فناوری اینولاکس گامی نو در عرصه انرژی های تجدیدپذیر است/ ضریب تولید 60 تا 90 درصدی

به گزارش بولتن نیوز، «مسعود سه دهی» با اشاره به فناوری های توربین بادی اینولاکس افزود: اساس کار این توربین ها بر متمرکز کردن منبع انرژی استوار شده است.

وی افزود: در حالی که ضریب تولید نیروگاه های خورشیدی 10 تا 20 درصد و نیروگاه های بادی فعلی در مناطق بادخیز 40 درصد است، اصلا نیروگاه های قابل اعتمادی به شمار نمی روند. اما در مقابل هر توربین اینولاکس بسته به سرعت باد در منطقه از ضریب تولید 60 تا 90 درصدی برخوردار است.

به گفته ی سه دهی، در فناوری اینولاکس جریان باد پس از ورود به سیستم تحت کنترل در می آید و پس از متمرکز شدن وارد مسیری تنگ می شود که فشار آن را کاهش و سرعت آن را افزایش می دهد.

مدیرعامل شرکت نیروگاه های بادی «توان گستران راما» (وات ویند) با اشاره به رابطه مستقیم توان این نوع از توربین های بادی با طول پره و سرعت باد، گفت: دو برابر شدن طول پره، توان این دستگاه را چهار برابر و دو برابر شدن سرعت باد، توان آن را تا هشت برابر افزایش می دهد و به این ترتیب، باد در تسخیر و کنترل در می آید.

سه دهی گفت: توربین های بادی معمولی به حداقل سرعت باد سه تا چهار متر بر ثانیه برای راه اندازی نیازمندند، اما سرعت باد کمتر از یک متر بر ثانیه برای راه اندازی اینولاکس کافی است، همچنین باد شدید با حداقل سرعت 25 متر بر ثانیه منجر به قفل شدن توربین های بادی معمولی می شود، اما هر سازه اینولاکس با استاندارد سرعت باد 120 کیلومتر بر ساعت طراحی می شود.

به گفته ی وی ، در توربین های بادی قدیمی، کل سیستم باید همراه با تغییر جهت باد تغییر مسیر داده و بگردد، اما در اینولاکس نیازی نیست، وجود پره های کوتاه تر قابلیت گردش سه هزار و 650 دور در دقیقه ای به پره ها می دهد و دیگر نیازی به وجود سیستم کنترل زاویه پره که در توربین های قدیمی در سرعت گردش 12 متر بر ثانیه اعمال می شود، نیست و همه اینها هزینه های این فناوری را کاهش داده است.

سه دهی افزود: این سازه را می توان در مناطق مختلف در جنس ها و وزن های مختلف از جمله فایبرگلاس و پارچه های تحت کشش تا سیمانی و بدنه های ضد سایش طراحی کرد و بطور نمونه ساخت سازه های سیمانی این محصول در سیستان و بلوچستان، گرد و خاک همراه با بادهای 120 روزه منطقه را فیلتر می کند.

مدیرعامل شرکت وات ویند گفت: توربین های اینولاکس تحولی در عرصه توربین های بادی به شمار می رود و علاوه بر رفع مشکلات توربین های فعلی بادی، رقیبی برای سایر توربین های فسیلی نیز به شمار می رود.

سه دهی با اشاره به اینکه توربین های بادی فعلی در سطح جهان اشاعه زیادی نیافته اند، ادامه داد: عمده دلایل این موضوع، دارا بودن پره های بسیار بزرگ، برج های عظیم، نبود جاده های مناسب دسترسی در مناطق بادخیز، نبود شبکه های برق و لزوم ساخت آنها و ... است که گاهی اوقات حتی هزینه های احداث آنها از هزینه ساخت نیروگاه بیشتر می شود.

به گفته ی این فعال بخش خصوصی، هزینه های بالای تعمیر و نگهداری و لزوم انجام این مهم در ارتفاع 100 متری که سختی های خاص خود را دارد، همگی جزو مسایلی است که هر خرابی جزیی این نیروگاه ها را در حد یک پروژه بزرگ مطرح می کند و باید به همه این مشکلات، نبود باد مناسب در همه اوقات را نیز اضافه کرد.

سه دهی افزود: در مقابل، فناوری اینولاکس از این مشکلات مبری است؛ به طوری که به دلیل الهام گرفتن ساخت این توربین از بادگیرهای استان یزد، نیازی به نصب آنها در مناطقی که حتما از باد برخوردار باشند، نیست.

وی درباره زمینه آشنایی با فناوری اینولاکس گفت: از سال 2012 میلادی و به دنبال آشنایی با این فناوری برای نخستین بار در کشور نیوزلند، فعالیت خود را با صاحب فناوری آقای پروفسور «داریوش اعلایی» که یک دانشمند ایرانی است، آغاز و از همان زمان معرفی این محصول را در این کشور آغاز کردم.

سه دهی گفت: از سال 2013 و پس از معرفی این فناوری در برخی دانشگاه های کشور از جمله صنعتی شریف، صنعتی اصفهان و هرمزگان ، با این توجیه که فناوری پیش گفته جزو انرژی های پاک بوده و ارتباطی به مسایل هسته ای ندارد، مجوز فعالیت و تجاری سازی این محصول در ایران از وزارت امور خارجه نیوزیلند اخذ شد.

مدیرعامل شرکت وات ویند گفت: در حالی که در جهان هر پروژه نیروگاهی 100 مگاواتی با قیمت یک هزار دلار در هر کیلو وات ساعت توسط چینی ها، یک هزار و 500 تا دو هزار دلار در هر کیلووات ساعت توسط اروپایی ها و 2 هزار تا 2 هزار و 700 دلار در هر کیلووات ساعت توسط آمریکایی ها ساخته می شود، اما فناوری اینولاکس با هزینه ای بین 750 تا یک هزار دلار در هر کیلووات ساعت احداث می شود.

سه دهی افزود: برآوردها نشان داده برگشت سرمایه در مزارع بادی که از فناوری اینولاکس استفاده کرده اند، کمتر از یک سال بوده و هزینه های تعمیر و نگهداری آنها تنها 50 درصد مزارع بادی معمولی است.

مدیرعامل شرکت وات ویند گفت: اینولاکس حتی قابلیت نصب بر روی پشت بام ساختمان ها و برج ها را نیز دارد و بدون اینکه فضای مفیدی از ساختمان بگیرد می تواند با رعایت مقوله پدافند غیرعامل به تامین برق آنها بپردازد.

سه دهی با بیان اینکه قابلیت تولید برق از چند میلی وات تا چند صد مگاوات در فناوری اینولاکس وجود دارد، از قابلیت بکارگیری آنها در پارک ها و فضاهای عمومی و همچنین در مواقع اضطراری سیل، زلزله و ... خبر داد.

این فعال بخش خصوصی با اشاره به استقبال خوب مسوولان سازمان انرژی های نو ایران و نهاد ریاست جمهوری از این فناوری، مشکل اصلی آن را تامین سرمایه عنوان کرد و گفت: بانک های ایرانی باید براساس قانون، قرارداد خرید تضمینی برق را به عنوان ضمانت بپذیرند، اما در عمل آن را رعایت نکرده و 120 درصد سرمایه مورد نیاز را به عنوان وثیقه مطالبه می کنند.

سه دهی تاکید کرد: اگر دولت می خواهد به اهداف همایش بین المللی کاب 21 پاریس دست یابد، باید مشکلات سرمایه گذاری و تضمین های مربوطه را حل و فصل کند.

استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و نو به دنبال حضور ایران در همایش بین المللی زیست محیطی پاریس فرانسه مشهور به «کاب ٢١» که از 30 نوامبر تا 11 دسامبر سال 2015 (9 تا 20 آذرماه 94) در پاریس برگزار شد، قوت گرفت.

مدیرعامل شرکت وات ویند می گوید، دستیابی به اهداف انرژی پاک با توربین های بادی کنونی موجود، بسیار سخت است، اما با فناوری اینولاکس حتی می توان به فراتر از این اهداف اندیشید.

ایران برنامه گسترده ای به صورت داوطلبانه برای تحقق اهداف اجلاس پاریس اعلام کرده است که از جمله می توان به بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر، افزایش بازده نیروگاه های حرارتی، کاهش تلفات شبکه های انتقال و توزیع نیروی برق، تبدیل نیروگاه های گازی به سیکل ترکیبی و تکیه بر تولید نیروگاه های تولید پراکنده اشاره کرد.

مدیرعامل وات ویند در ادامه گفت: ایران پس از آمریکا، به عنوان دومین کشور صاحب فناوری اینولاکس محسوب می شود، اما کشور چین به تازگی این محصول را خریده و آغاز به کار کرده است. علاوه بر آن، کشورهای دانمارک و هلند نیز با خرید این فناوری، به زودی طرح های نیروگاهی را در این زمینه آغاز می کنند.

سه دهی در پایان گفت: «تولید انرژی پاک، ارزان و قابل اعتماد» شعار این شرکت است که دستیابی به همه این هدف ها با فناوری اینولاکس امکانپذیر شده است.

به گزارش ایرنا، فاز اول بزرگ ترین نیروگاه بادی خاورمیانه در منطقه کهک تاکستان استان قزوین بیستم مرداد ماه 1393 به بهره برداری رسید. این مزرعه بادی شامل هشت واحد نیروگاهی به ظرفیت تولید ۲۰ مگاوات انرژی پاک است و هر توربین بادی این نیروگاه نیز ۲٫۵ مگاوات ظرفیت دارد. هر دستگاه توربین بادی گروه مپنا در سرعت باد ۳٫۵ متر بر ثانیه تا ۲۵ متر بر ثانیه برق تولید می کند و در سرعت های باد کمتر و بیشتر از مقادیر یاد شده توربین از حرکت باز می ایستد.