در حالی که تحریم های مالی، نفتی، هواپیمایی و... ربطی به موضوع هسته ای ندارد اما کشورهای آمریکایی سعی دارند با سوء استفاده از تحریم ها به عنوان اهرم فشار استفاده کنند تا ایران را وادار به ترک پیگیری حقوق مسلم خود کنند.
گروه بین الملل – در حالی که تحریم های مالی، نفتی، هواپیمایی و... ربطی به موضوع هسته ای ندارد اما کشورهای آمریکایی سعی دارند با سوء استفاده از تحریم ها به عنوان اهرم فشار استفاده کنند تا ایران را وادار به ترک پیگیری حقوق مسلم خود کنند.
به گزارش بولتن نیوز، اما ملت ایران ضمن مطالبه لغو تمام تحریم ها و اثبات بی ارتباطی تحریم های غیر قانونی با پرونده هسته ای، خواستار اجرای تعهدات کشورهای غربی در توافق ژنو و لغو تمام تحریم ها است.
امریکا در مذاکرات و مشخصا گفتگوهای مسقط نشان داد که برنامهای برای رفع تحریمها علیه ایران ندارد و با سیگنال مثبتی که بواسطه عملکرد یکساله دولت دریافت کرده، راهبرد خود برای فشار بر ایران را موثر نیز یافته است، این بسیار واضح است که با پایان مدت هفت ماهه و حتی تعطیلی کامل برنامه هستهای ایران نیز امریکا حاضر به بستن پرونده تحریمها نباشد.
اما ملت ایران با ور دارد که اساسا تحریمها علیه ایران ارتباطی با پرونده هسته ای نداشته و آنها ملت ایران و نظام اسلامی را هدف قرار داده اند، و لذا در مذاکرات ایران و غرب، موضوع لغو کامل تحریم ها باید همواره در راس مطالبات ایران باشد.
اگر امروز انقلاب اسلامی ایران قدرتمند ترین کشور منطقه است فقط و فقط به خاطر عزت و اقتدار این ملت است. اگر دیروز با تاکتیک نرمش قهرمانانه با 1+5 برخورد می کردیم امروز باید با ایستادگی و مقاومت قهرمانانه از حقوق ملت ایران دفاع کنیم چراکه در تاریخ باقی خواهد ماند.
ظالمانه ترین و سخت ترین تحریم ها را کنگره آمریکا علیه ایران وضع کرده و از 10 مورد دو یا سه مورد هسته ای و مابقی غیر هسته ای است بنابراین اگر تمامی تحریم ها اعم از تحریم های شورای امنیت، کنگره و دولت آمریکا و اتحادیه اروپا لغو نشود این مذاکرات هیچ فایده ای نخواهد داشت.
حرف اصلی ملت ایران در رابطه مذاکرات، لغو کامل تمامی تحریم های هسته ای و غیر هسته ای و استیفای کامل حقوق هسته ای ملت ایران است بنابراین از تیم مذاکره کننده می خواهیم با قدرت و اقتدار از حقانیت ملت ایران دفاع کنند
تحریمهای ظالمانهای که علیه ملت ایران وضع شده و انجام توافقنامه منوط به لغو کامل آنهاست به طور کلی به 4 دسته تقسیم میشود:
1- تحریمهای دولت آمریکا که با مجوز رئیسجمهور اعمال میگردد، شامل 18 تحریم میباشد که تنها در سه مورد آن به عدم اشاعه سلاحهای بیولوژیکی، شیمیایی و هستهای نیز اشاره گردیده و 15 مورد آن صرفا به حقوق بشر، تروریسم و سایر موارد برمیگردد.
2- تحریمهای کنگره آمریکا که شامل 10 تحریم است و علاوه بر عدم اشاعه سلاحهای بیولوژیکی، شیمیایی و هستهای؛ تحریمهای حقوق بشر، تروریسم و سایر موارد را نیز شامل میشود.
3- تحریمهای شورای امنیت که در فاصله سالهای 2006 الی 2010 در چهار مورد علیه ملت ایران وضع شده و آخرین آن قطعنامه 1929 میباشد.
4- تحریمهای اتحادیه اروپا که شامل انواع تحریمهاست.
بر این اساس موارد راهبردی ذیل پیشنهاد میگردد:
1- لغو کامل کلیه تحریمها اعم از هستهای و غیرهستهای
2. لغو محدودیت دسترسی به اقلام با کاربردهای دوگانه غیرهستهای
3- تضمین لازم و مستحکم برای الزام پایبندی اعضا که به انجام تعهداتی که پذیرفتهاند
4- تضمین لازم و مستحکم برای عدم تمدید تحریمها در قالبهای دیگر از قبیل حقوق بشر، تاریخ و سایر موارد
5- لغو کامل کلیه تحریمها (و نه تعلیق) به محض انجام توافق با قید اینکه در صورت عدم لغو تحریمها توافقنامه فاقد اعتبار خواهد بود.
تحریم ها بدون تاثیر نیست و بر مردم ایران فشار وارد می کند اما تحریم بر روی اقدامات برنامه ریزی شده در برنامه صنعت صلح آمیز توسعه یافته هسته ای جمهوری اسلامی ایران تاثیر ندارد. برای همین آنها بر میز مذاکرات نشستند و درباره مسائل گفتگو کردند و دو طرف مسیری را طی کردند و حتی جمهوری اسلامی ملاحظاتی درباره این توافق داشت . ایران تا این لحظه در چارچوب آن به آن پایبند بوده است و این مسیر منتقدانی در داخل نیز دارد که آدم های کم قدرتی هم نیستند. این مسیر ادامه پیدا کرد تا تبدیل به یک موضوع پایدار و یک توافق جامع بشود. طبیعتا ما اهدافی داریم و آنها نیز اهدافی دارند و هر دو طرف برای دستیابی به اهداف خود تلاش می کنند. اهداف ما روشن است چرا که پادمانی وجود دارد که ما در چارچوب آن اهدافمان را بیان کرده ایم و به آن عمل کردیم و فراتر از آن نه چیزی را می خواهیم و نه می پذیریم که آن را تحمیل کنند. لذا این مذاکره ادامه پیدا کرد
لغو تمام تحریم ها، شرط لازم ایران برای امضای توافق نهایی
یکی از خواسته های جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات جامع، لغو تمامی تحریمهای یکجانبه آمریکا و اتحادیه اروپاست و طبیعتا به عنوان یک اصل راهبردی در مذاکرات به هیچ عنوان قابلیت تغییر ندارد.
شاید یکی از مهمترین شروطی که جمهوری اسلامی ایران از ابتدای مذاکرات با 5+1 طرح کرده لغو تحریمهای ظالمانه به محض انعقاد توافق نهایی میان طرفین باشد.
این شرط لازم که بارها از سوی مقامات کشورمان مورد تاکید قرار گرفته ظاهرا با امتناع برخی اعضای 5+1 مواجه شده است.
بر این اساس، باید سران غرب را به این نکته توجه داد که در صورت امضای توافقنامه نهایی، دیگر رفع تدریجی تحریمها معنا و مفهومی نخواهد داشت و 5+1 باید به طور قطعی متعهد شود که به محض انجام اقدامات اعتماد ساز از سوی جمهوری اسلامی ایران دیگر بهانه تراشی نکرده و بلافاصله کلیه تحریم ها را ملغی اعلام کند.
ابن مسئله آنجا اهمیت بیشتری پیدا می کند که بدانیم باراک اوباما به لحاظ قانونی این اختیار را دارد که تحریمهای یکجانبه وضع شده علیه ایران را چه از سوی کنگره و چه وزارت خزانه داری آمریکا رفع کند. این قاعده البته درباره تحریمهای اعمال شده از سوی اتحادیه اروپا نیز صادق است.