گروه بین الملل- امیر تفرشی کارشناس مسائل بین الملل در کانال تگرامی خود نوشت: در آرژانتین سه روز عزای عمومی اعلام شد. ولی اینطور نیست که همۀ آرژانتینیها مارادونا را دوست داشتند؛ عدهای عمیقا از او متنفر بودند! نه بخاطر فوتبالش؛ بخاطر عقاید چپیاش!
به گزارش بولتن نیوز، او هم مانند اغلب هممسلکهایش مورد خشم و نفرت سرمایهدارها بود. از خیابان انقلاب به بالا، او را دوست نداشتند. تا جایی که امکان داشت در روزنامههایشان تخریبش میکردند. دنبال بهانهای بودند تا آبرویش را ببرند. حتی گاهی خودشان بهانه را میساختند. دانه میپاشیدند تا دیهگو نوک بزند، آن وقت پیراهن عثمان میکردند.
گلی که در نیمهنهایی جامجهانی ۱۹۸۶ با دست به انگلیس زد، غرور سرکوبشدۀ آرژانتینیها را مقابل یک متجاوز به سرزمین مادریشان زنده کرد. چهار سال قبلش در جنگی از انگلیسیها شکست خورده بودند. سربازان ملکه از آن سوی اقیانوس اطلس آمدند و جزایر مالویناس در سواحل آرژانتین را به نام خود سند زدند. مارادونا این تحقیر را در زمین فوتبالی پاسخ داد که برای آرژانتینیها از سرزمین مهمترست!
با این وجود، آن عده از هیچ تلاشی برای تخریبش فروگذار نکردند. از او نمادی از تباهی ساختند تا برای هیچ جوانی الگو نشود. حتی از «مسی» اسطورهسازی کردند تا مردم مارادونا را فراموش کنند. همه اینها بخاطر این بود که او چپی بود!
امروز اما، بعد از انتشار خبر درگذشتش، انگار سالها تلاش برای سیاه کردن چهره و وجهۀ او بینتیجه بوده. همۀ قلبها جریحهدار شده. احساسات فوران کرده. این بار نه فقط به خاطر فوتبالش...
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com