مرگ حق است و شهادت آرزوی ماست

گروه سیاسی - دکتر سید حسن آیت در سوم تیرماه سال1317 در  شهرستان نجف آباد اصفهان دیده به جهان گشود و در خانواده‌ای روستایی و مذهبی پرورش یافت. او پس از گذراندن دوران دبستان و دبیرستان،  در نجف آباد تحصیلات عالیه خود  را در رشته‌های  علوم اجتماعی، حقوق،ادبیات، جامعه شناسی و روزنامه‌نگاری در تهران به اتمام رساند وهمزمان با کسب علم و دانش در دانشگاه،  دروس  حوزوی را نیز آموخت و به زبانهای عربی، انگلیسی و فرانسه تسلط کامل داشت.

به گزارش بولتن نیوز، او در مبارزات نهضت ملی شدن صنعت نفت تلاش  زیادی نمود و پس ازکودتای ننگین 28 مرداد  مصمم‌تر از پیش به مبارزه خود ادامه داد. و در سال 1340 با کمک دوستانش اقدام به ایجاد تشکیلات  سیاسی-نظامی‌ نمود که این  گروه با نفوذ  در  ارگانهای رژیم پهلوی به ویژه گارد جاویدان و ارتش  مخصوصا نیروهایی دریایی آن، شاخه‌های مخفی تشکیل داد که در پیروزی انقلاب اسلامی‌ خدمات  ارزند‌ه‌ای ارایه کردند. وی با آغاز نهضت  اسلامی‌ به  خاطر چاپ و نشر اعلامیه توسط ساواک دستگیر و زندانی شد. ایشان در حوزه علمیه قم، دانشگاه‌های مختلف تهران و مدارس عالی قم، اراک و لاهیجان  به تدریس پرداخته و اذهان دانشجویان  را بیدار  ساخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی‌ علاوه بر کار تدریس، نمایندگی مردم نجف آباد را در مجلس  خبرگان به عهده گرفت و با عضویت در  هیات  رییسه نقش اساسی در تصویب اصل ولایت فقیه ایفا کرد. سپس از طرف مردم تهران به نمایندگی  مجلس شورای اسلامی‌ انتخاب  گردید.  دکتر آیت  از همان ابتدا عضو شورای مرکزی حزب جمهوری  اسلامی‌ ایران شد و با انجام تحقیقاتی  در جهت شناساندن غرب گرایان فعالیت بسیار نمود. چون  اصل مهم در زندگی او اسلام و انقلاب بود  به همین  خاطر  در این راه از هیچ تهدید و ارعابی نهراسید و در اعتقاد خود استوار بود.


دکتر سید حسن آیت در مورد رجال سیاسی

و تاریخی معاصر ایرانشناخت کاملی داشت به  گونه‌ای که اگر کسی به ایشان معرفی می‌شد بلافاصله سوابق فعالیتهایش در دوره‌های مجلس،  موضعگیری‌ها، کتابهای نوشته شده، عضویت گروهها و تمام جزئیات زندگی او را بیان می‌کرد. دوستان به  علت حضورش در نهضت ملی شدن صنعت نفت و مطالعه تمام روزنامه‌های موافق و مخالف که  قبل از  سی‌ام تیرماه 1320به بعد منتشر  شده بود، از او به  عنوان دائره‌المعارف رجال ایران یادمی‌کردند و این  نشانگر مطالعه بسیار عمیق او در تاریخ معاصر ایران وحضور ذهن قوی وی بود. به همین دلیل اندیشه‌اش همیشه جلوتر از زمان حرکت می‌کرد و آینده‌نگر بود و نسبت به عملکرد افراد هشدار می‌داد. ایشان قبل   از نامزدی ریاست جمهوری بنی‌صدر در نطقی که در مجلس در مورد قانون اساسی ایراد کرد، گفت: «آنهایی که قانون اساسی را قبول ندارند و آنهایی  که رییس جمهوری را مترسک، در روزنامه قلمداد  می‌کنند، همینجا خود را کاندید ریاست جمهوری  خواهند کرد.» پیش‌بینی او بر اساس شناخت بود و اعتقاد داشت که جلوتر حرکت نمی‌کند بلکه  کوشش می‌نماید تا زمینه لازم را برای بیان رهنمودهای امام به وجود بیاورد. این عاملی بود تا سید حسن بر امری که حق بود  اصرار کند، برایش مهم نبود چه تعدادی  از وی  حمایت می‌کنند یا مخالف او هستند. مقصودش  بالا بردن سطح آگاهی جامعه و جلوگیری از به   وجود آمدن جو مناسب برای دشمن  جهت خدشه‌دار  کردن چهره اصیل این انقلاب بود به همین  خاطر  همیشه  تذکر می‌داد که باید هوشیار  باشیم تا نقشه‌های دشمنان عملی نشود و این درایت ایشان  هنگامی‌ که به عنوان یکی از اعضای اصلی  مجلس  خبرگان کار خود را آغاز نمود به زیبایی نمایان شد.

دکتر آیت در دفاع از ولایت می‌گفت:

«ما ولایت فقیه را باید مثل سدی در مقابل  نفوذ  غرب‌گرایی در کشور به وجود بیاوریم.» وی بانگرش خاصی مسأله فرماندهی کل قوا را جزو اختیارات  ولی فقیه پیشنهاد کرد که همین  امر نقش به  سزایی در سرنوشت انقلاب ما داشت. او در این  رابطه سخنرانی‌های زیادی در مجلس خبرگان در  حضور بنی‌صدر و گروه مخالف انجام داد  که هنوز  سخنانش شاهد صادق حمایت مخلصانه  او از  ولایت فقیه است.

دکتر سید حسن آیت همیشه با مسایل اصولی  برخورد می‌کرد، هیچگاه غیر منطقی نبود و  می‌کوشید مشکلات به صورت شخصی مطرح نشود و اگر با شخصی مخالفت داشت آن را مخالف دو  جریان یا دو خط فکری می‌دانست. از آنجایی که  دکتر آیت شناخت کاملی از بنی‌صدر داشت و درصدد افشای چهره پنهان او بود، بنی‌صدر نیز تلاش می‌کرد تا او را به طرف خودش جذب کند و بین وی و حزب جمهوری اسلامی‌ فاصله ایجاد نماید  ولی  دکتر آیت استوار ایستاد و گفت: «من تو را قبول ندارم و در خط اصیل اسلام نمی‌بینم و معتقدم روش تو با روش ولایت فقیه  هماهنگی  ندارد ...  مطمئن باش که هر گونه انحرافی از تو ببینم به  عنوان اولین نفر، انتقاد خواهم کرد.» سرانجام دشمنان اسلام و منافقین کوردل  که او را  در راه هدفش شکست ناپذیر یافتند  در صبح  چهاردهم  مرداد ماه 1360 همزمان با چهلمین روز شهادت یارانش در حزب جمهوری وی را در جلوی منزلش مورد آماج تیرهای کین قرار داده و  فیض عظمای شهادت را نصیبش ساختند.  فرزند ایشان درباره آن روز می گوید:

پدرم چند روز قبل از حادثه از طرف هواداران  مجاهدین خلق بوسیله تلفن مورد تهدید  قرار  گرفت ما با نگرانی به ایشان تذکر دادیم و او همیشه در  جواب می‌گفت: «مرگ حق است و شهادت  آرزوی  ماست.»


صبح روز 14 مرداد ماه سال 1360 پدر  همچون  روزهای قبل از خانه بیرون  رفت. یکی از محافظین در حال بستن در ورودی منزل بود که یک بنز شیری رنگ با سه سرنشین  مسلح به  آرامی‌ از طرف میدان 48 نارمک وارد کوچه شد و  با شلیک یکی از آنها، پدرم بلافاصله به شهادت رسید و محافظان ایشان موفق به  هیچگونه  عکس  العملی نشدند و مهاجمین با به رگبار بستن  ماشین  با سرعت از طرف دیگر کوچه به سمت خیابان سی متری نارمک گریختند. محافظان ایشان را که  مجروح شده بودند به بیمارستان 17 شهریور  انتقال  دادند و پیکر مطهر و غرق به خون  پدر را نیز به  بیمارستان رویال تهران بردند. ساعت 11 صبح روز  بعد پیکر پاکش به همراه تعدادی  از برادران  پاسدار  که در جبهه‌های حق علیه باطل و درگیری‌های  داخلی  با منافقین به شهادت رسیده بودند از مقابل مجلس  شورای اسلامی‌ بر دوش ملت شهید پرور و در بدرقه  چشمها تشییع شد.
برخی از ویژگی های کم نظیر ایشان عبارت بودند از:

 اول: اطلاعات زیاد او در زمینه سیاسی و انقلابهای جهان

آیت در چندین رشته تحصیل کرده بود: در حقوق، ادبیات، علوم اجتماعی، عربی.  دوستانش وقتی می‌خواستند از او نام ببرند می‌گفتند دایره‌المعارف رجال سیاسی ایران و جهان. کافی بود شما در تاریخ پنجاه سال اخیر (بخصوص) یک نفر از رجال سیاسی حتی گمنام معرفی کنید تا تمام خصوصیاتش را برای شما بگوید، به شما می‌گفت که این در چه سازمآنهایی بوده و در چه روزنامه‌هایی مقاله می نوشته، چه کتابهایی نوشته، در کدام دوره قانونگذاری شرکت کرده، چه سمتهایی داشته و خط سیاسی‌اش چیست؟ حافظه‌ای بسای ربسیار قوی داست، نسبت به انقلابهای جهان مطالعاتش خیلی زیاد بود به خصوص نسبت به آنچه که در دنیای عرب و خاورمیانه می‌گذشت.

او در آنچه که به آن ایمان و اعتقاد داشت بسیار محکم و پابرجا بود وقتی که می‌دانست انچه که می‌گوید حقیقت دارد برایش مهم نبود که چند نفر از او حمایت می‌کنند و این موضع نه تنها در دوران مبارزه، حتی بعد از پیروزی انقلاب هم مشاهده می‌شد. به هیچ وجه در فکر این نبود که حقیقت را فدای مصلحت کند و برای بدست آوردن رضایت یک عده، حقایق را نادرست بگذارد. حقایق را خیلی خوب پیش‌بینی می‌کرد. سال ۵۳ بود که خفقان خیلی شدید شده بود، صحبت بود در یکی از جلسات که آیا شما حدس می‌زنید که در ده سال یا بیست سال آینده این حکومت با این نفوذ عظیمی که آمریکا، این شبکه گسترده جاوسسی قدرتهای استعمارگر غرب، در آن کرده می‌تواند تغییر کند؟ و او بسیار قاطع و صریح می‌گفت که این حکومت چند سال دیکر بیشتر عمر ندارد، و تمام نگرانیش بعد از پیروزی بود.

سوم: او برخاسته از ستمدیدگان و محرومان جامعه بود:

یکی از مسائلی که در طول مبارزات برای وی پیش آمده بود خانه به دوشی ایشان بود، بخاطر اینکه خانه نداشت هر روز از این خانه به آن خانه می‌رفت

چهارم: اصولی بودن برخوردهایش

آیت یکی از اصولی ترین افراد بود، با هیچکس شوخی نداشت، هیچ گاه حرفهای زننده و زشت در مورد بدترین دشمنانش بکار نمی‌برد، همواره با مسائل اصولی برخورد می‌کرد و دشمنانش را آنطوری که بودند می‌دید. می‌گفت من می‌دانم که او در این مورد پیروز می‌شود، می‌دانم که او قویتر از من است اما من باید در مقابل او بایستم. هیچ وقت در انتقادها و برخوردها از حدود اخلاق اسلامی خارج نمی‌شد.


پنجم: آیت مکتبی بود

سخت به اسلام عشق می‌ورزید، اگر مرامنامه سازمان مخفی شهید آیت که چهارده تا اصل است شکافته شود همان مرامنامه که سال ۱۳۴۶ تدوین شد، اصل سیزدهم آن می‌گوید: اسلام کاملترین دین و پاسخگوی کلیه احتیاجات انسانی در هر زمان و مکان بوده و بهترین تضمین برای صیانت ارزشهای مادی و معنوی بشریت است و در تدیون این اصل آیت نقش مهمی داشت.
ششم: پرتلاش و پرکار بود

هفتم: اعتقاد عمیق او به انقلاب فرهنگی

او معتقد شده بود اگر انقلاب فرهنگی ما به ثمر نرسد ما در این انقلابمان پیروز نخواهیم شد و پیروزی‌هعای بدست آمده را از دست خواهیم داد.

سید حسن آیت، نماینده مردم تهران در مجلس و یکی از فعالین سیاسی در سال های اوایل انقلاب اسلامی و قبل از آن، روز چهارشنبه 14 مرداد سال 1360 به دست منافقین کور دل و ضد انقلابیون به شهادت رسید.

منابع:
WWW.farhangnews.ir
مرکز اسناد انقلاب اسلامی