مدیر حراج تهران با نزدیک شدن برگزاری دور دوم حراج تهران در سال ۹۵ دربارهی احتمال کاهش تقاضا و کمرونق شدن این دوره گفت: خریداران زیادی وجود دارند که فراتر از یک حراج در سال میتوانند مبادرت به خرید آثار هنری کنند. بررسیهای ما نشان میدهد که تعداد خریداران رقمهای بالا کماند اما کسانی که میتوانند آثاری با قیمت پایینتر را بخرند زیادند و ما به این امید داریم.
به گزارش بولتن نیوز، مدیر حراج تهران با نزدیک شدن برگزاری دور دوم حراج تهران در سال ۹۵ دربارهی احتمال کاهش تقاضا و کمرونق شدن این دوره گفت: خریداران زیادی وجود دارند که فراتر از یک حراج در سال میتوانند مبادرت به خرید آثار هنری کنند. بررسیهای ما نشان میدهد که تعداد خریداران رقمهای بالا کماند اما کسانی که میتوانند آثاری با قیمت پایینتر را بخرند زیادند و ما به این امید داریم.
علیرضا سمیعآذر که در تدارک برگزاری حراج دوم امسال است دربارهی برگزاری حراج دوم تهران در سال جاری گفت: دور دوم حراج تهران که به عرضهی آثار هنر معاصر اختصاص دارد، با برپایی نمایشگاه در ۳۰ آذر آغاز میشود و خود حراج نیز روز سوم دیماه برپا خواهد شد.
او دربارهی تفاوت اصلی این حراج با دورهی قبلی اظهار کرد: حراج قبلی روی هنر مدرن تمرکز داشت که تعدادی اثر از هنرمندان معاصر و تعدادی هم از آثار موسوم به هنر کلاسیک ایران بود، ولی بخش عمدهای از کارها دربرگیرندهی آثار استادان مدرنیست ایرانی بود و شاید دو سوم آثار را همینها شکل میدادند، اما این دوره کاملاً بر هنر معاصر متمرکز است و اگر موفق باشد از این به بعد در سال دو حراج خواهیم داشت.
مدیر حراج تهران دربارهی زمان و نحوهی برگزاری حراجها نیز گفت: مثل همین امسال حراج اول مختص هنر کلاسیک و مدرن ایران و حراج دوم مختص هنر معاصر ایران خواهد بود؛ زمان برپایی حراج هم بر اساس یک تقویم جهانی است. اولی آخر خرداد و دومی آخر آذر برگزار میشود، اما اگر حراج دوم امسال موفق نباشد، مثل گذشته دوباره دو حراج را یکی میکنیم.
وی در پاسخ به اینکه آیا ممکن است برگزاری دو حراج در سال موجب کاهش تقاضای خریداران آثار هنری و از رونق افتادن حراج تهران شود، اظهار کرد: ممکن است، اما حدس ما این است که نمیشود. حدس ما این است که خریداران زیادی وجود دارند که فراتر از یک حراج در سال میتوانند مبادرت به خرید آثار هنری کنند. تصور ما و اطلاعات ما میگوید که در حراج تهران که پیش از این برگزار میشد، آثار گرانی عرضه میشد و عدهی معدودی میتوانند آثاری با قیمتهای بالای صد میلیون بخرند؛ عدهی خیلی زیادتری هم وجود دارند که نمیخواهند آثاری با آن قیمت بخرند؛ نه به این دلیل که پولش را ندارند بلکه نمیخواهند در شروع کار، یکباره آثار چندصد میلیونی بخرند و مایلند با آثار چند ده میلیونی کارشان را شروع کنند.
مدیر حراج تهران با بیان اینکه در حراج قبلی تهران این فرصت کم بود، اما حالا میشود فرصت را به این افراد داد، افزود: اینها افراد زیادی هستند؛ خیلی بیشتر از تعدادی که تا حالا در حراج تهران آمدهاند و آثار گران خریدهاند، افرادی وجود دارند که مایل به خریدند و میتوانند در حراج دوم، آثار هنرمندان جوان یا کمتر شناخته شده را بخرند. امروز آثار کمتر شناخته شدهها را میخرند، اما فردا شاید حتی آثاری بهتر از آثار استادان را خریداری کنند. بنابر این بررسیهای ما نشان میدهد که تعداد خریداران رقمهای بالا و استادان بنام کماند اما کسانی که میتوانند آثاری با قیمت پایینتر را بخرند زیادند و ما به این امید داریم. اما این چیزی است که یک بررسی نشان میدهد و باید منتظر باشم حراج برگزار شود تا ببینیم جمعبندی ما درست بوده یا نه.
سمیعآذر با اشاره به اینکه در همه جای دنیا آثار هنرمندان معاصر از نظر قیمت به پای آثار استادان هنر مدرن نمیرسد، توضیح داد: وقتی از هنر مدرن صحبت میکنیم از قدمت ۳۰ سال به بالا حرف میزنیم و وقتی از هنر معاصر صحبت میکنیم از آثاری با قدمت کمتر از ۳۰ سال مد نظر است. طبیعی است که آثار مدرن گرانتر هستند. هنر معاصر ما هم مثل همهجای دنیا قیمت پایینتری دارد و مثل همه جای دنیا میتواند نقطهی شروع خوبی برای مجموعهداران تازه کار باشد.
او همچنین دربارهی هنرمندان و تعداد آثار حضار در این حراج اظهار کرد: هنرمندان حاضر در حراج دوم مشخص شده اما استراتژی ما در حراج تهران -متفاوت با سایر حراجهای دنیا- این است که وقتی حراج برگزار شد این افراد را معرفی کنیم؛ فکر میکنیم اینطور بهتر است! حدود ۱۰۰ هنرمند را در این حراج معرفی میکنیم که اغلب یک اثر دارند و مجموع آثار هم قدری بیش ۱۰۰ اثر هنری خواهد بود.
این کارشناس آثار هنری همچنین با اشاره به بحث اقتصاد فرهنگ که در اظهارات وزیر جدید ارشاد به آن اشاره شده و امکان تحقق آن اظهار کرد: حتما میشود به آن سمت رفت و تا حد زیادی هم رفتهایم. یکی از ثمراتش هم همین حراج تهران است که نشان میدهد عرصهی فرهنگ و هنر دارای ظرفیت اقتصادی قابل توجهی است. وقتی آنجا ۸۰ اثر به قیمت ۲۵ میلیون دلار فروخته میشود – با میانگین بیش از ۴۰۰ میلیون تومان برای هر اثر- نشان میدهد که هنرمندان جوانتر هم میتوانند آثار خود را با قیمتی پایینتر بفروشند و مجموع فروش سالیانهی آثار هنری به رقمی قابل توجه برسد.
سمیعآذر با بیان اینکه یک معنای این اتفاق خود اشتغالی شمار وسیعی از هنرمندان است، ادامه داد: معنای دیگرش این است که ما میتوانیم فرهنگ را به کالا تبدیل کنیم و به جای اینکه مواد خام بازنگشتنی و بدون افتخار را بفروشیم، فرهنگ افتخار برانگیزمان را به اشیای جذاب مفهومی تبدیل کنیم و آنها را بفروشیم. همچنین فرهنگ و اشیای فرهنگی و هنری زینت بخش خانهها باشد و از این طریق بتوانیم ارزشهای متعالیتری را در داخل و خارج از کشور گسترش دهیم.
او با تأکید بر اینکه این راه احتیاج به برنامهریزی درست، اهتمام و قدری سرمایهگذاری دارد، توضیح داد: در این عرصه همهچیز باید خیلی حرفهای صورت بگیرد، چون اگر شکست بخورد ضرر اقتصادی هنگفتی در پی خواهد داشت. اما اگر در جای دیگری سیاستهای فرهنگی شکست بخورد مهم نیست! مسئول را عوض میکنید و روز از نو، چون صدمات فرهنگی غیرقابل محاسبه است؛ ما از کنارش میگذریم، اما صدمات در حوزهی اقتصادی قابل محاسبه است بنابراین باید با پختگی و درایت بیشتری گام برداشت.
این مدیر هنری در پاسخ به اینکه چطور میشود برای هنرمندان جوان بازار ایجاد کرد، گفت: مثل همهجای دنیا حراجها در ایستگاه آخر معرفی آثار یک هنرمند قرار دارند، اما قبل از آن ایستگاههای دیگری برای عرضهی آثار هنرمندان وجود دارد که مهمترین آن گالریها هستند؛ گالریهای درجه سه، دو و یک، جاهای مناسبی هستند که میتوانند هنرمندان را معرفی کنند. در کنار آن «آرتفِر» ها که به غلط «آرت اکسپو» گفته میشود، مکانی است که هنرمندان در سطح میانی بین ناشناخته و بنام میتوانند آنجا مطرح شوند.
او با بیان اینکه در حال حاضر گالریها نسبت به سابق گسترش پیدا کردهاند و گالریهای خوبی داریم که از نظر کیفیت ارائهی آثار هنری، فضای ارائه و مدیریت، با گالریهای خوب دنیا قابل مقایسه است، افزود: همهی انتظار را نباید از حراج داشت؛ البته حراج هم در جای خودش تعیین کننده است. حراج رکوردها را نشان میدهد. حراج مثل یک ویترین است که بخشی از اشیای یک فروشگاه را میتوان در آن گذاشت و جای خیلی مهمی است، اما باید فرصتهای دیگری هم برای سایرین باشد که با تقویت گالریها میسر است. بدون شک گسترش گالریها در یک فضای رقابتی خوب و سازنده در چرخهی اقتصاد فرهنگ اثرگذارند که در نهایت شماری از هنرمندانی که در این گالریها موفقیتهای بیشتری نسبت به دیگر هنرمندان داشتهاند، میتوانند به حراج هم راه پیدا کنند.