مروری بر مناسبت های امروز ۳۱ اردیبهشت

گروه سیاسی - محمدرضا تنکمان فرد: در این مطلب مروری خواهیم داشت بر مناسبت ها و وقایعی که در سی و یکم اردیبهشت وجود دارند و رخ داده اند. این مناسبت ها و وقایع عبارت هستند از:  روز اهدای عضو، اهدای زندگی، زادروز افلاطون دانشمند بزرگ جهان در ۴۲۷ قبل از میلاد، پیشنهاد تجزیه ایران از سوی داماد چرچیل در سال ۱۳۳۱ و ۱۴ ماه پس از ملی شدن صنعت نفت ایران.

روز اهدای عضو، اهدای زندگی:

در تقویم ایرانی روز ۳۱ اردیبهشت‌ماه هرسال روز ملی اهدای عضو، اهدای زندگی نام‌گذاری شده است. روز ۳۱ اردیبهشت مصادف با سالروز فتوای تاریخی امام خمینی (ره) مبنی بر جایز بودن اهدای عضو با تلاش مسئولان واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و باهمت واحد اهدای عضو بیمارستان دکتر مسیح دانشوری و با تأیید و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی در تقویم ملی کشور به‌عنوان روز ملی اهدای عضو، اهدای زندگی به ثبت رسیده است.

از سال ۱۳۹۷ هرسال در روز ۳۱ اردیبهشت مراسمی با عنوان «شفا» برای بزرگداشت جایگاه والای خانواده‌های اهداکننده، حامیان و سفیران زندگی، برگزار می‌شود.

زادروز افلاطون دانشمند بزرگ جهان در ۴۲۷ قبل از میلاد:

افلاطون، اندیشمند بزرگ یونان باستان در چنین روزی از سال ۴۲۷ پیش از میلاد متولد شد. اندیشه‌‏های افلاطون به‏ویژه در زمینه‏ دموکراسی، بیش از هر فیلسوف عهد باستان در شکل گرفتن افکار اندیشمندان قرون جدید و معاصر نفوذ داشته است. گرچه نتیجه‏ انتخابات چند دهه‏ اخیر در کشور‌های مختلف، اندیشمندان معاصر را بر آن داشته است که بگویند مشارکت و شناخت، اراده و آزادی عمل رای‏دهندگان در تمرین دموکراسی اصیل (حکومت مردم) و درنتیجه تحقق آن به‏معنای واقعی کلمه، حتی در کشور‌های بسیار پیشرفته هم آن‏طور که باید عملی نشده است.

افلاطون، شاگرد سقراط و معلم ارسطو و بنیادگذار آکادمی – مدرسه‏ علوم، فلسفه و ادبیات – بود. آثار او به‏صورت گفت و شنود (مناظره) هستند که از میان معروف‏ترین‌شان به‏ ترتیب می‏توان به «جمهوری»، «پوزش» و همچنین «ذات عدالت» اشاره کرد. افلاطون در سال ۳۹۹ق. م شاهد خودکشی آموزگارش سقراط به حکم دادگاه آتن – محکمه‏ خلق – بود و در این باره نوشته است: «سقراط پیشنهاد فرار از آتن را رد کرد و به حکم دادگاه که می‌‏دانست درست نبوده، تسلیم شد و جام زهر را نوشید تا احترام به قوه‏ قضایی که حفظ حقوق مردم و امنیت و آرامش آنان بر عهده‏ آن است، محفوظ بماند.»

این نظر افلاطون که سران دولت‏‌ها باید فیلسوف باشند یا فلسفه بدانند و نیز نخبگان باید دارای یکی از این سه خصلت؛ هوشمندی (آگاه)، دلیری (شجاع) و زور بازو (نیروی جسمانی، هدف: آگاه از فنون رزمی) باشند تاکنون در هیچ تفسیری رد نشده‏ است. وی برجستگان یک ملت را دو گروه کرده است: مردان (افراد) عمل و مردان فکر، که جامعه باید از هر فرد در جای خود استفاده کند و اگر هر دو شرط در یک و یا چندین فرد یک جامعه جمع باشد، که خوشا به حال آن جامعه. افلاطون روی مدیریت شایسته و استفاده‏ بهینه‏ یک جامعه از دانش، استعداد، لیاقت و مهارت اعضای خود تأکید و سفارش بسیار کرده است. مرگ افلاطون، سرانجام در سال ۳۴۷ پیش از میلاد، در سن هفتاد و چهار سالگی به وقوع پیوست.

پیشنهاد تجزیه ایران از سوی داماد چرچیل در سال ۱۳۳۱ و ۱۴ ماه پس از ملی شدن صنعت نفت ایران:

چهارده ماه پس از ملی شدن صنعت نفت ایران و درست در روزی که محمد مصدق نخست وزیر، گزارشی را در مورد ضرورت بازگرداندن کارشناسان انگلیسی به کشورشان، تعطیل کردن کنسولگری‌های انگلیس در شهر‌های ایران و همچنین انتخاب مشتریان جدید نفت به نمایندگان مجلس شورای ملی ارایه کرد، دانکن سندز سیاستمدار، دولتمرد انگلیسی و داماد وینستون چرچیل نخست وزیر وقت، طی سخنانی پیشنهاد کرد که آسان‌ترین راه‌حل مساله‌ای به نام «ایران» که به وجود آمده است این است که ایران بار دیگر میان دولت‌های لندن و مسکو قسمت شود!

وی که سی و یکم اردیبهشت ۱۳۳۱ در پارلمان انگلستان سخن می‌گفت، اضافه کرد: محاصره اقتصادی ایران موثر واقع نخواهد شد. مروری بر تاریخ ایران نشان می‌دهد چگونه ایرانیان یاد گرفته‌اند که در جریان سختی‌ها خود را با هر وضعیت روز تطبیق و بدون خم آوردن به ابرو به زندگانی عادی ادامه دهند. آنان بدون صادرات و واردات هم می‌توانند دوام یابند؛ به همان‌گونه که در یک سال اخیر (سال ۱۹۵۱) زندگانی عادی خود را ادامه دادند و به گزارش روزنامه‌نگارانی که از ایران دیدار کرده‌اند سرزنده و مبارزطلب هم شده‌اند. بنابراین، به زانو در آمدن دولت ایران از راه محاصره اقتصادی و انزوای سیاسی تصوری بیهوده است. تبلیغ بر ضد دولت ایران (دولت مصدق) با هدف تغییر تفکر مردم نسبت به آن نیز سودی ندارد، زیرا که اولا این تبلیغات به گوش عوام الناس ایران که شیفته سخنان دکتر مصدق شده است نمی‌رسد و ثانیا، طبقه متوسط ایران که تبلیغات ما را می‌شنود و یا می‌خواند ذاتا متمایل به ناسیونالیسم ایرانی است و سخنی جز به سود وطن به گوشش فرو نمی‌رود. مشاهده درهم شکسته شدن ناسیونالیسم ایرانی؛ آرزوی مشترک ما (غرب) و شوروی است و آسانترین راه وصول به آن، مذاکره با مسکو برای تقسیم مجدد ایران، میان ما دو دولت به دو منطقه نفوذ است، تقریبا با همان فرمول ۱۹۰۷ (قرارداد سن پترز بورگ) یا هر شکلی دیگر.

برخی مطبوعات تهران بعدا به این پیشنهاد داماد چرچیل اعتراض و از آن انتقاد کردند و نوشتند که محافظه‌کاران انگلستان هنوز در رویا‌های قرون ۱۸ و ۱۹ هستند و تحولات تازه جهان را درک نکرده‌اند.