باید بر این امر دقت داشت که کشورهای استعمارگری همچون ایالات متحده آمریکا با شیوه های گوناگونی کشورها را به استعمار در می آورند؛ اما نکته جالب آن بود که اگر این قانون اجرایی می شد این کشور تمام شیوه های لارم جهت استعمار رسمی ایران را به کار برده بود. به همین دلیل بود که خمینی کبیر پای در میدان نهاد و حرکتی را آغاز کرد که ۱۵ سال بعد به ثمر نشست.
انقلاب اسلامی ایران با استعمارستیزی و مبارزه با غرب آغاز شد و با تمام وجود خود را در معرض آن قدرت های جهانی قرار داد. این رویارویی چه پیش از انقلاب و چه در ایام پس از انقلاب هزینه های فراوانی برای کشور و مردم داشته است. از یک سو تحریم های اقتصادی و سیاسی و از سویی دیگر جنگ و فعالیت های ضد انقلابی که از خارج کشور تغذیه می شد، باعث شد که انقلاب اسلامی در قدم های اول با مشکلاتی که توسط دشمنان در مسیرش قرار گرفته بودند، رو در رو شود؛ اما آن روحیه انقلابی و خوی استعمارستیزی و ایستادگی در مقابل باطل و رهبری داهیانه حضرت امام (ره) باعث شد که آن توطئه ها به نتیجه نرسند.
اما امروز شاهد شرایطی متفاوت با سال ۴۲ و اوایل انقلاب هستیم. امروز جمهوری اسلامی تثبیت گشته است و نه تنها بر مشکلات عدیده خود فائق آمده، بلکه توانسته جنبش های انقلابی متأثر از انقلاب اسلامی را گسترش دهد و حمایت کند. این اتفاق نه از قدرت نظامی و اقتصادی و امثالهم، بلکه بابت آن آرمان استعمارستیزی و حق طلبی است که نیروی محرکه ای پرقدرت در این مسیر پر پیچ و خم می باشد. همین خوی استعمارستیزی تثبیت شده است که امروز دشمنان ایران را مجبور کرده است تا به جای اقدامات نظامی روی به مذاکره با جمهوری اسلامی بیاورند و با ایشان سر یک میز بر سر منافع خود صحبت کنند.
اگر دیروز مردم متوجه اهداف دشمن شدند و مرجع تقلید خود را باور کردند، به این دلیل بود که طعم تلخ عقب نشینی های مداوم و مسئولان ناتوان را چشیده بودند و به خوبی می دانستند که می بایست با یک حرکت جدی جریان را تغییر دهند و در مقابل یک فاجعه سکوت نکنند؛ اما امروز قضیه فرق می کند. امروز دیگر تمام قدرت های جهانی به خوبی با انقلاب اسلامی آشنا گشته اند و می دانند که دیگر با آن تفکر استعماری و با آن نگاه نمی توانند با ایران و ایرانی مواجه شوند. به تبعیت از همین شرایط است که امروز مردم ایران یا به یاد نمی آورند و یا هرگز درک نمی کنند که در دوران استعمارگری آمریکا، کشور و مردم در چه شرایطی قرار داشتند.
اگر هم اکنون در آرامش و امنیت و ثبات به سر می بریم و ایده ها و سخنانمان در سرتاسر دنیا ارزش دارد، بابت آن روحیه استعمارستیزی در سابقه تاریخی این ملت است؛ اما هم اکنون این روحیه کاهش یافته است زیرا نسل جدید درکی از استعمار ندارند و علاوه بر آن دستکاه های فرهنگی نیز در این زمینه مسئول هستند. این ها باید بگویند که در تمام سال های پس از انقلاب و پس از تثبیت آن، چه تلاشی برای تربیت نسل جدید و دور نشدن از آرمان ها انجام دادند. باید بگویتد که آیا توانستند چرایی وقوع انقلاب و دشواری های حفظ و تثبیت آن را توضحیح دهند. البته بخش اعظم این عدم درک استعمار و رفتارهای استعماری، به دلیل قوت و استقلالی است که جمهوری اسلامی برای ایران به ارمغان آورده است وگرنه شاهد وضعی هم چون همسایگانمان در داخل کشور نیز بودیم.
البته همان طور که گفته شد بخش دیگر این عدم شناخت به کم کاری مسئولان مربوطه بر می گردد. اکنون نیز بهترین روش برای مقابله با استعمار، برای تمام ملت ها، راهی است که جمهوری اسلامی طی کرده و با همه دشواری ها استقلال خود را حفظ کرده است. استقلالی که خون های بسیاری به پایش ریخته شد و خون دل های فراوانی برایش خورده شد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com