تلاش برای انحراف اعتراضات و مطالبات مردمی در عراق

گروه بین الملل- مصطفی مطهری: اعتراضات و ناآرامی ها در عراق به دنبال کشته شدن یک فعال سیاسی – مدنی به نام «ایهاب وزنی» در کربلا در شرایطی شکل گرفت که مطالبه ابتدایی معترضان شناسایی و مجازات عاملان این ترور بودند. اما با ادامه پیدا کردن تظاهرات، دامنه آن به سمت کنسولگری ایران در کربلا کشیده شد؛ بطوریکه عده ای معترضان با به آتش کشیدن دیوار کنسولگری ایران در کربلا، سعی کردند موضوع و روند اعتراضات را منحرف کنند.

به گزارش بولتن نیوز، واقعیت امر این است که ایران از همان ابتدا ضمن محکوم کردن این ترور آن را موضوعی تفرقه افکن جهت ایجاد ناامنی و بی ثبات سازی در عراق عنوان کرد. حال چراعده ای از معترضان درصدد بوده اند تا از آب گل آلود در کربلا به واسطه شرایط موجود ماهی بگیرند و تلاش کرده اند تا با حضور در مقابل کنسولگری ایران در کربلا مسیر اعتراضات را به گونه ای دیگر جلوه بدهند دلایل متعددی دارد که در ادامه به آنها شاره خواهیم کرد.

اول اینکه، حضور خشم آگین مقابل سفارت ایران و به آتش کشیدن دیوار آن علیرغم فقدان آسیب های وارده قابل توجه جهت کلید زدن پروژه وارد کردن اتهام به ایران در این باره، تکرار اتفاقات در سال 2019 می باشد؛ در واقع این موضوع می تواند ادامه نوار پاره شده آنچه باشد که در دو سال گذشته در عراق رخ داد.

دوم اینکه، روابط حسنه فی مابین تهران و بغداد به مزاق برخی ها خوش نیامده است؛ از این رو در این سال ها از هرگونه ابزار و تلاشی جهت آسیب رساندن به آن استفاده کرده اند. بطوریکه جرقه هرگونه اختلاف نظر و اتفاق در عراق موجب می شود تا یکی از راه ها همیشگی جهت اتهام انگاری (از سوی ایران ستیزان) به تهران ختم شود. نکته اینجاست که روند ایران ستیزی موجود که با نام یک پروژه از آن نام بردیم هم دارای عقبه داخلی در عراق و هم سابقه منطقه ای است. به علاوه اینکه در رهگذر مخالفت و دشمنی با ایران، بسیج مردمی عراق را نیز متهم به طرفداری از ایران می کنند و آن را به عنوان همدست معرفی می کنند. در واقع وارد کردن نام حشد الشعبی به این بازی، راهبردی سیاسی جهت تخریب و تضعیف آن می باشد که در روند مبازره با تروریسیم در عراق و منطقه نقش فعالی دارد.

سوم اینکه، این اعتراضات با توجه به واقعیات امنیتی در عراق حق مسلم مردم به شمار می رود که به عنوان شهروندان این کشور مطالبه امنیت و مجازات عاملان را داشته باشند. اما اینکه چرا مسئله امنیت داخلی به یک گزاره خارجی گره زده می شود جای بحث دارد. در واقع با توجه به عدم وجود منابع و داده های اطلاعاتی درباره اقدامات تروریستی در عراق باید گفت که این عدم آگاهی عمومی از شرایط امنیتی متزلزل در عراق و وجود بقایای داعش در آن موجب شده است تا عده با موج سواری بر روی جریانات اعتراضی در عراق، اهداف نفاق ورزانه خود را جهت بر هم زدن روابط میان تهران و بغداد دنبال کنند. از این رو می توان گفت هم در خلق فرصت ها، هم در انحراف، هم تداوم آنها و هم در به حرکت آوردن مردم و کنترل افکار و اذهان در این باره نقش خاصی دارند.

چهارم، بنابراین آنچه در این باره به نظر روشن می باشد راهبردهای هدف گذارانه از موضوع ترور و اتهام زنی هاست. بنحویکه به نظر می رسد هر آنچه روی می دهد از پیش تعیین شده می باشد.