شیعه از نگاه فاطمه زهرا سلام الله علیها

گروه دین و اندیشه - حجه الاسلام والمسلمين عليرضا توحيدلو در یادداشتی نوشت:‌مردى به همسر خود گفت:برو خدمت حضرت فاطمه، دختر رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم و از او درباره من سؤال کن که آیا من از شیعیان آنها هستم یا نه؟ آن زن خدمت حضرت زهرا علیها السّلام آمد و پرسید.

به گزارش بولتن نیوز، حضرت فرمودند؛ به همسرت بگو اگر به آن چه ما دستور دادیم عمل میکنی و از آنچه نهى نمودیم خوددارى میکنى تو از شیعیان ما هستی و الّا نه.

زن بازگشت و جریان را به شوهرش گفت: مرد تا شنید گفت واى بر من؛ کیست که بتواند از گناه و لغزش جدا شود و در این صورت من در دوزخ جاوید و همیشگى هستم؛ زیرا با این بیان که حضرت فرموده من شیعه آنها نیستم و هر کس شیعه اهل بیت نباشد برای همیشه در آتش دوزخ است.

زن دوباره خدمت حضرت زهرا علیها السّلام آمد و سخن شوهرش را عرض کردحضرت فرمودند: به او بگو چنین نیست،
شیعیان ما بهترین مردم بهشت هستند و هر کس ما را دوست دارد و دوستدار دوستان ما و دشمن دشمنان ماست و با دل و زبان تسلیم ماست اگر مخالفت دستورات ما کند از شیعیان ما نیست ولى با این وضع آنها نیز اهل بهشت هستند امّا بعد از اینکه با ابتلاء به مصیبت‌هاى دنیا یا گرفتارى در عرصه قیامت و مشکلات گوناگون آن روز یا رفتن در طبقه بالاى دوزخ از گناهان پاک شود.

و وقتى پاک شد چون از دوستان ماست او را نجات میدهیم و او را به جایگاه خود در بهشت منتقل می سازیم‌.(۱)

چرا گاهی اوقات بوی سیب از حرم امام حسین(ع)بر مشام میرسد؛

گفته میشود کسانی که صبح زود به زیارت حرم اباعبدالله الحسین علیه السلام مشرف میشوند بوی سیب بهشتی استشمام می کنند، این سخن ریشه حدیثی دارد.

در کتاب مناقب آمده است جبرئیل از آسمان سیب، بِهْ و اَناری را از بهشت می آورد که پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و مولای متقیان امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و امام حسن و امام حسین علیهماالسلام از آن می خورند و آن میوه ها به حالت اول خود باز می گردد، تا وقتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از این دنیا رخت بر می بندد. میوه اَنار نیز از بین می رود و پس از شهادت مولای متقیان امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام میوه بِهْ ناپدید می شود و میوه سیب موجود بوده است.

و امام حسین(ع) می فرماید: «میوه سیب نزد بردارم بود تا هنگامی که بر اثر سم به شهادت رسید، پس از آن نزد من بود تا هنگامی که در کربلا آب بر روی ما بسته شد و من هنگام عطش آن را می بوئیدم و از شدت عطش من کاسته می شد و هنگامی که عطش بر من شدید شد آن را خوردم و یقین به شهادت کردم.

سَیّدُ السّاجِدین، زَیْنُ الْعابدین می فرماید من این سخنان را ساعاتی قبل از شهادت پدرم حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام شنیدم و هنگامی که آن حضرت شهید شد. بوی آن سیب را در محل شهادت آن حضرت استشمام نمودم.

پس آن را جستجو نمودم و اثری از آن نیافتم و بوی آن همچنان پس از شهادت آن حضرت باقی بود و من قبر پدرم(سیدالشهداء) را زیارت می نمودم و بوی‌ آن را می یافتم.

پس هر کس از شیعیان ما که زائر آن قبر است و می خواهد بوی آن را استشمام کند، پس وقت سحر آن را جستجو کند، پس اگر از مخلصان باشد آن را وجدان خواهد نمود.(۲)

منابع؛
۱- بحار الانوار ج ۶۵ ص ۱۵۵
۲- ابن شهرآشوب، المناقب، ج۳، ص ۳۹