قاچاق! نه!

گروه اقتصادی، سال 93 رو به پایان است و نرم نرمک صدای پای بهار و سال 94 به گوش می‌رسد، موضوع هسته‌ای و مذاکرات پیرامون آن در سال 93، همچون سال‌های اخیر مهمترین و پر چالش‌ترین مسئله سیاست خارجی کشورمان بود که انرژی فوق‌العاده‌ای را از مسؤولین مربوطه گرفته و سرانجام این ماجرای پرتنش دل‌مشغولی‌های فراوانی را نیز برای مردم فراهم کرده است، اما در بعد داخلی اقتصاد همچون سال‌های گذشته دغدغه اصلی مردم و مسؤولین بوده است، نام‌گذاری سال‌ها توسط رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) در ده سال گذشته نیز نشان از آن دارد که اقتصاد حرف اول و آخر کشور را می‌زند.
 
به گزارش بولتن نیوز، ایشان در این نام گذاری‌ها مهمترین مسئله کشور را حل مشکلات اقتصادی دانسته و همواره مسولین و مردم را به عزم جدی برای سرو سامان دادن به وضعیت اقتصادی فراخوانده‌اند.

این شعارها و نام گذاری‌ها گرچه با عبارات متنوع و مختلفی بوده اما همه یک موضوع را نشانه رفته‌اند و آن هم چاره اندیشی برای حل مشکلات اقتصادی کشور بوده است که ایشان به درستی و کارشناسانه درد جامعه را تشخیص وهمواره خواستار درمان آن شده‌اند.

از درد گفتیم ! بدون تعارف اقتصاد کشور با همه تلاش‌ها، برنامه ریزی‌ها و دلسوزی‌های مسئولین، بیماری است که با دردهای مختلفی دست به گریبان است.نگارنده نمی‌داند و نمی‌تواند حدس بزند که رهبر معظم انقلاب سال 94 را با چه شعاری آغاز و نامگذاری خواهند فرمود اما این را میتوان گفت که علی‌رغم همه تلاش‌ها، برنامه ریزی‌ها و تحمل فشارها، هنوز اقتصاد مسئله و اولویت اول کشور و مردم خواهد بود.

یکی از بیماری‌هایی که از سال‌های گذشته گریبان گیر اقتصاد کشور بوده و طی سال‌های اخیر(به دلایل مختلفی که این مجال جای بحث آن نیست) حاد و حادتر شده پدیده مخرب، خانمان سوز و بنیان برانداز قاچاق است!

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دو دیدار به فاصله اندکی در دیدار مردم تبریز و جمعی از مهندسین به مناسبت روز مهندس به این موضوع پرداخته و با اشاره به آمار اعلام شده حجم قاچاق، با عباراتی منحصر به فرد نگرانی خود را بصورت علنی اعلام نمودند. آنجه موجبات نگرانی مقام معظم رهبری(مدظله العالی) را فراهم نموده اعلام آمار حجم سالانه قاچاق در کشور است. آری براساس آمارهای اعلام شده توسط مسئولین ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالاو ارز، حجم قاچاق در سال 92 حدود 25 میلیارد دلار تخمین زده شده است.

همان گونه که متولیان امر مبارز ه با قاچاق کالا نیز معتقدند، پرواضح است که آمار اعلام شده همه حجم قاچاق در کشور نیست و چه بسا که آمارها از این هم فراتر باشد ! چرا که اساسا آمار می‌بایست بر پایه ثبت و ضبط و ورود و خروج کالا صورت گیرد و از آنجا که قاچاق محصول فعالیت‌های اقتصادی غیر رسمی،غیر قانونی و زیر زمینی و به اصطلاح رایج این روزها حاصل اقتصاد پنهان است و قاچاق چیان نیمه محترم نیز!، آماری از فعالیت‌های غیر رسمی و غیر قانونی خود نمی‌دهند بنا براین نمی‌توان به آمار قریب به یقینی دست پیدا کرد ! حال اگر همین آمار را هم مبنا قرار دهیم بر اساس فرموده مقام معظم رهبری مدظله العالی این میزان حجم قاچاق عجیب و غریب بوده و نشان از رسوخ این پدیده مخرب در اقتصاد ملی دارد.

نکته اساسی این که علی‌رغم تلاش همه مسئولان و دستگاه‌های مختلف متولی امر مبارزه با قاچاق کالا،گویا سیاست‌ها و برنامه‌های اعمال شده برای کنترل و کاهش قاچاق طی سال‌های گذشته چندان موفقیت آمیز نبوده و در سال‌های گذشته تا سال 92 همه ساله حجم قاچاق افزایش داشته است(البته مسئولین ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز معتقدند با اقدامات زیربنایی و اصلاحی و تشدید اقدامات مقابله‌ای شاهد کاهش حجم قاچاق در سال 93 نسبت به 92 خواهیم بود).

امروز شاید بتوان مدعی شد موضوع قاچاق به یک بحران برای اقتصاد کشور تبدیل شده و این بحران در صورت تداوم دامنگیر همه بخش‌های کشور اعم از اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی خواهد شد! بدون شک قاچاق علاوه بر تاثیرات مخرب اقتصادی که تولید کشور را فلج و مختل خواهد کرد، تغیر فرهنگ را نیز در پی خواهد داشت و چه بسا موجبات بروز بحران‌های اجتماعی از جمله بیکاری افسار گسیخته و پیامدهای غیرقابل پیش‌بینی آن را نیز فراهم آورد! رابطه بین افزایش حجم قاچاق و رشد نرخ بیکاری در جامعه امری بدیهی و غیر قابل انکار است!

رابطه بین قاچاق کالا و تعطیلی کارخانه‌ها و کاهش تولید با حداقل ظرفیت، نیاز به استدلال ندارد! رابطه معنا‌دار قاچاق و افزایش آمار بیکاری و روی آوری رخی از آنان به قاچاق، یک دور تسلسل هشدار دهنده است که باید هر ایرانی وطن دوست را به خود آورد! هرکس با هر عقیده، دین و مذهب اگر به بلندای نام ایران می‌اندیشد باید آستین همت را بالا بزند! و سهم خود را در این امر مهم و حیاتی برای اقتصاد کشورایفا کند!

در این شرایط و اوضاع اقتصادی، دیگر مبارزه با قاچاق کالا، تلاش برای مهار و کاهش آن، نه تنها وظیفه مسئولین و دستگاه‌های مختلف، و نه تنها نیازمند آسیب شناسی برنامه‌ها و سیاست‌های نه چندان موفق گذشته و اصلاح روش‌های مبارزه و برخورد با علل به جای معلول است! بلکه حل این مشکل نیازمند بسیج همه اراده‌ها و عزمی همگانی ا ست! برای حل موضوع قاچاق کالا و تاثیرات مخرب و بنیان برانداز آن بیش و پیش از آن که دستگاه‌ها‌ی متولی امر مبارزه مسئول باشند، این امر نیازمند غیرت ملی برای نه گفتن به کالای قاچاق توسط تک تک آحاد جامعه است! فرد فرد جامعه ایرانی اگر نگران اشتغال جوانان نسل حاضر و نسل آینده است باید بداند که رونق تولید و ایجاد فرصت‌های شغلی، در گرو تصمیم درست امروز اوست! باید تمام قد بایستد و به کالای قاچاق نه بگوید! البته لازمه نه گفتن مردم به کالای قاچاق، تدبیر مسولین برای قابل شناسایی بودن کالای قاچاق از غیر آن را طلب می‌کند، و همزمان تولید کنندگان داخلی نیز می‌بایست برای افزایش کیفیت محصولات تولیدی و قابل رقابت بودن آنها با کالای خارجی تلاش کنند.


این جا ایران است! ما در بسیاری از فن آوریهای پیشرفته جهانی از جمله هسته ای، نانو و هوافضا و....توانسته‌ایم جهان را به حیرت واداریم! چگونه باور کردنی است که در تولید محصولات روزمره مصرفی هموطنانمان نتوانیم با افزایش کیفیت محصولات تولیدی در بازار با کالای قاچاق رقابت کنیم!؟ تا همه، با صدای بلندتر و اعتماد به نفس بیشتری بگوییم: ایرانی! کالای ایرانی بخر ! بیاییم سال 94 را با نه گفتن به کالاهای خارجی بویژه کالاهای که از مبادی غیر رسمی و به صورت قاچاق وارد کشور می‌شوند و لبخند به کالای ایرانی آغاز کنیم !ما می‌توانیم اگر خود را باور داشته باشیم ! ما راه را بر روی دشمن در هر میدانی بسته‌ایم !نگذاریم در میدان اقتصاد پایمان بلنگد! ما می‌توانیم، اگر همه بخواهیم! خلاصه کلام این که مبارزه با قاچاق کالا‌داری سه ظلع است که هر سه به جای خود مهم و تاثیر گذارند!

اول مسؤولان برای سیاست‌گذاری و برنامه ریز ی‌های اصولی

دوم تولیدکنندگان برای افزایش کیفیت محصولات تولیدی

سوم و از همه مهمتر و نقش آفرین‌تر مردم برای دست رد زدن به سینه کالای قاچاق!