گروه دین و اندیشه: حجت الاسلام دکتر سوزنچی از اساتید دانشگاه، هر روز یک آیه قرآن را با ترجمه و چند حدیث تفسیری و چند نکته در تدبر آن آیه منتشر می کند. بولتن نیوز نیز در راستای ترویج چنین اقدامات ارزشی این سلسله مطالب را به صورت روزانه منتشر می کند.
به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، در مطلب امروز به آیه 47 سوره احزاب پرداخته شده و در آن آمده است:
وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلاً كَبيراً
سوره احزاب (33) آیه 47
ترجمه
و مومنان را بشارت بده به اینکه قطعاً برایشان از جانب خداوند تفضلی بزرگ [در کار] است.
حدیث
1) از امام صادق ع از امام باقر ع روایت شده است که امیرالمومنین صلوات الله علیه فرمودند: ایمان بر چهار رکن استوار است: توکل بر خدا؛ تفویض امور به خدا، رضایت به قضا و قدر الهی، و تسلیم بودن در برابر امر خدا. الكافي، ج2، ص47
2) در یکی از غزوات پیامبر ص قومی خدمت ایشان رسیدند. حضرت پرسید: این قوم کی باشند؟
گفتند: مومنانیم یا رسول الله.
فرمود: ایمانتان به چه مرتبهای رسیده است؟
گفتند: صبر بر بلاء و شکر هنگام آسایش و رضایت به قضای الهی.
رسول الله ص فرمود: بردبارانی عالِم، که از شدت فهم عمیقشان نزدیک است از پیامبران محسوب شوند! اگر این گونهاید که توصیف کردید، پس بنایی نسازید که در آن سکونت نخواهید کرد، و جمع نکنید چیزی را که نخواهید خورد، و تقوای خدایی را پیشه کنید که به سوی او بازخواهید گشت. الكافي، ج2، ص48
3) از امیرالمومنین ع درباره «ایمان» سوال شد. فرمودند: همانا خداوند عز و جل ایمان را بر چهار بنیان قرار داد: صبر و یقین و عدل و جهاد؛ صبر خودش چهار شاخه دارد: شوق و دلهره و زهد و مراقبت؛
یقین هم چهار شاخه دارد: بصیرت زیرکانه، و دریافت حکمت [به اصل حکمت رسیدن]، و موعظه گرفتن از عبرتها، و [تامل بر] سنت گذشتگان.
عدل هم چهار شاخه دارد: ژرفایی در فهم، و غور کردنی در علم، و زیبایی در حُکم، و رسوخی در بردباری؛
جهاد هم چهار شاخه دارد: امر به معروف، و نهی از منکر، و راستی در بزنگاهها، و دشمنی با فاسقان؛
تدبر
1️⃣ در آیه 45 سوره احزاب، پیامبر ص را بشارتبخش و انذاردهنده معرفی کرد. ظاهرا اصلیترین بشارت او را در این آیه و اصلیترین انذار او را در آیه بعد مورد توجه قرار داد. بشارت او این است: اگر کسی ایمان بیاورد و واقعا سخن پیامبر ص را جدی بگیرد، نهتنها پاداش کامل ایمان و عمل صالح خود را دریافت خواهد نمود، بلکه از فضل الهی (اعطایی فوق استحقاق وی)، آن هم فضلی بزرگ برخوردار خواهد شد.
2️⃣ ايمان، شرط دريافت الطاف ويژهى الهى است. (تفسير نور، ج9، ص381)
3️⃣ رفتار خدا با مؤمنان بر اساس فضل است؛ و توصیف فضل الهی به صفت «کبیر: بزرگ» نشان می دهد که تفضّلات الهى بر بندگان، داراى درجات و مراتبى است. (تفسير نور، ج9، ص381)
4⃣ خدایی که نهتنها از همه موجودات بزرگتر است، بلکه بزرگتر از آن است که وصف شود، به پیامبرش که رحمتی بر همه عالیمان است، دستور میدهد که به مومنان بشارت بده که فضل و عطای «بزرگی» از جانب خدا برای آنان است؟
واقعا این عطا چه اندازه است که خدا آن را بزرگ خوانده است؟!
و واقعا چه بشارتی برتر از این؟
ثمره اخلاقی
کسانی که از ایمان رویگردانند و دین را به خاطر سختیهایش کنار میگذارند، حتی از عقل محاسبهگرانه و کاسبمآبانه درستی هم برخوردار نیستند! کسانی که برای یک زندگی مرفهانه – که حداکثر چند هزار میلیارد دلار دارایی، و حداکثر 100 سال زندگی در دنیاست – این همه خود را به زحمت میاندازند، چرا حاضر نیستند برای بهشتی که گسترهاش، نه فقط یک ویلای چندصد هزار متری، بلکه کل آسمانها و زمین است (آلعمران/133) و مدتش، نه فقط چند صد سال، بلکه جاودان است، زحمت دینداری را تحمل کنند؟!
ظاهرا ریشه مشکل در این است که انسان بودن و جایگاه عظیم خود در عالم را باور ندارند!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com