به گزارش بولتن نیوز، محمد حسن پیوندی، مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری نفت وگازوپتروشیمی تامین(تاپیکو) درباره برنامه تاپیکو در طرح جامع پالایشگاه‌های میعانات گازی سیراف گفت: تلاش می‌کنیم که سرمایه گذاری در این مجموعه منجر به تولید نفتا نشود و بجای نفتا، محصولات پتروشیمی یا بنزین یورو۵ تولید شود.
وی در پاسخ به این پرسش که این تصمیم تا چه اندازه جدی است گفت: هم اکنون در حال بررسی برنامه خود هستیم تا ببینیم در نهایت محصول تولیدی این مجموعه به الفین ختم شود یا بنزین. چرا که موافق تولید نفتا نیستیم؛ بدون تردید محصول پالایشگاهی که در آن قصد سرمایه گذاری داریم به خام فروشی منجر نمی شود.
او با اعلام اینکه با همکاری همسایه خود، ساتنا، در حال مطالعه درباره صرفه اقتصادی این پروژه هستیم، ادامه داد: یکی از محورهای مورد بررسی که در حال انجام است ظرفیت این مجموعه است. به این ترتیب که آیا ظرفیت ۶۰ هزار بشکه‌ای برای آن مناسب است یا ۱۲۰ هزار بشکه‌ای. به نظر می رسد ظرفیت ۶۰ هزار بشکه ای برای طرحی که مد نظر ماست، ظرفیت کمی باشد بنابراین در فکر ادغام با یکی دیگر از سرمایه گذاران هستیم.
قائم مقام سابق شرکت ملی صنایع پتروشیمی اضافه کرد: برای بررسی اقتصاد این مجموعه از مشاوران خارجی دعوت کردیم تا مطالعات بهتری را به عمل بیاوریم. البته مقوله مطالعاتی این دست از پروژه ها امر دشواری نیست اما ترجیح دادیم باتوجه به اینکه سرمایه آورده تاپیکو در این مجموعه حاصل دسترنج کارگران و بازنشستگان کشور است با دقت بیشتری درباره آن تصمیم گیری شود.
به گفته این مقام مسوول زمین های این مجموعه همچنان در حال آماده سازی است و نتیجه مطالعات تاپیکو و ساتنا درباره نوع تولید محصول تا ۲ ماه آینده نهایی می شود.
بی میلی مسوولان و سرمایه گذاران به تولید نفتا درحالی مطرح می‌شود که وزیر نفت در حاشیه سیزدهمین همایش بین المللی صنعت پتروشیمی نوع محصول تولیدی این مجموعه را نفتای شیرین عنوان کرد. اما به نظر می رسد سرمایه گذاران تصمیم دیگری برای تولید محصول دارند. گفتنی است در اجرای طرح سیراف، ٩ شرکت (هشت شرکت به عنوان مالک پالایشگاه ها و یک شرکت به عنوان هماهنگ‌کننده) حضور دارند که به طور میانگین برای ساخت هر یک از هشت پالایشگاه کوچک میعانات گازی پارس جنوبی به حدود ٣٠٠ میلیون دلار سرمایه نیاز است.
بر اساس طراحی ۸ پالایشگاه ۶۰ هزار بشکه‌ای سیراف، بیش از نیمی از محصولات این پالایشگاه‌ها به نفتا تبدیل می‌شود که این محصول به دلیل قیمت پایین تر نسبت به محصولات با ارزش تری مانند بنزین و محصولات پتروشیمی و همچنین مازاد عرضه در جهان، ریسک بزرگی برای سرمایه گذاران محسوب می‌شود. ضمن آنکه نفتا یک محصول خام است که به عنوان خوراک در مجتمع‌های پتروشیمی مورد استفاده قرار می‌گیرد و با تبدیل آن به الفین، به محصولات تولیدی ختم می‌شود.
الفین یکی از هفت ماده اصلی صنعت پتروشیمی است که نیمی از محصولات پایه محصولات پتروشیمی را تولید می‌کند ولی نفتا فرآورده خامی است که باید در پتروشیمی‌ها مورد استفاده قرار گیرد. به بیان ساده تر، فصل نوینی از فعالیت‌های پایین دست روی پتروپالایشگاه‌ها متمرکز شده است که محصولات خام پالایشگاه‌ها را در قالب یک واحد پتروشیمی به محصولات با ارزش تر تبدیل می‌کند.
