مجاهدین خلق و مریم رجوی بدون مک کین چه خواهند کرد؟!

گروه بین الملل: یکی از سایتهای ضد انقلاب به قلم یکی از کاربران ضد انقلابش دیدگاهشان در خصوص مرگ مک کین و سرنوشت منافقین بعد از مرگش نوشته اند که حاوی نکات قابل تاملی است.

به گزارش بولتن نیوز، از آنجاییکه ضد انقلاب بهتر همدیگر را می شناسند این سخنان و انتشار آن از سوی ضد انقلاب خالی از لطف نیست.

این سایت می نویسد؛

سازمان مجاهدین خلق نه آلترناتیو مناسبی برای آمریکائی ها هستند و نه جهان آنها را- به دلیل این که هیچ بدنه اجتماعی مقتدری میان جامعه ایرانی ندارد-به عنوان نماینده مردم معترض ایران می شناسد. جدا از این مسئله ظرفیت ایجاد وحدت میان طیف های وسیع اپوزیسیون را نیز دارا نمی باشند.

سناتور جان مک کین سناتور ارشد جمهوریخواه درگذشت. مک‌کین که از چند ماه پیش به علت سرطان مغز کنگره را ترک و مشغول معالجه شده بود. پیشتر گفته بود دیگر تمایلی برای ادامه درمان ندارد.

مک کین حضور پررنگی در سیاست خارجه آمریکا داشت. اما برای ایرانیان ارتباطات برجسته اش با برخی چهره های اپوزیسیون خبر ساز بود. وی بالاترین مقام آمریکایی بود که به عنوان رئیس كميته قوای مسلح سنای آمريكا با مريم رجوی در تيرانا ديدار و پيرامون آخرين تحولات در ايران با مریم رجوی دیدار و گفتگو کرده بود. مریم رجوی نیز از نقش مک کین در استقرار اعضای این سازمان از لیبرتی به آلبانی تقدیر کرد.

اهمیت این دیدارها از آن جهت است که مک کین با هیچ کدام از چهره ها و شخصیت های اپوزیسیون به اندازه سازمان مجاهدین نزدیکی و قرابت نداشت.

مجاهدین خلق بی اغراق با سابقه ترین و تشکیلاتی ترین گروه اپوزیسیون جمهوری اسلامی است. اما در عین حال کمترین حامی و پشتیبان را میان مردم ایران و جامعه ایرانیان خارج از ایران را دارا می باشد.

انور عبد الرحمان سردبیر روزنامۀ بحرینی «اخبار الخلیج» در سرمقاله خود بعد از برگزاری آخرین نشست مجاهدین ضمن تشریح فضای حاکم این کنفرانس، این نشست را برای شخصیت های سیاسی دعوت شده به منزلۀ یک تفریح خوب در دورۀ بازنشستگی شان توصیف کرد.

به گفته او« سخنرانیهای ایراد شده سخنرانیهای آتشینی بودند ولی هیچ معنی و محتوائی نداشتند. این سخنرانیها پر از تهدیدات و هشدارهای ساختگی پوچ بدون ارائۀ هر گونه نظر و دیدگاه یا راه حلهای عملی مشخصی بودند.»

عبدالرحمان با وجود اذعان به وضعیت فاجعه بار ایران صریحا! اعتراف می کند که « رهبران مجاهدین خلق اساسا از مرحله پرت هستند و از درک واقعی اوضاع و شرایط عاجزند بطوریکه نمی دانند مردم ایران هرچند که علیه رژیم تظاهرات می کنند و مخالف رژیم هستند ولی در همین حال مجاهدین خلق را هم نمایندۀ خودشان نمی شمارند و این سازمان را بیانگر خواسته های خود نمی دانند.»

حضور صدها شخصیت در این نشست نباید ما را فریب دهد. آنها یک سنت هم از جیب خودشان نپرداخته اند و تماما به هزینۀ مجاهدین خلق مورد پذیرایی قرار می گیرند و این برگزار کنندگان کنفرانس هستند که همۀ هزینه های بلیط مسافرت و اقامت آنها را تأمین می کنند.

البته بایستی اذعان کرد این سازمان به دلیل تجربیات فراوان تشکیلاتی هنوز برای دولت آمریکا ابزار مهمی هستند. برای آمریکائی ها مهم نیست سازمان حامی مردمی داشته باشد یا نداشته باشد؛ برای آنان سازمان از این جهت اهمیت دارد که می تواند علیه رژیم ایران فعالیت های اطلاعاتی انجام دهد.

بنابراین به زعم نگارنده سازمان مجاهدین خلق نه آلترناتیو مناسبی برای آمریکائی ها هستند و نه جهان آنها را- به دلیل این که هیچ بدنه اجتماعی مقتدری میان جامعه ایرانی ندارد-به عنوان نماینده مردم معترض ایران می شناسد. جدا از این مسئله ظرفیت ایجاد وحدت میان طیف های وسیع اپوزیسیون را نیز دارا نمی باشند.»

با این همه ارزش وجودی سازمان مجاهدین برای جمهوری خواهان استفاده از آنها به عنوان ابزار اطلاعاتی-امنیتی علیه رژیم ایران است. از این رو مک کین به عنوان یکی از عناصر کمیته قوای مسلح سنا با مجاهدین مرتبط می شود. این ارتباط آنقدر اهمیت دارد که مک کین شخصاً در جمع مجاهدین حضور پیدا می کند. اما در دیدار رضا پهلوی با اعضای سنا، شخص رضا پهلوی به حضور مک کین پذیرفته می شود.

درگذشت سناتور جان مک کین نیز خبر خوبی برای اعضای مجاهدین نیست. با این حال تا دولت ترامپ و جمهوری خواهان روی کار هستند مجاهدین خلق رفت و آمد بیشتری در کنگره خواهند داشت. آنها تا زمان انتخابات آینده آمریکا فرصت زیادی ندارند.