آخر و عاقبت انتقال به شهرهای کوچک!

اما استانداری ها از کل بخشنامه و محتویات آن فقط به یک موردش عمل کردند که آن هم اعزام افراد به شهرهای کوچک بود. به این ترتیب که ابتدا افراد را به اداراتی که طبق آزمون قبول شده بودند، اعزام می کردند و تعهدی 10 ساله مبنی بر اینکه افراد استخدام شده باید در مکان تعهد داده شده بمانند، اما با وجود قول هایی که دولت محترم آن وقت در مورد مزایاهای این طرح به منتقل شدگان داده بود مزایایی در کار نبود که هیچ، حتی حقوق 90 درصد این افراد به حداقل رسید، تا حدی که از رفتن پشیمان شدند و این موضوع را بارها و بارها به اطلاع مقامات رساندند، ولی فایده ای نداشت! مزایا که هیچ، حقوق هم به حداقل رسید و همه کسانی که رفته بودند و تعهد 10 ساله داده بودند با مشکل جدی تورم و کمبود شدید بودجه روبه رو شدند و وقتی خواستند به شهرهایشان برگردند، دولت محترم با کمال احترام فرمودند که اگر نخواستید بفرمائید اخراج!

به این ترتیب بسیاری از کارکنان دولت درخواست بازگشت به شهرهای بزرگ را دادند، تا بلکه بتوانند بعدازظهرها نیز کاری پیدا کنند و از عهده مخارج زندگی خود و خانواده هایشان برآیند، ولی استانداری ها مانع این اقدام شدند و با انتقال به دلیل تعهد 10 ساله و محضری مخالفت کردند و کارمند بیچاره هم از ترس اخراج و بی پولی در این وضع اسف بار مجبور به رفت و آمد از شهرهای بزرگ به کوچک و بالعکس شدند!

این تدبیر دولت برای رفع آلودگی هوا و جلوگیری از ترکیدن شهرهای بزرگ بود، ولی افسوس به جای اینکه مفید واقع شود، موجب رفت و آمد بسیاری از کارمندان شاغل، در جاده ها شد و خستگی های مفرط و در نتیجه آن افسردگی های شدید بسیاری از آنان و در پی آن، تصادفات جاده ای و آلودگی هوا به دلیل رفت و آمد خودروها و هزاران مشکل دیگر را به وجود آورد!

منبع: روزنامه اطلاعات