای نظامی را از اینجا ببریم و به کار در خانه بپردازیم خانه را سامان بدهیم"، یعنی آمریکا الآن مشکلات عدیده پیدا کرده است دیگر نمی‌تواند برای دولتی بی‌حساب هزینه کند که اصلاً توان بقا ندارد.
آمریکایی‌ها برای مهار جبهه مقاومت و تأمین امنیت رژیم صهیونیستی به منطقه آمدند البته مسئله مبارزه با داعش هیچ وقت یک حقیقت در بیان آمریکایی‌ها نبود بلکه یک تابلو بود تا دخالت‌های آمریکا را مشروع جلوه دهد.
آمریکایی‌ها از لحاظ جنگ‌افزاری ضعیف نشده‌اند. جنگ‌افزارهای آمریکایی طی 50‌ــ‌40 سال اخیر اگرچه افزایش پیدا نکرده و مدرن‌تر نشده‌اند قدرت نظامی آمریکا کاهش پیدا نکرده است اما مشکل این است که این قدرت نظامی در صورتی مؤثر واقع می‌شود که دیگران آن را به‌حساب بیاورند.
مدت‌ها قبل از اینکه استعفانامه ماتیس نوشته شود، ترامپ از کنار گذاشتن او صحبت کرده بود، بنابراین، تصمیم به خروج نظامیان آمریکا از سوریه نمی‌تواند منشأ استعفای ماتیس باشد.
در حقیقت، صحنه آمریکا یک صحنه به‌هم‌ریخته است لذا خیلی از این مناقشات مبنای اصولی و استراتژیک ندارد و به موضوعات دیگری برمی‌گردد، اثر هم ندارد، یعنی عملاً اثر خارجی بر این مخالفت مترتب نیست.
هم‌اکنون آمریکا و ترکیه در سوریه با یکدیگر اختلاف دارند اما این دو سر 3 عنصر با هم توافق دارند. وقتی آمریکایی‌ها از سوریه خارج شوند جای آنها را ارتش ترکیه پر نمی‌کند. حتماً ارتش سوریه پر می‌کند. وقتی که ارتش سوریه در مناطقی مثل منبج مستقر بشود، این به‌نفع ترکیه نیست بلکه به‌ضرر آنکاراست.
ما به‌خاطر آمریکا به سوریه نرفتیم بلکه به‌خاطر حفظ نظام و امنیت سوریه رفتیم، یعنی امنیت و نظام سوریه ایجاب می‌کرد که ما برویم و کمک کنیم. تا زمانی که دولت و متحد ما در سوریه در معرض خطر است ما در این کشور حضور خواهیم داشت.
بازگشت ناو آمریکایی به خلیج فارس موضوع تازه‌ای نیست، منتها در این فضایی که صحبت از رفتن آمریکا از سوریه است، بازگشت این ناو به خلیج فارس برای بعضی‌ها معنادار شده در حالی که معنای خاصی ندارد.
قطعاً این فرایند (خروج نیروهای آمریکایی از سوریه) نه‌تنها یک فرایند تهدیدآمیز در حوزه‌های دیگر برای ما (ایران) نیست بلکه یک فرایند موقعیت‌ساز است اما از آنجایی که دشمن شکست خورده در کمین می‌نشیند تا کاری را ولو به‌صورت محدود علیه دشمنش انجام دهد، ما باید این قضایا را دقت کنیم.
خود حضور ایران در سوریه موقعیت حزب‌الله را به‌شدت افزایش می‌دهد، این یعنی محو اسرائیل اما نتانیاهو به سلطان قابوس می‌گوید "به ایران بگو «تهدید نباش تا تهدید نباشم»".
کسانی که از خروج نظامیان آمریکایی از سوریه ضرر کرده‌اند؛ اول رژیم صهیونیستی است زیرا وجود این رژیم وابسته به حمایت خارجی است. الآن این حمایت مؤثر دارد صفر می‌شود و این یک تهدید وجودی برای تل‌آویو است. مسلماً از این به بعد فرار از سرزمین‌های اشغالی افزایش پیدا خواهد کرد. تهدیدات امنیتی اسرائیل به‌صورت تصاعدی بالا می‌رود و امکان مقاومت تل‌آویو در برابر روندهای ضداسرائیلی منطقه به‌شدت کاهش می‌یابد، بنابراین، اولین بازنده قطعاً اسرائیلی‌ها هستند همان‌طوری که این مسئله در سطح بین المللی مطرح شد.
اروپا مدت‌هاست که از معادلات غرب آسیا کنار گذاشته شده است. ده‌ها سال است که از ناتو یک خبر در منطقه ما وجود ندارد. اروپا در منطقه ما کجاست؟ اکنون دو دهه است که هیچ خبری از اروپا در غرب آسیا نیست لذا اسرائیل مدت‌هاست که دیگر نمی‌تواند در بحث امنیتی خودش به‌روی فاکتور اروپا حساب باز کند.