امام صادق (ع) فرمودند: ریشههای کفر سه چیز است: حرص و تکبر و حسد: اما حرص، زیرا که آدم هنگامی که از خوردن میوه نهی شد حرص او را بر خوردن از آن وادار کرد؛ و اما تکبر، زیرا که هنگامی که به ابلیس دستور سجده داده شد [تکبر کرد و] زیر بار نرفت؛ و اما حسد، زیرا که [به خاطر آن] در دو فرزند آدم، یکی دیگری را کشت.
گروه دین و اندیشه: حجت الاسلام دکتر سوزنچی از اساتید دانشگاه امام صادق (ع) هر روز یک آیه قران را با ترجمه و چند حدیث تفسیری و چند نکته در تدبر آن آیه منتشر می کند. بولتن نیوز نیز در راستای ترویج چنین اقدامات ارزشی این سلسله مطالب را به صورت روزانه منتشر خواهد کرد.
به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، در مطلب روز سیزدهم فروردین به آیه یک سوره محمد (ص) پرداخته شده و در آمده است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ؛ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ
ترجمه: به نام خداوندی که رحمتش فراگیر و دائمی است. آنان که کفر ورزیدند و از راه خدا مانع شدند، [خدا] مانع به نتیجه رسیدن اعمالشان شد.
توضیح لغات:
کفر: پوشاندن، کافر را کافر میگویند چون با انکار حق، روی حق را میپوشاند
صد: سد ایجاد کردن و مانع شدن (در زبان عربی غلظت حروف دلالت بر غلظت و شدت معنا دارد. «صد» همان «سد» است با غلظت و شدتش بیشتر.
اضل: ضل یعنی خروج از راه مستقیم، که نتیجهاش به مقصد نرسیدن است. «أضل» متعدیِ «ضل» است که غالبا به «گمراه کردن» ترجمه میشود. از آنجا که مفعولِ «گمراه کردن»، «اعمال آنها» بوده، معنایش این میشود که خدا کاری کرده که عملشان راهش را گم کند، پس معنایش این میشود که: عملشان به نتیجهای که آنها میخواهند نرسد.
حدیث
امام صادق ع فرمودند:
من أراد أن يعرف ما أنزل اللّه عزّ و جلّ فينا و ما أنزل في عدونا فليقرأ سورة: «الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا» فإنها نزلت آية فيهم و آية فينا.
شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار عليهم السلام (نوشته ابنحیون، متوفی 363) ج2، ص353
کسی که میخواهد بداند خداوند عز و جل درباره ما چه نازل کرده و درباره دشمنان ما چه نازل فرموده است سوره «محمد» را بخواند که این سوره نازل شد: آیهای درباره آنها و آیهای درباره ما.
الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع:
أُصُولُ الْكُفْرِ ثَلَاثَةٌ الْحِرْصُ وَ الِاسْتِكْبَارُ وَ الْحَسَدُ فَأَمَّا الْحِرْصُ فَإِنَّ آدَمَ ع حِينَ نُهِيَ عَنِ الشَّجَرَةِ حَمَلَهُ الْحِرْصُ عَلَى أَنْ أَكَلَ مِنْهَا وَ أَمَّا الِاسْتِكْبَارُ فَإِبْلِيسُ حَيْثُ أُمِرَ بِالسُّجُودِ لآِدَمَ فَأَبَى وَ أَمَّا الْحَسَدُ فَابْنَا آدَمَ حَيْثُ قَتَلَ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ.
اصول كافي، ج2، ص289
امام صادق (ع) فرمودند:
ریشههای کفر سه چیز است: حرص و تکبر و حسد: اما حرص، زیرا که آدم هنگامی که از خوردن میوه نهی شد حرص او را بر خوردن از آن وادار کرد؛ و اما تکبر، زیرا که هنگامی که به ابلیس دستور سجده داده شد [تکبر کرد و] زیر بار نرفت؛ و اما حسد، زیرا که [به خاطر آن] در دو فرزند آدم، یکی دیگری را کشت.
تدبر
کسی که بخواهد حقیقت را بپوشاند، کارش به ثمر نمیرسد؛ پس حقیقت مخفی نمیماند.
کسی که بخواهد راه خدا را ببندد کارش به ثمر نمیرسد؛ پس جای نگرانی ندارد. ما اگر به وظیفه خود درست عمل کنیم، خدا خودش میداند چگونه دین خود و راه هدایت بشر را باز نگه دارد:
به قول ابوسعید ابوالخیر:
هر آن شمعی که ایزد برفروزد
کسی کش پف کند سبلت بسوزد
کسی که بخواهد حقیقت را بپوشاند یا راه خدا را ببندد، این کار را به خاطر منفعتی انجام می دهد. اما به منفعتش هم نخواهد رسید (کارش گم میشود).
انتهای پیام/