خاطره فراموش نشدنی امام خمینی از دفاع مقدس

گروه دین و اندیشه:  بدیهی است در جامعه‌ای که ارزش‌های متعالی حاکم باشد، بهترین زمینه برای سالم‌سازی همه‌جانبه فرهنگ عمومی فراهم خواهد بود و این خود البته دوام و ماندگاری آن جامعه را بیشتر خواهد کرد. بنا به همین ضرورت است که مجموعه ارزش‌های آفریده شده در دوران انقلاب اسلامی و پس از آن به ویژه در دوران دفاع مقدس باید در تار و پود فرهنگ عمومی کشور جاری و ساری شود و دستمایه کلیه فعالیت‌های فرهنگی قرار گیرد.

 

 

به گزارش بولتن نیوز به نقل از باشگاه خبرگزاری جوان، از طرفی نقش بی‌بدیل حضرت امام خمینی(ره) و به تبیعت از آن اقدامات شایسته  قاطبه مردم ایران و به ویژه رزمندگان دوران دفاع مقدس ارزش آفرینی‌هایی کرده است که واقعا در تاریخ بی‌نظیر است و یقینا ارزش‌گذاری اصولی به این ارزش‌هاست که موجب ترویج و اشاعه آن شده و مقاصد ذکر شده را فراهم می‌آورد. مطابق معمول، در این زمینه هم حضرت امام خمینی (ره) پیش‌قدم شده و با بیانات و اقدامات درس‌آموز خود، راه را می‌نمایاند.

 

در همین راستا این نوشته در نظر دارد وجهی از نقش‌آفرینی بانوان ایرانی در این زمینه را هدیه به خانواده‌های ایثار گران عرضه دارد:   

 

«زنان بزرگوار ما در مقابل رژیم ستمکار سابق، و پس از سرکوبی آن، در مقابل ابرقدرت‌ها و وابستگان آنان در صف اول ایستادگی و مقاومت از خود نشان داده‌‏اند که در هیچ عصری چنین مقاومتی و چنین شجاعتی از مردان ثبت نشده است.

 

مقاومت و فداکاری این زنان بزرگ در جنگ تحمیلی آن قدر اعجاب‏‌آمیز است که قلم و بیان از ذکر آن عاجز بلکه شرمسار است. این‌جانب در طول این جنگ صحنه‏‌هایی از مادران و خواهران و همسران عزیز از دست داده دیده‌‏ام که گمان ندارم در غیر این انقلاب نظیری داشته باشد.

 

و آنچه برای من یک خاطره فراموش نشدنی است- با اینکه تمام صحنه‌ها چنین است- ازدواج یک دختر جوان با یک پاسدار عزیز است که در جنگ هر دو دست خود را از دست داده و از هر دو چشم آسیب دیده بود. آن دختر شجاع با روحی بزرگ و سرشار از صفا و صمیمیت گفت: «حال که نتوانستم به جبهه بروم، بگذار با این ازدواج، دیْن خود را به انقلاب و به دینم ادا کرده باشم.»

 

عظمت روحانی این صحنه و ارزش انسانی و نغمه‌های الهی آنان را نویسندگان، شاعران، گویندگان، نقاشان، هنرپیشگان، عارفان، فیلسوفان، فقیهان و هر کس را که شماها فرض کنید، نمی‌توانند بیان و یا ترسیم کنند. و فداکاری و خداجویی و معنویت این دختر بزرگ را هیچ کس نمی‏‌تواند با معیارهای رایج ارزیابی کند.»  (صحیفه امام،ج16، ص194)