آمريکا درانتخاب متحدانش تجديد نظر کند
روزنامه آمریکایی هافینگتون پست در تحلیلی نوشت: متحدان ما دوستان فیس بوکی نیستند، باید در انتخاب آنها دقت کنیم .
به گزارش بولتن نیوز، دوگ باندو در تحلیلی برای این روزنامه آمریکایی نوشت: اگر آمریکاییها در نهایت از یک جنگ ( در حلقه متحدان ) سر در بیاورند، این قطعا به نفع متحدان آمریکا خواهد بود. واشنگتن متحدان خود را مثل کاری که بیشتر مردم برای به دست آوردن دوستان فیس بوکی خود انجام می دهند، جمع آوری می کند. اکثریت قریب به اتفاق متحدین آمریکا به دنبال تعهدات امنیتی هستند.
حتی شاید از این هم بدتر باشد. مقامات آمریکایی، همواره خودشان را تحقیر می کنند و تصمیم می گیرند تا به بسیاری از کشورها تضمین دهند که آمریکا با وجود همه هزینه ها و خطرات از آنها به خوبی دفاع می کند. در حقیقت بیشتر سیاستمداران تندروی آمریکا که انگار روح وینستون چرچیل در آنها دمیده شده است، معمولا از قربانی کردن مردم آمریکا، ثروت و امنیت این کشور به نفع کشورهای دیگر سخن می گویند. برای مثال، سناتور مارکو روبیو، اخیرا هشدار داده است، کدام یک از متحدان ما در سراسر جهان می تواند در ائتلاف با ما احساس امنیت بیشتری داشته باشد؟ اما سئوال صحیح باید این گونه باشد که آمریکایی ها از کدام متحدین خود احساس امنیت بیشتری دارند؟
سیاستگذاران واشنگتنی به جای این که کشورهای وابسته بیشتری را به دور خودشان جمع کنند، باید این متحدان اسمی خود را کاهش دهند.
آمریکا باید به استانداردهای سنتی تری برای متحدین بازگردد ؛ یعنی اتحاد با کشورهایی که می توانند امنیت آمریکا را افزایش دهند، در حالی که این ائتلاف در حال حاضر تا حدودی نادر است.
تعداد زیادی از درگیری های بزرگ به پایان رسیده است. همه جنگ های اخیر واشنگتن از منظر منافع ملی آمریکا، در حقیقت مهم نبوده است و در برخی موارد حتی احمقانه هم بوده است. گروه دولت اسلامی، لیبی و عراق، مسائل منطقه ای برای متحدان آمریکا بوده است که تهدیدات امنیتی بسیار اندکی بر آمریکا داشته است. ایران برای آمریکا شاید بازیگر منفوری باشد ، ولی این بیشتر برای متحدان آمریکا است. ایران زمانی مخرب خواهد بود که بخواهد به خاک آمریکا حمله کند. بحران اخیر در یمن نیز ریاض را نگران کرده بود، ولی هیچ ضرری برای آمریکا نداشت. بار دیگر واشنگتن وارد یک جنگ نیابتی فرقه ای از طریق متحد اقتدارگرای خود یعنی عربستان سعودی شده است.
تروریسم یک تهدید اصلی است،اما از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از یک تهدید وجودی در زمان جنگ سرد کاهش یافته است. از آن بدتر هم این که تروریسم، یک واکنش طبیعی به اشغال و مداخله خارجی است.در واقع واشنگتن خودش با حمایت از رژیم های اقتدارگرا، ملحق شدن به درگیری های خارجی و ایجاد دشمنان فرامرزی،مشوق تروریسم بوده است. آمریکا، زمانی بدترین خسارت را به خود وراد کرده که از منافع متحدانش حمایت کرده است. آمریکا در درگیری های آنها جنگیده ، دشمنان آنها را کشته و از خواسته های آنها حمایت کرده و منافع آنها را به پیش برده است. برخی از این متحدین غیرضروری آشکارا مشکلات وخیمی را برای آمریکا به وجود آورده اند. به عنوان مثال در اوکراین، دولت اوباما، تحت فشار است که با یک غیرمتحد به عنوان متحد رفتار کند و همسایه روسیه را مسلح و از آن دفاع کند که نوعی جنگ نیابتی با روسیه است ، یعنی کشوری دارای توان تسلیحات اتمی که امنیت مرزی خود را یک ضرورت حیاتی می داند. کشاندن اوکراین و گرجستان به ناتو، حتی خطرناک تر نیز خواهد بود، زیرا منجر به بازی ژئوپلیتیک ترسوها در منطقه می شود که هیچ سودی هم برای آمریکا نخواهد داشت. درست است که هر دو این کشورها با رفتار بد مسکو مواجه هستند،اما نمی تواند یک اتحاد نظامی با آمریکا را توجیه کند. ائتلاف ها باید بر مبنای منافع باشد و نه بر مبنای خیریه. به عنوان مثال در آسیا نیز آمریکا باید دفاع از کره جنوبی را در مقابل کره شمالی متوقف کند، چرا که سئول می تواند با همه منابعی که در اختیار دارد،یک بازدارندگی در مقابل پیونگ یانگ به وجود آورد و امنیت خود را تامین کند .
حتی شاید از این هم بدتر باشد. مقامات آمریکایی، همواره خودشان را تحقیر می کنند و تصمیم می گیرند تا به بسیاری از کشورها تضمین دهند که آمریکا با وجود همه هزینه ها و خطرات از آنها به خوبی دفاع می کند. در حقیقت بیشتر سیاستمداران تندروی آمریکا که انگار روح وینستون چرچیل در آنها دمیده شده است، معمولا از قربانی کردن مردم آمریکا، ثروت و امنیت این کشور به نفع کشورهای دیگر سخن می گویند. برای مثال، سناتور مارکو روبیو، اخیرا هشدار داده است، کدام یک از متحدان ما در سراسر جهان می تواند در ائتلاف با ما احساس امنیت بیشتری داشته باشد؟ اما سئوال صحیح باید این گونه باشد که آمریکایی ها از کدام متحدین خود احساس امنیت بیشتری دارند؟
سیاستگذاران واشنگتنی به جای این که کشورهای وابسته بیشتری را به دور خودشان جمع کنند، باید این متحدان اسمی خود را کاهش دهند.
آمریکا باید به استانداردهای سنتی تری برای متحدین بازگردد ؛ یعنی اتحاد با کشورهایی که می توانند امنیت آمریکا را افزایش دهند، در حالی که این ائتلاف در حال حاضر تا حدودی نادر است.
تعداد زیادی از درگیری های بزرگ به پایان رسیده است. همه جنگ های اخیر واشنگتن از منظر منافع ملی آمریکا، در حقیقت مهم نبوده است و در برخی موارد حتی احمقانه هم بوده است. گروه دولت اسلامی، لیبی و عراق، مسائل منطقه ای برای متحدان آمریکا بوده است که تهدیدات امنیتی بسیار اندکی بر آمریکا داشته است. ایران برای آمریکا شاید بازیگر منفوری باشد ، ولی این بیشتر برای متحدان آمریکا است. ایران زمانی مخرب خواهد بود که بخواهد به خاک آمریکا حمله کند. بحران اخیر در یمن نیز ریاض را نگران کرده بود، ولی هیچ ضرری برای آمریکا نداشت. بار دیگر واشنگتن وارد یک جنگ نیابتی فرقه ای از طریق متحد اقتدارگرای خود یعنی عربستان سعودی شده است.
تروریسم یک تهدید اصلی است،اما از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از یک تهدید وجودی در زمان جنگ سرد کاهش یافته است. از آن بدتر هم این که تروریسم، یک واکنش طبیعی به اشغال و مداخله خارجی است.در واقع واشنگتن خودش با حمایت از رژیم های اقتدارگرا، ملحق شدن به درگیری های خارجی و ایجاد دشمنان فرامرزی،مشوق تروریسم بوده است. آمریکا، زمانی بدترین خسارت را به خود وراد کرده که از منافع متحدانش حمایت کرده است. آمریکا در درگیری های آنها جنگیده ، دشمنان آنها را کشته و از خواسته های آنها حمایت کرده و منافع آنها را به پیش برده است. برخی از این متحدین غیرضروری آشکارا مشکلات وخیمی را برای آمریکا به وجود آورده اند. به عنوان مثال در اوکراین، دولت اوباما، تحت فشار است که با یک غیرمتحد به عنوان متحد رفتار کند و همسایه روسیه را مسلح و از آن دفاع کند که نوعی جنگ نیابتی با روسیه است ، یعنی کشوری دارای توان تسلیحات اتمی که امنیت مرزی خود را یک ضرورت حیاتی می داند. کشاندن اوکراین و گرجستان به ناتو، حتی خطرناک تر نیز خواهد بود، زیرا منجر به بازی ژئوپلیتیک ترسوها در منطقه می شود که هیچ سودی هم برای آمریکا نخواهد داشت. درست است که هر دو این کشورها با رفتار بد مسکو مواجه هستند،اما نمی تواند یک اتحاد نظامی با آمریکا را توجیه کند. ائتلاف ها باید بر مبنای منافع باشد و نه بر مبنای خیریه. به عنوان مثال در آسیا نیز آمریکا باید دفاع از کره جنوبی را در مقابل کره شمالی متوقف کند، چرا که سئول می تواند با همه منابعی که در اختیار دارد،یک بازدارندگی در مقابل پیونگ یانگ به وجود آورد و امنیت خود را تامین کند .
منبع: خبرگزاری فارس
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
