1000 میلیارد تومان تسهیلات ویژه کردستان تو خالی از آب درآمد

گروه اجتماعی-روند توسعه همه جانبه از دو طریق امکان پذیر است: 1- سرمایه گذاری دولتی 2- حمایت دولت از بخش خصوصی که کردستان از هردو مورد محروم است و این را از نبود کارخانجات دولتی به ویژه صنایع مادر، عدم رغبت بخش خصوصی برای حضوردراستان، فرارسرمایه گذاران متمایل به حضوردرمنطقه،ورشکسته شدن برخی ازسرمایه گذاران بخش خصوصی و نیم جان بودن دیگرکارگاه های تولیدی که بسان بیمارسرطانی در انتظار مرگ به سر می برند، برای نمونه می توان به تعطیلی کارخانه نساجی کردستان، رنگرزی شاهو، فولاد زاگرس، ماشین سازی و... غیره اشاره کرد.

به گزارش بولتن نیوز،درنظام جمهوری اسلامی، دولت سرمایه های عظیمی درمناطق اکثریت نشین به کارگرفت که خروجی آن فولاد مبارکه اصفهان، پالایشگاه آبادان، ماشین سازی اراک، تراکتور سازی تبریز، نورد اهواز و... شد. اما مناطقی مثل کوردستان، ایلام، کرمانشاه و سیستان و بلوچستان از این رویه بی نصیب ماندند و همچنان مرزداران غیور و دلاور نصیب آنان شد.

در دهه اخیر شعار شکوفایی این مناطق ورد زبان دولت ها و دولتمردان مدعی شدند که در قالب خصوصی سازی و حمایت از سرمایه گذاران بخش خصوصی اقدامات استراتژیک در این مناطق اجرا گردد و برای وقوع این امر اصل 44 قانون اساسی را پیش کشیدند.

مناطق محروم کشور از این تاریخ نام شان به مناطق در حال توسعه و کمتر توسعه یافته  عوض شد و وعده دادند تا زمینه های قانونی، حقوقی و مالی حمایت از افراد متمایلا به سرمایه گذاری در این استان ها فراهم شد که در استان کوردستان این اتفاق عملی نشد و این ادعا را می توان با این ارقام به اثبات رساند: 1-از یک میلیون و هفت صد هزار نفر جمعیت استان تنها 6358 نفر در بخش صنعت فعال هستند. 2- از 1030 کارگاه صنعتی استان تنها 12 واحد بالای 100 نفر شاغل دارند. 3- 70 درصد واحد های صنعتی استان تعطیل شدند 4-کردستان رتبه 30 کشور را دارد. 5-درآمد سرانه استان کوردستان4/1 میانگین کشوری است. 6- تمام مواد اولیه معادن سنگ آهن استان خام به سایر مناطق صادر می شود.

یکی از مکانیزم های حمایت از بخش خصوصی اعطاء تسهیلات مورد نیاز با درصد بهره پایین، مدت بازپرداخت بالا و معاف از سخت گیری های وثیقه ای می باشد که در استان به جز موارد خاص و سفارش شدۀ محدود، سایرین که اکثریت هستند با این برخوردها مواجه می شدند1-سخت گیری کارشناسان بانک ها و بی باوری به رقم درخواستی سرمایه گذار و تحمیل ارقام بسیار پایین تر برآنها که اکثرآً کفاف نیاز را نداده و سرمایه گذار را با مشکل مواجه می کند.2- طلب وثاق غیر قابل امکان مثل چند برابر مبلغ وام سند ملکی و کارمند رسمی دولت و قبول نکردن وثایقی مثل ملک محل اجرای طرح، بازاری معتبر و املاک اوقافی 3- گذاشتن پیش شرط هایی مثل بدهکارنبودن به بانک ها، نداشتن چک برگشتی، آورده پولی و... که از این ها بنام اهلیت نام می برند.

درسفر دکتر روحانی فرمانده تیم توسعه گرای دولت تدبیر و امید به کوردستان، رئیس بانک مرکزی در جلسه ای با حضور تعدادی ازمدیرعاملان بانک های کشورو مدیران امور شعب بانک های استان اعلام کرد1000 میلیارد ریال (هزار میلیارد تومان) تسهیلات ویژه با شرایط خاص مثل نادیده گرفتن بدهی معوقه و اخذ وثایق قابل تأمین به منظورکمک به تأمین سرمایه درگردش مراکز تولیدی، صنعتی و اشتغال زایی به استان اختصاص یافت و از مدیران خواست تا سریعاً نسبت به ثبت درخواست ها و تکمیل پرونده اقدام شود که حتی یک ریالی از این مبلغ به تهران برگشت نخورد. براساس تحقیقات به عمل آمده تا کنون  یک ریال از آن به کوردستان نیامده و دیگر امیدی هم به آمدن آن نیست و این درحالی است که بانک مرکزی هزاران میلیارد تومان تسهیلات 25 میلیون تومانی خرید خودرو و لوازم خانگی واگذار می کند.

البتّه در اوایل سرکار آمدن دولت هم، دکتر نوبخت در سفر به کوردستان خبر از اختصاص یک میلیارد و 600 میلیون دلار وام از محل صندوق توسعه ملّی به استان خبر داد که یک پشیز از این هم به متقاضیان داده نشد.

اکنون این سوال را از دکتر نوبخت و رئیس بانک مرکزی داریم. عالیجنابان، چرا وقتی که نوبت استان کوردستان می رسد تمام وعده ها به وعید تبدیل شده و شعارها توخالی از آب در می آید؟ چرا در جلسات استانی جوگیر شده و شعارهایی می دهید که بعداً متوجه می شوید امکان پذیر نیست؟