چرا سید حسن خمینی ناتوانی خود در ورود به عرصه انتخابات را گردن رهبر انقلاب انداخت؟

گروه سیاسی- مصطفی مطهری: رهبر معظم انقلاب دیروز در بخشی از بیانات خود نکته‌ای را درباره حضور اشخاص در انتخابات بیان کردند و فرمودند «بنده در مورد انتخاب اشخاص هیچ دخالتی نمی‌کنم. در دوره‌های گذشته افرادی که قصد کاندیداتوری داشتند، نظر من را می‌پرسیدند که می‌گفتم «نه موافقم نه مخالفم» یعنی نظری ندارم اما در این دوره گفتم همین مطلب را نیز نمی‌گویم».

به گزارش بولتن نیوز، در حقیقت رهبری با این سخنان، بر تمام شایعات و شائبه هایی که در این مدت درباره ملاقات ها و رفتن افراد به حضور ایشان با هدف مشورت یا گرفتن اذنِ حضور، رسانه ای می شد، خط بطلان کشیدند و باطل اعلام کردند. پس با این تفاسیر آنچه درباره نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و علت حضور یا عدم حضورشان وجود دارد بر حسب صلاحدیدهایی است که خودشان تصمیم گیرنده آن هستند نه عوامل دیگر.

این سخنان رهبری در حالی بیان شدند که هستند اشخاصی که علت حضور نیافتن خود را در عرصه انتخابات به ایشان ربط داده اند؛ حال آنکه در امر واقع، فاقد شروطی هستند که شورای نگهبان برای افراد حائز صلاحیت در قالب رجلیت سیاسی مطرح کرده است. یکی از این افراد که برای جبران نداشتن این ویژگی ها، سعی دارد رهبری را خرج نداشته هایش کند «سید حسن خمینی» می باشد. بطوریکه ایشان با علم به اینکه فاقد شروطی است که وی را در زمره رجل سیاسی قرار دهد مدعی شده است که «به اذن رهبری نمی آید».

واقعیت امر این است که آقای سید حسن خمینی خوب می داند که در صورت کاندید شدن در انتخابات پیش رو به دلیل نداشتن سابقه سیاسی و قرار نگرفتن در دسته بندی های مربوط به دارا بودن شاخص های رجلیت سیاسی نه تنها مورد تأیید قرار نمی گرفت بلکه از همان ابتدا بررسی صلاحیت قبل از ورود به جزئیات رد صلاحیت می شد. از این رو با یک تاکتیک فرار به جلو و در ذیل تابع نشان دادن خود نسبت به امر ولایت، با این رویکرد تلاش دارد که حضور نیافتنش در عرصه انتخابات را بر خلاف میل خود که خواهان حضور در این عرصه بوده، به رهبری و اذن از ایشان نسبت دهد. این در حالی است که مسئله حضور ایشان از همان ابتدا سالبه به انتفاع بوده و فاقد مبنای تعیین شده بوده است.

به علاوه اینکه باید خاطر نشان کرد سید حسن خمینی به دلیل گرایشات سیاسی اش که در جبهه اصلاح طلبان قرار می گیرد عمدتاً در بزنگاه های سیاسی درون بازی آنها قرار می گیرد. در واقع این اصلاح طلبان هستند که قواعد بازی سیاسی را برای وی تعیین می کنند. و این نیز به علت ها و دلایل مختلفی مربوط است؛ در واقع اصلاح طلبان سید حسن خمینی را ذخیره اهداف سیاسی خود می دانند که در مواقع مختلف درصدد رونمایی از آن و جایگاه وی به عنوان نوه امام(ره) هستند. بطوریکه اصلاح طلبان در رهگذر موقعیت سیاسی در کشور تلاش می کنند بر حسب نیاز از سید حسن خمینی به عنوان یک گزینه سیاسی در برابر دیگر جریاناتسیاسی و حتی نظام به سود جبهه اصلاحات بهره ببرند.

از این رو این تاکتیک برای آنها با یک روند سودمند گرایانه در قالب بازی برد – برد همراه است؛ بطوریکه در صورت عدم تأیید ایشان، با یادآوری سابقه موروثی آن، سید حسن خمینی را در برابر حاکمیت عَلم خواهند کرد و در این راستا سعی خواهند کرد تا مردم را نیز با خود همراه کنند. در صورت تأیید و حتی انتخاب او از سوی مردم نیز به واسطه نفوذی که بر وی دارند خواهند توانست جریان امور را در دست بگیرند. با این توضیحات باید تأکید کرد که سید حسن خمینی برگ سیاسی می باشد که در دستان اصلاح طلبان است. همین عدم آگاهی سیاسی سید حسن خمینی نسبت به قواعد بازی و بازی کردن در زمین اصلاح طلبان موجب شده تا وی به بازیچه آنها تبدیل شود.

به همین دلیل است که وی در ارتباط با انتخابات اخیر نیز مدعی شده است که با اذن رهبری نمی آید؛ در حالی که خوب می داند که نه تنها در این عرصه ناتوان و فاقد کارنامه سیاسی است بلکه فاقد صلاحیت نیز می باشد. بنابراین اگر مبنای سخنان سید حسن خمینی ادعاهای هفته های گذشته رسانه ها درباره ملاقات اشخاص با رهبری و گرفتن اذن از ایشان بوده و ایشان سخنانی را در این باره بیان کرده اند، باید گفت و تأکید کرد که بیانات دیروز رهبر انقلاب در این باره پایانی بر این ماجرا بود؛ پایانی که هم موجب تنویر افکار عمومی در این باره است و هم مبنایی برای رد استنادهای بی اساسی که برای پوشش دادن به ناتوانی ها مورد سوءاستفاده قرار می گرفت. پس جناب سید حسن خمینی بهتر است در این باره چاره ای دیگر بیاندیشند و ناتوانی خود را به موضوع دیگری ربط دهند.