آینه خود، آینه دیگران و آینه خدا باشیم

گروه دین و اندیشه: در سلسله درسهای اخلاق حجت الاسلام احمد عابدی، در موضوع تدبیر منزل (مدیریت خانواده)، به این بحث پرداخته که هر کدام از ما باید آینه باشیم، از جهتی آینه خودمان باشیم که جسم و روح ما در آن دیده شوند؛ از جهتی آینه دیگران باشیم، هر کسی نسبت به دیگری آینه باشد، خوب و بد او را نشان دهد و راهنمایی کند؛ نسبت به خدا هم آینه شویم؛ البته آینه در مقابل آینه خدا بی نهایت می شود.

به گزارش بولتن نیوز، در برخی از روایات آمده است که اگرکسی زیاد در آینه نگاه کند و حمد و ثنای الهی بگوید اهل بهشت خواهد شد و در بعضی دیگر از احادیث آمده است که پیامبران نیز زیاد به آینه نگاه می کردند

همچنین در مورد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است که هر وقت می خواست از منزل بیرون برود، به آینه نگاه می کرد و خودش را آراسته می نمود تا مرتب و منظم باشد.

در این مورد فراوان حدیث داریم که خودتان را مرتب کنید، تمیز و نظیف باشید، معطر باشید، لباس و بدن خود را زود به زود بشویید....

در قرآن کریم کلمه آینه نیامده است؛ اما عبارتی شبیه آن هست که در آیه نور آمده به عنوان «زجاجه».

در قدیم که برق نبوده، چراغ روشنایی را در طاقچه می گذاشتند و برای اینکه دود نکند یک شیشه جلوی آن قرار می دادند و نیز برای اینکه نور آن بیشتر به جلو منعکس شود، یک شیشه یا آینه در پشت آن قرار می دادند؛ مشکات نیز به معنای چراغدان است.

آینه هر چیزی را که در مقابلش باشد نشان می دهد؛ البته آن طور که آینه هست نشان می دهد؛ یعنی اگر آینه صاف باشد، آن چیز هم صاف و شفاف دیده می شود، اگر آینه موج دار باشد، محدب باشد یا مقعر، به گونه دیگری نشان می دهد.
اگر یک آینه باشد یک عکس نشان می دهد و اگر دو آینه رو به روی هم باشند بی نهایت عکس نشان می دهد.

هر چیزی و هر کسی در مقابل آینه قرار بگیرد فقط به خود او نشان می دهد؛ تا وقتی در مقابل آن است نشان می دهد نه قبل و نه بعد از آن؛ عیب او را فقط به خودش می گوید نه به دیگری؛ کم و زیاد هم نمی کند؛ اگر عیب برطرف شد و مجدداً در مقابل آینه قرار گرفت دیگر بازگو نمی کند؛ ...

مسائل آینه برخی معرفتی است و بعضی هم عملی و اخلاقی است. در کتب عرفانی هم از آینه بحث می شود؛ از جمله اینکه می گویند خدا عالم را آفرید تا خود را در آینه عالم ببیند.

البته شرط نشان دادن آینه این است که: رو به روی آن باشد، نور کافی باشد، خیلی دور و خیلی نزدیک نباشد، اگر خیلی نزدیک باشد محو می شود و اگر خیلی دور باشد نشان نمی دهد....
در مقابل خدا نیز اینگونه است؛ اگر کسی خیلی نزدیک شود و مقرب گردد فنای فی الله می شود، و اگر خیلی هم دور باشد اثر نمی گذارد...

هر کدام از ما نیز باید آینه باشیم، از جهتی آینه خودمان باشیم که جسم و روح ما در آن دیده شوند؛ از جهتی آینه دیگران باشیم، هر کسی نسبت به دیگری آینه باشد، خوب و بد او را نشان دهد و راهنمایی کند؛ نسبت به خدا هم آینه شویم؛ البته آینه در مقابل آینه خدا بی نهایت می شود.

زیارت از جهتی، نوعی آینه است، روح زائر با روح زیارت شونده و امام مثل دو آینه می شود و هر دو در یکدیگر اثر می گذارند؛ لذا کسی که گناه کند و به حرم برود روح امام را اذیت کرده ...

امید است که خدا ما را آینه صاف و صیقل یافته قرار دهد، هم برای خودمان، هم برای دیگران و هم برای خودش.

و چند بیت نیز از آینه در نگاه شعر:

آیینه شو جمال پری طلعتان طلب
جاروب کن تو خانه سپس میهمان طلب
〰〰〰
روی جانان طلبی آینه را قابل ساز
ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

〰〰〰
حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد
این هم نقش در آیینه اوهام افتاد

〰〰〰

ای آفتاب آینه دار جمال تو

مشک سیاه مجمره گردان خال تو

انتهای پیام/#