در شکل زیر روند واردات جو ایران در سالهای ۱۳۸۷ الی ۱۳۹۳ نشان داده شده است.
همانطور که در شکل بالا مشخص است ایران در سال ۱۳۹۱ بیشترین میزان واردات سالانه به میزان ۶۳۶ میلیون دلار و در سال ۱۳۸۹ کمترین میزان واردات سالانه به میزان ۷۴ میلیون دلار را تجربه کرده است. گرچه در سالهای اخیر روند واردات جو با نوساناتی همراه بوده است ولی این کالا همواره جزء کالاهای اساسی وارداتی ایران به شمار میرفته است.
ایران در سالهای اخیر واردات جو را از کشورهای مختلفی انجام داده است و در این میان امارات و کشورهای اروپایی چون انگلستان، سوئیس، هلند و اتریش همواره دارای سهم قابل توجهی از واردات جو ایران را به خود اختصاص دادهاند. کشورهای قزاقستان، روسیه و هند نیز پس از این کشورها قرار دارند. در شکل زیر سهم هریک از مبادی عمده وارداتی جو ایران در سالهای اخیر نشان داده شده است.
همانطور که در شکل بالا مشخص است در سال ۱۳۸۷ سوئیس و انگلستان بیشترین سهم را در واردات جو جمهوری اسلامی ایران داشتهاند، در سال ۱۳۸۸ سوئیس، امارات و انگلستان بیشترین سهم را داشتهاند، در سال ۱۳۸۹ امارات، انگلستان و قزاقستان بیشترین سهم را داشتهاند، در سال ۱۳۹۰ امارات بیشتری سهم را داشته است، در سال ۱۳۹۱ روسیه بیشترین سهم را داشته است، در سال ۱۳۹۲ ترکیه و هلند بیشترین سهم را داشتهاند و در سال ۱۳۹۳ بیشتری سهم را کشور امارات داشته است.
از بین امارات، ترکیه و کشورهای اروپایی یاد شده تنها انگلستان جزء تولیدکنندگان و صادرکنندگان جو در دنیا به شمار میرود و صادرات آن نیز در مقایسه با صادرکنندگان اصلی جو در دنیا رقم قابل توجهی نیست. در واقع ایران جو تولید شده در کشورهای دیگری چون اکراین و استرالیا را از کشورهای یاد شده خریداری میکند. در شکل زیر صادرکنندگان عمده جهانی جو بر حسب میانگین صادرات در چند سال اخیر نشان داده شدهاست.
منبع: www.trademap.org
همانطور که در شکل بالا مشخص است کشورهای فرانسه و استرالیا بزرگترین صادرکنندگان جو در جهان هستند که سالانه به طور میانگین بیش از ۱٫۲ میلیارد دلار صادرات جو دارند و پس از آنها کشورهای اکراین، آرژانتین، آلمان و روسیه قرار دارند که به طور میانگین سالانه بیش از ۵۰۰ میلیون دلار جو صادر میکنند.
بنابراین میتوان گفت ایران در انتخاب مبادی وارداتی جو مورد نیاز خود دقت عمل به خرج نداده و همچنین خرید خود را نه از تولیدکنندگان این محصول بلکه از دیگر کشورهایی که تولیدکننده این محصول نیستند انجام میدهد.
با توجه به مطالب گفته شده پیشنهاد میشود اولا ایران خرید خود را در قالب قراردادهای تجاری دوجانبه و از کشورهای تولیدکننده انجام دهد تا از این طریق علاوه بر تأمین پایدار این کالای اساسی، امکان صادرات کالاهای تولیدی ایران در ازای واردات این محصولات فراهم شود و ثانیا با توجه به وجود ظرفیتهای تولیدی بالفعل و بالقوه این محصول در منطقه، خصوصا در کشورهایی چون روسیه و قزاقستان، مناسب است ایران جو مورد نیاز خود را تا حد امکان از این دو کشور و دیگر کشورهای منطقه تأمین کند تا از این طریق امنیت تأمین کالاهای اساسی بیشتر شود و موجبات تعمیق روابط با همسایگان فراهم شود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com