گروه دین و اندیشه: حجتالاسلام ملااحمدی در یادداشت پیش رو به یکی از خاطرات خود در مواجهه با دستههای سینهزنی اباعبدالله حسین (ع) اشاره میکند و معتقدم است دستههای عزاداریِ اباعبدالله علیهالسلام مصداق بارز و بسیار مهم «تعظیم شعائر» است که خداوند در آیۀ 32 سوره مبارکه حج به آن دستور داده است. همچنین معتقد است هیچ مانعی نباید بر سر حرکت دستههای عزاداری ایجاد شود و روزبهروز باید این دستههای عزاداری گسترش پیدا کنند؛ اما ازآنجاکه این اتفاق اساساً امری اجتماعی است و ارادههای انسانی در آن دخیلاند، لذا ممکن است به آفتهایی دچار شود که آن را به ضد خود یعنی «وهن شعائر» تبدیل کند.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:
منبر که تمام شد، راه افتادم به سمت منزل تا آنچه از قبل برنامهریزی کرده بودم انجام دهم. باید حتماً امشب انجام میشد تا کارهای فردایم بر روالی که پیشبینیشده، طی شوند. منطقهای که مجلس عزاداری در آنجا بود، یکی از مناطق تهران است که محبین اهلبیت (ع) در آن زیادند و هیئتهای عزاداری زیاد. همینکه وارد خیابان اصلی شدم تا به اتوبان برسم، در خیابانی یکطرفه با دستۀ عزاداری روبرو شدم که قدمبهقدم در حال زنجیرزنی و طبل و... بود و صف طویلی از ماشینهای منتظر را پشت سر خود نگهداشته بود.
بهطور متوسط هر دقیقه 3 متر به جلو پیش میرفتیم و این مقدار برای چنین خیابان طویلی، خیلی کم بود. بعضی رانندهها به ستوه آمده بودند و با بوقهای ممتد اعتراض میکردند. ولی خب طبیعتاً از لابهلای صدای سنگین طبل و سنجها، این صدای بوق بهجایی نمیرسید. به خودم که آمدم، دیدم 45 دقیقه است که یک مسیرِ معمولیِ 3-4 دقیقهای را داریم طی میکنیم! و این یعنی به هم خوردن برنامهای که برای باقیماندۀ فرصتِ بیداریِ امشب تنظیم کرده بودم و این یعنی اختلالِ دومینووار در برنامههای روزهای آیندهام! برای دومین بار ماشین را پارک کردم و پیاده به سمت دستۀ عزاداری رفتم تا صریحتر و جدیتر تذکر دهم. چون لباس روحانیت به تن داشتم، احترام گذاشتند و به حرفم گوش دادند.
برایشان با حرارت و صدای بلند (که در آن سروصدا چارهای از آن نبود) توضیح دادم که سوادِ حوزویِ 15 سالهام میگوید این کارِ شما که خیل عظیمی از مردم را اینچنین معطّل دستۀ عزاداریِ خود کنید و وقتشان –که از پول ارزشمند است- را پایمال کنید، قطعاً مصداق «حقالناس» است و حرام مسلّم! گویا در قاموسِ فکریشان نمیگنجید! بههرحال متقاعد شدند که کارشان اشتباه است اما نمیدانستند چه کنند! پیشنهاد دادم که فاصلۀ دو صفی که در کنار هم در حال حرکت هستند را کمتر کنند تا راهی باریک برای عبور یک ماشین در کنار دستۀ عزاداری باز شود و مردم به زندگیشان برسند.
اینیکی بههرصورت که بود گذشت؛ اما ازاینپس هم مردم میتوانند از همان الگوی رفتاری امام حسین علیهالسلام برای ریشهکن شدنِ این آفت از دستههای عزاداری استفاده کنند: «نهی از منکر» کافی است در چنین مواقعی چند مرتبه بهتناوب افرادی از همان سرنشینهای منتظرِ پشت دسته، با زبان نرم و البته جدیت، به بزرگترهای هیئت تذکر دهند که پایمال کردنِ وقت مردمی که تصمیمی برای شرکت در «این هیئت» ندارند مصداق حقالناس و حرام است و سپس پیشنهاد دهند که مثلاً راهی باریک در کنار دسته باز شود تا جریان رفتوآمد مختل نگردد.
انتهای پیام/#
منبع: مکتوبات
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com