عاملین و ذینفعان خرابکاری نطنز چه کسانی هستند؟

گروه بین‌الملل: ایران در روز فناوری هسته ای از ١٣٣پروژه و نسل جدید سانتریفیوژهای پیشرفته رونمایی کرد. یک روز پیش از آن یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا گفته بود که آمریکا به دقت این برنامه ها را رصد می کند و آن را به عنوان نشانه ای از جدیت یاعدم جدیت ایران برای پیوستن به برجام مورد بررسی قرار خواهد داد.

به گزارش بولتن نیوز، یک نماینده مجلس ایران نیز صراحتا می گوید علت رونمایی از این برنامه های پیشرفته تحت فشار قرار دادن دولت بایدن برای لغو تحریم ها بوده است. حال در میان این اخبار اعلام شده است که تاسیسات نطنز مورد حمله سایبری قرار گرفته و شبکه برق آن دچار اختلال شده است.

همه نشانه ها رو به سوی اسراییل است و همه قرائن نیز نشان می دهد که اسراییل ذینفع اول این خرابکاری بوده است و به نوعی خطوط قرمز خود را به طرف های ثالث نشان داده است؛ ولی نکته مهم تر این است که ایالات متحده نیز از ذینفعان چنین خرابکاری است.

اگر سیاست بر پایه منطق قدرت، امکان رونمایی از پروژه های پیشرفته هسته ای جهت کسب امتیازات بیشتر و افزایش اهرم های فشار برای ایران را فراهم می کند؛ ستاندن این اهرم فشار از دستان ایران نیز به عنوان یک گزینه مد نظر طرف آمریکایی قرار می گیرد.

اگر درعاملیت اسراییل در انجام این خرابکاری قطعیتی وجود داشته باشد؛ در ذینفع بودن آمریکا نیز در این ماجرا نیز تردید کمی وجود دارد. البته ذینفع بودن لزوما به منزله عاملیت در این حادثه نمی تواند باشد ولی همپوشانی میان این دو پدیده را هم می توان به عنوان یک سناریو مد نظر قرار داد.

‏آن هم در مقطع زمانی که بایدن با انتصاب ویلیام برنز به عنوان اولین دیپلمات کارکشته آمریکایی به ریاست سیا تلاش می کند سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا را در همان مسیری قرار دهد که برادران دالس در دهه ١٩٥٠هدایت آن را برعهده داشتند؛ یعنی سرویس اطلاعاتی و جاسوسی در خدمت بیشتر دیپلماسی آمریکا. بر اساس همین منطق بود که در دهه ١٩٥٠یک برادر مسوولیت دیپلماسی در قبال ایران را برعهده داشت و برادر دیگر در کسوت ریاست سیا برنامه برای تحت فشار قرار دادن ایران را سازماندهی می کرد.

برنز نیز اگرچه برادر بایدن، بلینکن وسالیوان نیست ولی حداقل با همه آنها رفاقت دیرینه دارد و از قضا سال ها در کنار هم بر روی مساله برنامه هسته ای ایران با یکدیگر کار می کردند. علاوه بر این برنز فرستاده و سفیر ایالات متحده برای ماموریت های محرمانه بود.

‏از جمله مذاکرات پشت درهای بسته با تهران در مسقط در سال٢٠١٣. او در عین حال به گفته داگلاس لندن رییس پیشین سرویس اطلاعاتی امریکا در جنوب غرب آسیا کارگزاری بیرون از آژانس اطلاعاتی محسوب نمی شود.

چرا که در دوره اوباما در تمام برنامه های حساس سیا با عوامل اطلاعاتی به خوبی همکاری کرده است. این دقیقا مصادف با زمانی است که در سال ٢٠١٠برای اولین بار نشانه هایی از فعالیت بدافزاری به نام استاکسنت در تاسیسات هسته ای ایران دیده شد.

و احتمالا توانست با از کار انداختن حدود٩٨٤دستگاه سانتریفیوژ حدود ٣٠درصد از میزان غنی سازی اورانیوم ایران را کم کند. رسانه های آمریکایی معتقدند که این بدافزار محصول مشترک آمریکا و اسراییل بوده است که با هدف تخریب و کند کردن سرعت فعالیت هسته ایران طراحی شده بود.

٢سال پس از این خرابکاری آمریکا از طریق واسطه عمانی پیشنهاد مذاکره به ایران را داد و برنز را به عنوان نماینده آمریکا راهی مذاکرات محرمانه عمان کرد. با درهم تنیدگی بیشتر سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در عرصه سیاست خارجی در عصر بایدن بر اساس الگوی برادران دالس. سناریوی همکاری اسراییل و آمریکا برای خرابکاری در نظنز جهت خرابکاری و ستاندن اهرم های فشار ایران در مذاکرات پیش رو دور از ذهن نیست؛ حتی اگر برنز و سیا فقط چشم های خود راچند ساعت قبل از وقوع این حادثه، به روی آن بسته باشند.

چرا که به خوبی می دانستند این عملیات خرابکارانه تاثیراتی را بر مذاکرات هسته ای خواهد داشت و امکان بیشتری را برای واشنگتن فراهم می کند تا احتمالا با دستانی بازتر وارد پروسه چانه زنی بر سر ١٦٠٠تحریم دوران ترامپ با ایران شود.

‏آیا تاریخ دو برادر با تفاوت هایی پس از٧١سال تکرار می شود؛ یکی در واشنگتن ودیگری در وین؟

مطلب فوق، رشته توییت هادی خسروشاهین - کارشناس مسائل بین الملل بود که در صفحه اجتماعی او منتشر گردید.

انتهای پیام/#