سرقت سومین مدال از کاروان ایران

این میزان بی‌عدالتی در رقابت‌های المپیک لکه تاریکی بر این مسابقات است. مسابقاتی که البته در رشته‌هایی مثل بوکس نیز ماجراهایی پرسروصدا از ناداوری و  حق‌کشی‌های آشکار داشت. حالا کمیته بین‌المللی المپیک با این چالش مواجه است که تکلیف خود را با رشته‌هایی که داوران در آن تا این حد تاثیرگذار هستند، روشن کند. رشته‌هایی که کشتی و وزنه‌برداری که سال‌ها در استیلای کشورهای بلوک شرق سابق اروپاست و همه درباره فساد فراگیر در آنها صحبت می‌کنند. تا بوده در وزنه‌برداری بحث دوپینگ و در کشتی بحث داوری مطرح بوده و همین مشکلات باعث شده آی او سی کنفدراسیون‌های جهانی این دو رشته را به حذف از المپیک تهدید کند.

اما در این بین باید به نکته دیگری هم اشاره کرد؛ اینکه چرا غالبا بی‌عدالتی‌ها در رقابت هایی که یک سوی آن ورزشکاران ایرانی حضور دارند اتفاق می‌افتد؟ پاسخ به این سوال جنبه‌های بسیاری دارد اما دیپلماسی به معنای عام یکی از مسائلی است که می‌تواند روند اعمال نفوذ علیه یک کشور را کاهش دهد کما اینکه کمتر می‌بینید یک ورزشکار آمریکایی یا بریتانیایی در رقابت‌های مهم قربانی داوری بشود. در اینجا که منافع کشور ما و شادی عمومی مردم ورزش دوست به خطر افتاده است، شاید جای خالی دستگاه‌هایی مثل وزارت امور خارجه و البته رسانه‌های عمومی و ورزشی و فعالان موثر رسانه‌های اجتماعی نیز حس می‌شود. البته که آقای ظریف نورچشم ما هستند اما به جای تسلیت بابت حذف بهداد شاید بد نباشد در لحظاتی مثل این ورزشکاران دیپلمات‌های کارکشته را کنار خود حس کنند. کاری که احتیاج به حرکتی بیش از آپ کردن یک  عکس ساده در اینستاگرام دارد.

مثال دقیق در این زمینه مربوط است به آنچه که آمریکا و انگلیس بعد از اعطای میزبانی جام‌جهانی 2022 به قطر در مورد فیفا انجام دادند. کاری که منجر به بازداشت و برکناری رئیس این تشکیلات قدرتمند و بزرگ ورزش جهان شد.

علی ایحال المپیک تا ساعات پایانی امشب برای ما ادامه خواهد داشت. اما فکر کنید که جای ما در جدول مدال‌بگیران چقدر می‌توانست بهتر باشد. اگر آیان، میخائیلوف و ... کمی عادل‌تر بودند یا حداقل از ترس مراعات ما را می‌کردند!