ارتباط کمبود ویتامین B12 با اوتیسم، اسکیزوفرنی و روند پیری
پژوهشگران اعلام کردند که یک وجه مشترک در افراد جوان و مسنی که مبتلا به اوتیسم و یا اسکیزوفرنی هستند، وجود دارد؛ هردو دسته میزان بسیار کمی از B12 در خون خود دارند
به گزارش بولتن نیوز، براساس گفته پژوهشگران با توجه به آنکه میزانB12 در مغز به راحتی قابل تشخیص نیست و هچنین کاهش این ویتامین در مغز نسبت به میزان موجود از آن در خون در سنین بالا، می‌توان دریافت که کمبود B12 می‌تواند در نهایت منجر به بروز بیماری‌های اعصاب و روان همچون زوال عقل در سنین پیری، اسکیزوفرنی و اوتیسم شود.
ماه گذشته، نتایج این آزمایشات و یافته‌ها در نشریه PLOS ONE انتشار یافت. این یافته‌ها نظریه جدیدی را در باب ویتامین B12 و ساز و کار آن در مراحل مختلف زندگی یک فرد و همچنین نقش بسیار موثر آن در کنترل سیستم اعصاب، بیان می‌کند.
ويتامين B12 كوبالامين نیز ناميده مى‌شود که نقشی حیاتی را در تولید خون در بدن فرد و همچنین سازماندهی عملکرد نرمال سیستم عصبی را ایفا می‌کند. لازم به ذکر است که از مهمترین منابع ویتامین B12 می‌توان به غذاهای حیوانی اشاره کرد، گرچه که این امکان وجود دارد که بتوان غذاهای گیاهی را نیز با این ویتامین غنی کرد.
در مطالعات جديدی که به سرپرستی ريچارد دث، پروفسور دارو سازى در دانشگاه نوا واقع در فلوريدا انجام شد، مغزهاى بيش از ٦٠ بیمار متوفى که افرادی در بازه سنی جنینی تا 80 سالگی را شامل می‌شد، تحت آزمایش قرار گرفت. همچنین ١٢ نفر از افراد مورد آزمایش مبتلا به اوتيسم و ٩ نفر دیگر دچار اسكيزوفرنى بودند. اين اولين مطالعه براى مقايسه سطح ويتامين B12 در طول تاریخ بشریت است. دکتر دث دراین‌باره گفت: "سطوح ويتامين B12 از نظر بازتاب تاريخى، طبيعى، كاهش سازگارى در طول سال در مقايسه روى افراد مسن ١٠ برابر كمتر از افراد جوان است".
وی همچنین افزود: "براى افراد مسن، اين كاهش ممكن است چيز بدى نباشد. سطح پايين در سنين مختلف ممكن است چند درجه‌اى از حمايت مغز را به‌وسيله كاهش سرعت واکنش‌های سلولى و توليد رادیکال‌های آزاد، افزایش دهد". دث گفت:" اما اگر سطوح B12 خيلى پايين باشد،مى‌تواند بسیار زیانبار شود. به آن دلیل که مغز جوان‌ترها هنوز در حال رشد و توسعه است، کمبود این ویتامین می‌تواند برای آن نقص‌ها و نقطه ضعف‌هایی را به‌وجود آورد".
افرادی که در اين مطالعه دچار اوتيسم بودند، همگی زير ١٠ سال داشتند که دارای سطح مشخصی از ویتامین B12 بودند، اما آزمایشات نشان داد که همين سطح از این ویتامین در افراد ٥٧ ساله نیز يافت می‌شود. دث گفت: "روشن نيست که این تفاوت نشانگر چه چیزی است، اما در کل می‌دانیم که کمبود شدید ویتامین B12، ممکن است توانایی مغز در ایجاد ارتباطات عصبی را تحت تاثیر قرار دهد".
افراد مورد آزمایش در این مطالعه که مبتلا به اسکیزوفرنی بودند، بین 36 تا 49 سال سن داشتند که میزان ویتامین B12 آنها نیز همانند افراد 72 ساله بود. گرچه که در سنین مذکور، مغر این افراد به بلوغ کامل رسیده است، اما این سطح پایین از ویتامین B12 می‌تواند در زمان نوجوانی و در زمان بلوغ یک فرد که نقطه شروع بیماری اسکیزوفرنی است، تاثیر گذار باشد.
دکتر دانيل اسميت متخصص مغز و اعصاب گفت: "این طرح و مطالعه بسیار جالب است و ارزش ادامه و پی‌گیری مداوم را دارد. این تنها یک فرضيه است كه كمبود ويتامين B12 در سطح سلولى به تغيير همراهى صفات مغز با طيف اوتيسم همراه خواهد بود".
منبع:
ماه گذشته، نتایج این آزمایشات و یافته‌ها در نشریه PLOS ONE انتشار یافت. این یافته‌ها نظریه جدیدی را در باب ویتامین B12 و ساز و کار آن در مراحل مختلف زندگی یک فرد و همچنین نقش بسیار موثر آن در کنترل سیستم اعصاب، بیان می‌کند.
ويتامين B12 كوبالامين نیز ناميده مى‌شود که نقشی حیاتی را در تولید خون در بدن فرد و همچنین سازماندهی عملکرد نرمال سیستم عصبی را ایفا می‌کند. لازم به ذکر است که از مهمترین منابع ویتامین B12 می‌توان به غذاهای حیوانی اشاره کرد، گرچه که این امکان وجود دارد که بتوان غذاهای گیاهی را نیز با این ویتامین غنی کرد.
در مطالعات جديدی که به سرپرستی ريچارد دث، پروفسور دارو سازى در دانشگاه نوا واقع در فلوريدا انجام شد، مغزهاى بيش از ٦٠ بیمار متوفى که افرادی در بازه سنی جنینی تا 80 سالگی را شامل می‌شد، تحت آزمایش قرار گرفت. همچنین ١٢ نفر از افراد مورد آزمایش مبتلا به اوتيسم و ٩ نفر دیگر دچار اسكيزوفرنى بودند. اين اولين مطالعه براى مقايسه سطح ويتامين B12 در طول تاریخ بشریت است. دکتر دث دراین‌باره گفت: "سطوح ويتامين B12 از نظر بازتاب تاريخى، طبيعى، كاهش سازگارى در طول سال در مقايسه روى افراد مسن ١٠ برابر كمتر از افراد جوان است".
وی همچنین افزود: "براى افراد مسن، اين كاهش ممكن است چيز بدى نباشد. سطح پايين در سنين مختلف ممكن است چند درجه‌اى از حمايت مغز را به‌وسيله كاهش سرعت واکنش‌های سلولى و توليد رادیکال‌های آزاد، افزایش دهد". دث گفت:" اما اگر سطوح B12 خيلى پايين باشد،مى‌تواند بسیار زیانبار شود. به آن دلیل که مغز جوان‌ترها هنوز در حال رشد و توسعه است، کمبود این ویتامین می‌تواند برای آن نقص‌ها و نقطه ضعف‌هایی را به‌وجود آورد".
افرادی که در اين مطالعه دچار اوتيسم بودند، همگی زير ١٠ سال داشتند که دارای سطح مشخصی از ویتامین B12 بودند، اما آزمایشات نشان داد که همين سطح از این ویتامین در افراد ٥٧ ساله نیز يافت می‌شود. دث گفت: "روشن نيست که این تفاوت نشانگر چه چیزی است، اما در کل می‌دانیم که کمبود شدید ویتامین B12، ممکن است توانایی مغز در ایجاد ارتباطات عصبی را تحت تاثیر قرار دهد".
افراد مورد آزمایش در این مطالعه که مبتلا به اسکیزوفرنی بودند، بین 36 تا 49 سال سن داشتند که میزان ویتامین B12 آنها نیز همانند افراد 72 ساله بود. گرچه که در سنین مذکور، مغر این افراد به بلوغ کامل رسیده است، اما این سطح پایین از ویتامین B12 می‌تواند در زمان نوجوانی و در زمان بلوغ یک فرد که نقطه شروع بیماری اسکیزوفرنی است، تاثیر گذار باشد.
دکتر دانيل اسميت متخصص مغز و اعصاب گفت: "این طرح و مطالعه بسیار جالب است و ارزش ادامه و پی‌گیری مداوم را دارد. این تنها یک فرضيه است كه كمبود ويتامين B12 در سطح سلولى به تغيير همراهى صفات مغز با طيف اوتيسم همراه خواهد بود".
منبع:
مجله علمی ایران
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
