عکس: مشاغلی که بوی مرگ را استشمام می‌کنند

ماهیگیران و کارگران ماهیگیری خطرناک‌ترین شغل را در ایالات متحده دارند. داشتن وسایل معیوب و ناقص،‌ هوای نامساعد و سوانح احتمالی ناشی از تردد در دریاها، این حرفه را از سال 1992 میلادی تاکنون در زمره پرخطرترین مشاغل قرار داده است. نرخ مرگ و میرها در این شغل سالانه 127.3 نفر در هر 100 هزار نفر برآورد شده در حالی که درآمد سالانه حاصل از آن تنها 25 هزار و 590 دلار است.

نرخ کلی قربانیان حرفه چوب‌بری در ایالات متحده در سال 2010 میلادی، 59 نفر بود که در سال 2011 میلادی به 65 نفر افزایش یافته است. به دلیل اینکه کارگران بیشتر ساعات روز را با ماشین‌های سنگین و در آب و هوای اغلب نامساعد و ارتفاعات زیاد از سطح دریا می‌گذرانند، خطرات این شغل بسیار مشهود است. میزان تلفات ناشی از این حرفه، 104 نفر در هر 100 هزار نفر عنوان شده است ضمن اینکه درآمد سالانه حاصل از آن نیز 32 هزار و 870 دلار برآورد شده است.

اگرچه خلبانان به واسطه خطرات ذاتی این شغل و احساس مسوولیت نسبت به آن از تامین مالی مناسبی برخوردارند، اما هیچ مبلغی نمی‌تواند حقیقت این شغل همیشه خطرناک و مرگ‌آفرین را تغییر دهد. نرخ مرگ و میر در این حرفه 56.1 نفر در هر 100 هزار نفر است و درآمد سالانه آن 118 هزار و 70 دلار در ایرلاین‌ها و 92 هزار و 60 دلار در پروازهای تجاری برآورد شده است.

با وجودی که کارگران جمع‌آوری زباله‌ اغلب در این کشور منزلت کافی برای قرارگیری در رتبه‌های اجتماعی را پیدا نمی‌کنند اما آسیب‌های ناشی از این حرفه برای آنها بسیار جدی بوده و میزان تلفات آن نیز بالا است چرا که سالانه از هر 100 هزار کارگر، 36.4 نفر از آنها جان خود را از دست می‌دهند ضمن اینکه میانگین حقوق سالانه آنها نیز مبلغ 35 هزار و 230 دلار برآورد می‌شود.

آفتاب سوختگی یا فرود آمدن چکش بر روی انگشتان مهم‌ترین خطرات این حرفه نیستند بلکه افتادن از پشت‌بام و جراحت‌های جدی و شکستگی، این حرفه را در زمره پر تلفات‌ترین حرفه‌ها در آمریکا قرار داده است. میزان تلفات سالانه این حرفه‌ 34.1 نفر در هر 100 هزار نفر عنوان شده و متوسط درآمد سالانه آن نیز 34 هزار و 220 دلار برآورد شده است.

کارگران ساختمانی که تیرآهن‌ها را با استفاده از جرثقیل و لیفتراک در ساختمان‌ها نصب می‌کنند در معرض خطرات جدی شغلی هستند. سالانه از هر 100 هزار کارگر 30.3 نفر قربانی حوادث شغلی مرتبط با این حرفه می‌شوند. درآمد سالانه این شغل نیز 44 هزار و 540 دلار برآورد می‌شود.

کارگران ساختمانی اغلب فعالیت‌های بدنی سنگینی انجام می‌دهند که به واسطه همین فعالیت‌ها، بیشترین میزان مصدومیت را دارند. آنها زمین‌های ساختمانی را تمیز و آماده می‌کنند، چاه حفر می‌کنند، داربست‌ها را نصب کرده و تجهیزات ساخت و ساز را آماده می‌کنند. میزان تلفات سالانه این حرفه 26.8 نفر در هر 100 هزار نفر برآورد می‌شود ضمن اینکه دستمزد سالانه آنها از 23 هزار و 320 دلار تا 27 هزار و 780 دلار متغیر است.

 کار کردن روی زمین زراعی یکی از قدیمی‌ترین حرفه‌ها است. اما ورود فن‌آوری‌های جدید این حرفه را کمی ایمن‌تر کرده است. تماس نزدیک برای ساعت‌های طولانی با ماشین‌ها و تجهیزات سنگین سبب بروز جراحت‌ها و مرگ‌ و میرهای بسیار در این حرفه می‌شود که بیشتر آنها به واسطه سوانح حمل و نقل رخ می‌دهند. در این حرفه سالانه از هر 100 هزار نفر در آمریکا 26.1 نفر دچار تلفات می‌شود ضمن اینکه درآمد سالانه آنها 60 هزار و 750 دلار برآورد می‌شود.

رانندگی برای ساعت‌های طولانی در شرایط دشوار و مسیرهای پیچیده با خودروهایی با وزن بیش از 40 تن و خطرات تصادف، عامل اصلی مرگ در میان رانندگان است. سالانه از هر 100 هزار نفر 25.9 نفر دچار تلفات می‌شوند. درآمد سالیانه رانندگان 38 هزار و 200 دلار برآورد می‌شود.

این شغل مستلزم ساعت‌ها فعالیت کاری سخت و طاقت‌فرسا به ویژه در مناطق دورافتاده و برای مدت‌های طولانی است. اما از طرفی هم در بسیاری از کشورها شغلی پرحادثه است که حوادث احتمالی آن از ریزش معدن گرفته تا خفگی و گاز گرفتگی جان کارگران معدن را به طور جدی به خطر می‌اندازد. میزان تلفات این شغل سالانه 22.1 نفر در هر 100 هزار نفر برآورد شده و متوسط درآمد سالانه حاصل از آن نیز 54 هزار و 20 دلار عنوان شده است.