واکنش برنده نوبل به ادعای مرکز «پن» روسیه

به گزارش بولتن نیوز، پس از این که مرکز «پن» روسیه اعلام کرد «سوتلانا الکسی‌یویچ» عضور این نهاد ادبی نبوده است، این نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۵، تصاویری از مدارک عضویت خود منتشر کرد.

مسئولان مرکز «پن» مسکو در بیانیه‌ای اعلام کرده بودند در حالی که «الکسی‌یویچ» گفته به سبب رعایت نشدن آزادی بیان، این مرکز را ترک کرده اما وی هیچ‌گاه عضور این مرکز «پن» نبوده و اظهارات او بسیار عحیب به نظر می‌رسد. 

این نویسنده بلاروسی در واکنش به ادعای مرکز «پن» روسیه به انتشار مدارک عضویت خود اقدام کرد و در گفت‌وگو با گاردین اظهار کرد: فکر می‌کنم اعضای مرکز «پن» افراد کهنسالی هستند که هیچ ارتباطی با تکنولوژی ندارند و تصور می‌کنند اگر نام مرا از فهرست آنلاین اعضا پاک کنند من ناپدید می‌شوم. آن‌ها فراموش کرده‌اند که اینترنت همه چیز را ذخیره می‌کند!

این نویسنده برنده نوبل در ادامه افزود: رسوایی مرکز «پن» حاکی از افزایش استبداد و "میهمن‌پرستی نوین" در روسیه است. روش هوشمندانه رژیم برای تضعیف جامعه دموکرات و مدنی از درون، قرار دادن اعضای خود در تمامی سازمان‌هاست. این به اصطلاح "میهن‌پرستی نوین" پدیده ترسناکی است. من بسیاری از دوستانم را برای حمایت نکردن از الحاق کریمه به روسیه از دست داده‌ام و به سرعت برچسب "روسیه‌هراس" را به من زدند.

وی ادامه داد: میهمن‌پرستی نوین «پوتین» موجب عکس‌العمل روشن‌فکران روسی شده و این اولین‌باری است که در فضای پس از انحلال اتحادیه جماهیر شوروی این تعداد زیاد از نویسندگان می‌گویند که بدون ترس از دولت فکر می‌کنند.

مرکز «پن» مسکو که با شعار دفاع از آزادی بیان راه‌اندازی شده،‌ اخیرا با خروج اعتراض‌آمیز نویسندگان صاحب‌نام روسی مواجه شده که جدیدترین آن‌ها «سوتلانا الکسی‌یویچ» نویسنده بلاروسی برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۵ است. این نویسندگان مدعی هستند کرملین قصد دارد صداهای انتقادآمیز اعضای این بنیاد فرهنگی را سرکوب کند و «پن» دیگر قادر نیست وظیفه اصلی خود را که دفاع از آزادی بیان است،‌ به سرانجام برساند.

«سوتلانا الکسی‌یویچ» متولد ۳۱ می سال ۱۹۴۸ در شهر «استانیسلاو» اوکراین و از پدری بلاروسی‌ و مادری اوکراینی است. او سال ۱۹۷۲ از دانشگاه فارع‌التحصیل شد و به عنوان روزنامه‌نگار مشغول به کار شد. این نویسنده در سال ۱۹۸۵ کتاب «چهره غیرزنانه جنگ» را به چاپ رساند؛ اثری که در آن به تجربیات زنان در زمان جنگ جهانی دوم پرداخت. «پسران زینکی» کتابی است که او درباره جنگ افغانستان به نگارش درآورده. «صداهایی از چرنوبیل» روایت دردناک «الکسی‌یویچ» از انفجار اتمی سال ۱۹۸۶ چرنوبیل است. او در این کتاب، گفت‌وگوهایش با بازماندگان این حادثه تلخ را منتشر کرده است. این اثر در سال ۲۰۰۵ به چاپ رسید و جایزه حلقه منتقدان ادبی کتاب ملی آمریکا را کسب کرد.

از میان کتاب‌های این نویسنده بلاروسی «چهره غیرزنانه جنگ»، «صداهایی از چرنوبیل» و «پسران زینکی» که تاریخچه‌ای از جنگ شوروی و افغانستان است به زبان انگلیسی برگردانده شده‌اند. «الکسی‌یویچ» چهاردهمین زنی است که موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شده است.