با وجود رسوب بودجه عمرانی، چرا دستگاه های اجرایی از کمبود بودجه اعتراض دارند؟

گروه اقتصادی: بودجه عمرانی سال 1404 شامل نقد، اوراق و... معادل 600 هزار میلیارد تومان است و به این معنی است که معادل یک ششم کل بودجه عمرانی 1404 از سال قبل باقی مانده و هزینه نشده است و می تواند در سال سخت جاری، به حل برخی مشکلات کشور کمک کند

به گزارش بولتن نیوز، براساس گزارش سامانه برخط بانک مرکزی در 18 فروردین 1404، در حال حاضر حدود 97 همت بودجه عمرانی در حساب های دولتی رسوب کرده و این در حالیست که عده ای مدعی هستند که پول ندارند تا کار عمرانی انجام دهند و مشکلات را کاهش دهند!

عجیب آنکه در شروع سال جدید این میزان بودجه عمرانی رسوب شده و این میزان در مقایسه با بودجه عمرانی 600 همتی سال جدید حدود یک ششم این بودجه است که مصرف نشده و می تواند در سال سخت جاری، به حل برخی مشکلات کشور کمک کند.

این در حالیست که تمام اعتبارات سال قبل توزیع شده، حقوق و عیدی و... پرداخت شده و قاعدتا در شروع سال جدید نباید عدد زیادی در حساب های دولتی رسوب کرده باشد.

صنعت آب‌به ایران به دنبال معجزه آب‌شیرین‌کن‌ها؟

در شرایطی که بنا بر گزارش رسمی بانک مرکزی، بیش از ۹۷ هزار میلیارد تومان (۹۷ همت) از بودجه عمرانی سال ۱۴۰۳ تاکنون رسوب کرده و بی‌استفاده مانده، کشور با یکی از بحران‌زده‌ترین وضعیت‌های آبی تاریخ خود مواجه است؛ بحران نه‌فقط در شرب، بلکه در بخش صنعتی که به تنهایی میلیاردها مترمکعب آب را می‌بلعد.

درحالی‌که کارخانجات فولاد، ذوب‌آهن، پتروشیمی‌ها، معادن و سنگ‌بری‌ها همچنان به مصرف افسارگسیخته منابع آب زیرزمینی ادامه می‌دهند و ناترازی آبی کشور به مرز فروپاشی رسیده، یک سؤال اساسی مطرح است: آیا دولت جرأت و اراده تخصیص بودجه سنگین عمرانی برای پروژه‌های حیاتی آب‌شیرین‌کن را دارد؟

پروژه‌ای که روزی در اوایل دهه ۹۰ توسط بنیاد تعاون ناجا کلید خورد تا آب دریا را با خلوص ۷۰ درصد شیرین کرده و در بیابان‌های مرکزی ایران رها کند تا آبخوان‌ها احیا شوند، سال‌ها در کشوی بایگانی خاک خورد تا اینکه در دوران شهید رئیسی جان تازه‌ای گرفت. فاز اول آن سرانجام به مس سرچشمه رسید و حالا فازهای بعدی‌اش هم در دست تکمیل است — البته بدون هیچ رد پایی از بنیاد تعاون ناجا در مراحل فعلی.

با این حال، سکوت وزارت نیرو و سازمان برنامه و بودجه درباره ادامه این پروژه و تخصیص منابع مالی آن، در حالی‌که صنایع بزرگ همچنان با تشنگی ساختگی تقاضای انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان را دارند، جای سؤال دارد. آیا وقت آن نرسیده که دولت به جای رها کردن پول در حساب‌های خاک‌خورده، آن را خرج نجات کشور از مرگ تدریجی آبی کند؟ یا قرار است این ۹۷ همت هم مانند بسیاری از فرصت‌ها، قربانی لابی‌های صنعتی و بی‌تدبیری ساختاری شود؟

در شرایطی که بسیاری می نالند و از کمبود بودجه ناراضی هستند، این پرسش مطرح است که چرا عده ای بخشی از بودجه خود را مصرف نکرده و یا بازگردانده اند؟ چه موانع و مشکلاتی وجود دارد و چرا بین دستگاه های اجرایی، نوعی همکاری بودجه ای و هزینه ای با هدف کاهش مشکلات مردم وجود ندارد و دستگاه ناظر و متولی بودجه، یعنی ادارات مرتبط با سازمان برنامه و بودجه، چرا این مشکل را حل نکرده و چرا در برخی سال ها، بودجه ها جذب نشده است و دلیل آن چیست؟

آیا توصیه ای برای خرج نکردن این بودجه ها وجود دارد یا منابع مورد نیاز برای شروع و تکمیل کار عمرانی کافی نیست و در نتیجه مانع جذب این بودجه ها می شود؟ در آن صورت چرا بودجه صرف سایر امور جاری و رفع مشکلات مردم نمی شود.

مانده اعتبارات عمرانی دستگاه های اجرایی رسوب شده در 17 فروردین 1404 – همت – براساس سامانه برخط بانک مرکزی