عبدالفتاح السیسی با کارنامه ای ضعیف در نیمه راه / تنها ترویج صلح با صهیونیست ها

گروه بین الملل: روزنامه سفیر مصر در مطلبی به قلم مصطفی بسیونی نوشت که عبدالفتاح سیسی رییس جمهور مصر نیمی از دوران ریاست جمهوریش بعد ازگذشت دو سالی که از سال 2014به ریاست جمهوری رسید و سه سالی که به طور عملی سکانداری سیاسی این کشور را برعهده داشت سپری کرد. مهمترین موفقیتی که به السیسی مشروعیت بخشیده این بوده که دولت مصر را ازسقوط به دست اخوان المسلمین نجات داده و ازگرفتار شدن به سرنوشت کشورهای دیگر منطقه دور کرد. اقدامی که همیشه از آن سخن گفته و به آن افتخار نموده و همین مساله سبب تایید شخص وی وسیاست هایش درداخل مصر گردیده است.



به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، در ادامه این گزارش آمده است که با توجه به چالش هایی که هم اکنون دولت مصر با آن مواجه است موفقیت های مهم منتسب به السیسی به بازنگری ومرور نیاز دارد. دولتی که امروز به علت وضعیت نابسامان نهادها وموسساتش ومواجهه بابحرانها و رنج بردن از آنها به "شبه دولت "توصیف می شود. "سامح شکری "وزیرامورخارجه این دولت نیز از به کا ربردن صفت رهبری منطقه ای برای این دولت و یا حتی از بیان تلاش مصر برای به دست گرفتن رهبری منطقه ای اجتناب نموده و آن را انکار می کند.

واقعیت آن است که صحبت های رییس جمهور مصر و وزیر امورخارجه این کشور به واقعیت ها بیشتر نزدیک است. این دولت هم اکنون در وضعیتی قرار دارد که دفاع از منابع آبی مصرو حقوق تاریخی مربوط به این منابع مخصوصا بعد از امضای تفاهم نامه سد نهضت با اتیوپی و نزدیکی اتمام کار این سد وعدم توجه دولت به ضررهایی که از این تفاهم نامه به مصروارد می شود. برایش سخت و دشوار است . این ضررها در خصوص احتمال توقف تولید برق از "سد عالی "و همچنین کاهش سهم مصر از آب این سدنیزمی باشد.

چشم پوشی از دو جزیره "تیران "و "صنافیر" توسط السیسی و واگذاری آن به عربستان سعودی بیانگر ضعف این دولت است. به نظر می رسد دوربودن فضای سیاسی مصر از بحث و گفت و گودرباره مالکیت این کشور بر دوجزیره بیانگر دفاع دولت السیسی در واگذاری این دوجزیره به عربستان است و هرکسی که در این کشور از حق مصر بر این دوجزیره سخنی به میان آورد مجازات شده که این مساله نادری در تاریخ مصراست.
شاید دولت کنونی مصر در سایه بحران هایی که منطقه از آن رنج می بردنسبت به کشورهای دیگربهترین دولت باشد اما از جهتی دیگر روبه افول است این افول وعقب گرد نیز تنها به ایفای نقشش در محیط عربی و آفریقایی و یا اکتفا به نقش بازاریابی منطقه ای یرای صلح با اسراییل و همچنین انضمام دولتهای جدید عربی برای عادی سازی روابطشان با اسراییل بر نمی گرددبلکه در سطح داخلی نیز به نظر می رسد دولت مصر بعد از دوسال که در حکم منجی ظاهر شده بود هنوز از سازماندهی امتحانات دبیرستان بعد از فاش شدن تقلب در این امتحانات ناتوان است.



شایان ذکر است که نجات مصر از حاکمیت اخوان المسلمین که با تشکیل دولت دینی متعصب و ایجاداختلافات طائفه ای ،امنیت این کشور را تهدید می کرد بعداز کنار زدن اخوان توسط ارتش و تشکیل دولت السیسی بازسیاست هایی را باخود به همراه داشت که در ذاتش تفاوت زیادی با حکومت دینی اخوانی نداشت زیرا در طی دوسال از ریاست جمهوری السیسی ،مصر ظاهرا شاهد زندانی شدن نویسندگان ، پژوهشگران و اندیشمندان به تهمت اهانت به دین بوده همچنانکه شکل گیری درگیریهای طائفه ای را نیزدر این دولت شاهد بوده است. بنابراین اجرای این سیاست توسط السیسی تفاوتی با آنچه که حاکیت دینی اخوانی انجام می دادندارد. با همه این اوصاف قابل ذکر است که هشدار دارالافتائ مصر به مردم درباره روزه خوردن در روز نشانه ای بر تسامح اجتماعی و دینی دولت کنونی مصر در مقایسه با دولت متعصب و افراطی اخوانی است ...

قابل ذکر است که تهدیدی که دولت مصر در سایه حاکمیت اخوانیها با آن مواجه بود انگیزه ای قوی در دموکرات ها ی این کشور ایجاد کرد تا به علت ترس از سیاست های اخراج و حاکمیت دینی اخوان اطراف السیسی جمع شده و از ریاست جمهوری وی حمایت نمایند. نیروهای دموکراتیک به السیسی در حفظ طبیعت مدنی دولت و حمایت از دموکراسی و آزادی ها ی مورد تهدیداز سوی نیروهای دینی(اخوانی ها) امیدواربودند اما دوسالی که از ریاست جمهوری وی می گذرد هنوز این آرزوها بر آورده نشده است. این درحالی است که مخالفان به طور کامل درحصر بوده و دولت به طور کامل بر رسانه ها تسلط دارد و نویسندگان و گویندگان معارض در محدودیت قرار داده شدند و احکام گسترده زندان و اعدام که مصر قبلا شاهد آن نبوده برای مخالفان صادر شده است.

علاوه بر این ،به دست گرفتن امنیت ونگاه امنیتی در مصر به محرک اساسی سیاست در این کشور تبدیل گردیده به گونه ای که مرکز"الندیم" برای گرامی داشت قربانیان خشونت در گزارشش از نقض حقوق شهروندان مصری در طی دوسال از ریاست جمهوری السیسی آماری را اریه داده که در دوره های قبل سابقه نداشته است. این مرکزاز1083قتل غیرقانونی سخن به میان آورده است. از این قتل ها 239مرگ درزمان بازداشت و 914 هنگام شکنجه و 116 زمان شکنجه گروهی و 185نیزهنگام خشوونت از سوی دولت انجام بذیرفته است. این نقض حقوق علاوه بر شاخص های دیگرنقض حقوق شهروندی است که این گزارش به آن اشاره می کند. در این گزارش آمده است که موارد نقض حقوق همه آن مواردنقض را شامل نمی شود وموارد دیگری مانند ناپدید شدن مخالفان که به یک پدیده در مصرتبدیل شده و به خشونت طائفی منجر گردیده را نیز در برمی گیرد. هنگامی که به این نقض ها ، نقض هایی مانندمحدودنمودن احزاب و قلع وقمع اتحادیه هاو انجمن های تخصصی وزمینه سازی شکل گیری بارلمان بدون وجود هر نوع مخالف از سوی دولت السیسی را اضافه کنیم این به معنای ان است که نجات دموکراسی از دست اخوان المسلمین به قیمت قربانی کردن خود دموکراسی بود.

در زمنیه های اجتماعی و اقتصادی هم رویکرد رییس جمهور از همان ابتدا واضح بود. بودجه عمومی ای که به وسیله آن شروع به کار کرد به علت حمایت از یارانه سوخت و انر ژی که موجی از تورم را در مصر به وجود آورده بود شدیدا کاهش پیدا کرده و این کسری در بودجه سال دوم ریاست جمهوریش نیز تکرارشد وبودجه کنونی که در حال آماده کردن می باشندهم با کسری مواجه است. در طی سه سال از ریاست جمهوری السیسی بودجه دولت مصر با کسری و محدودیت مواجه شد که تاثیرش را بر هزینه های عمومی،حمایتی و دستمزدها گذاشت. وحتی مالیاتهایی که در سال 2014ازاموال و دارایی ها ی شهروندان مصری گرفته شده و حداکثر مالیاتها بر درآمد وضع شده بودنیز نتوانست کسری بودجه را جبران نماید و به جای این سیاست مالیاتی ، دولت آماده است تا سیاست مالیات بر ارزش افزده را اجرایی کند که اتخاذ این سیاست نیز موجی جدید از تورم را در مصر به وجود خواهد آورد.



شاید بتوان بحران اقتصادی در مصر را بخشی از بحران اقتصاد جهانی و نتیجه در گیری های سیاسی این کشوردر طی پنج سال گذشته دانست که کاهش سی درصدی نرخ رشد،افزایش کسری بودجه ، رسیدن بدهی های عمومی کشور به نردیکی سرانه تولیدناخالص داخلی ، گذشتن درصدبیکاری به بیش از 12درصدو افزایش غیر سابقه تورم در مصررا سبب گردید. اما در دردرون این بحرانی که احتمال دارد به دلایلی دولت آن را نادیده بگیرد به نظر می رسد تعصب های نظام در قبال طبقات مرفه جامعه واضح روشن باشد. اتخاذ سیاست های تعصب آمیز در قبال طبقات مرفه و سرمایه دار جامعه مخصوصا در تصویب قوانین اقتصادی ای که سبب کاهش رنج ثروتمندان و افزایش رنج و درد فقرا می گرددو بااعطای امتیازات جدید به سرمایه گذاران وپیوستن به سیاست های نئو لیبرالی جدیدکه چندین مرتبه نیز نتایج فاجعه باری برا ی جامعه به همراه داشته بیش از پیش آشکار است.

علی رغم سخنان همیشگی السیسی در باره موفقیت هایش برای فقرا ،اما با گذشت دو سال ازریاست جمهوریش وضعیت فقرا نه تنها بهبود پیدا نکرده بلکه بالعکس نرخ فقر زیادتر هم شده و هزینه های زندگی مردم افرایش پیدا کرده است در نتیجه بهای شکل گیری بحران در مصررا یک بار دیگر فقرا ی این کشورخواهند برداخت.

بعد از دوسال از ریاست جمهوری السیسی به شکل رسمی و گذراندن نیمی از این دوران تنها نگاه به آماراقدامات السیسی کفایت نمی کند. آمارهایی که وی در طی این مدت ارایه داده عبارتند از :تعداد واحدهای مسکونی ساخته شده ،راههای ایجاده شده ،نیروگاههای برق ،قرار دادهای اسلحه سازی . در میان این آمارها، آمار تعداد زندانیان سیاسی ، احکام اعدام و نقض حقوق ها ،نرخ تورم ،کسری بودجه و میزان درصد بیکاری طی دوسال ریاست جمهوری وی دیده نمی شود زیرا در نیمه دوم ریاست جمهوریش قبل از دوسال پایانی قرار داردو در صورت اشکار شدن این آمارها معلوم است که سرنوشت وی چه خواهد شد و چه تصمیمی از سوی مردم برای وی گرفته می شود.

وی از شعارهایی که قبل از ریاست جمهوری درباره رعایت حال فقرا ، ایجاد فضای نشاط و رونق در همه جنبه های زندگی مصری ها ،حمایت از دموکراسی و تحقق اهداف انقلاب بیست و پنج ژانویه طرح کرده بود دور گردید. مسیری را که السیسی با گذراندن نیمی از دوران ریاست جمهوریش در حال طی کردن است بااصرار وی به سمت حاشیه راندن نقش دولت مصر و دور کردن این کشور از رهبری درمنطقه به پیش می رود. به نظر می رسد نقش دولت وی جز ترویج صلح با اسراییل ،حمایت از رهبری عربستان سعودی ،اتخاذ سیاست های لیبرالیستی جدید که به واسطه آن فقرا به رنج وزحمت بیفتند وحمایت و تقویت حاکمیت فردی و نهایتا دستگیری افراد مرتبط با انقلاب 25ژانویه خلاصه نمی گردد.

علی رغم مسیری که از دوسال قبل شروع شده و نتایج آن بعد از گذشتن دوسال از ریاست جمهوری السیسی آشکار می شود اما به نظر می رسد وی مصم تر از گذشته به مسیرش ادامه می دهد.

مترجم :حبیب ساسانی