گروه دین و اندیشه- فرج االهی: الان را نبینید که همه راحت اینترنت داریم و با گوشی و تبلت، لایو مراسمها و حرمها را میبینیم، یا در خانه جلوی تلویزیون مینشینیم و هر شبکه دارد مداحی و سخنرانی های مختلف را نشان میدهد. اینها برایمان بدیهی شده، نه؟ عادت کردهایم دم هر مناسبت مذهبی، در شهر و محلهمان کلی هیأت برقرار باشد و تلویزیون هم مفصل برایش برنامه داشته باشد، از جمله هیأت و مراسمهای بیت رهبری.
به گزارش بولتن نیوز، برگردید به چنددهه قبل، مثلا سال چهل و چند. هیأت و محافل مذهبی خیلی کم بود، هیأتها بیشتر سخنران محور بودند و مداحی مثل این دوران رونق نداشت و بیشتر، روضه خوانی سنتی داشتند. سخنرانها و منبری ها هم هرکدام بلحاظ خط و خطوطی، زیر بلیط و نماینده فکری یک مرجع بودند.
تم اصلی فضای مذهبی "عدم وحدت با اهل تسنن" و تاکید بر "برائت حداکثری" بود. در چنین فضایی وقتی انقلابیون و امام میگفتند بحث ولایت امیرالمؤمنین و غصب خلافت به کنار، اما این تفرقه شدید و خونین شیعه و سنی، پشتش استعمار است و میخواهد دنیای اسلام درگیر خودش باشد و باید به سمت "وحدت" برویم؛ روحانیت سنتی که بدنه اجتماعی قابل توجه و صدای بلندی هم داشتند به آنها حمله میکردند که شما سنی هستید! وهابی هستید! ولایت امیرالمؤمنین را قبول ندارید و این حرفها.
در کنار این اضافه کنید وقتی امام و انقلابیون بحث "سیاسی بودن حرکت و قیام امام حسین" را مطرح میکردند، آنها میگفتند شما دارید عاشورا را تحریف میکنید، شما با عزاداری مخالفید. دوقطبی عجیبی که در ماجرای کتاب شهید جاوید به کمک ساواک تشدید و تعمیق شد.
اینها که گفتم وقتی در ذهنم موج زد که امروز آقا را از تلویزیون در حسینیه امامخمینی دیدم. یک روحانیِ شخصیتِ اول سیاسی کشور تنها نشسته به برقراری روضه در حسینیه؛ اقدامی که شاید بنظر برخی حرفهای ها از نظر تصویری که به جهان و اینور آنور مخابره میشود چندان درست نباشد و این حرفها.
ناخودآگاه یاد آن طیف روحانیت سنتی افتادم که قبل از انقلاب ته دغدغهشان این بود که در محرم و صفر، کاباره و سینماها تعطیل باشند و اعلیحضرت بر خلاف پدر ملعونش اجازه دهد هیأت و روضه برقرار باشد. همانها که آن روز سیدعلی خامنهای، امام جماعت و سخنران مشهدی را هم مثل آقا روحالله خمینی، سنی و وهابی و مخالف عزای امامحسین(ع) معرفی میکردند. میگفتند بیسواد است و او هم در جوابشان گفته بود اگر دفتر تقریرات درسم را بر سرتان بزنم گردنتان میشکند.
یاد آنها که بعد از انقلاب هم ته دغدغه و فهمشان از تعظیم شعائر حسینی، لخت شدن و قمه زدن و عکس یادگاری با عَلَم بیست و یک تیغه است و هنوز فکر میکنند لعن علنی کردن یعنی اهتزار پرچم ولایت علوی در جهان. وقتی اوایل رهبری اش، بطور علنی با قمهزنی مخالفت کرد، همان مرتجعین زبان باز کردند که بله! این هم از رهبر نظام اسلامی و مخالفت علنی اش با شعائر!.
سیدعلی خامنهای اما در این سی و یکی دو سال رهبری اش، پای کار روضه و احیای شعائر بوده است. وقتی روضه های فاطمیه بیتش راه افتاد و هیأتهای گوشه و کنار مملکت به تأسی از او در فاطمیه رونق گرفت، وقتی به هر بهانه و مناسبتی "حسینیه امامخمینی" را کرد پاتوق سخنرانان و مداحان کشور، دیدار با مداحان و شعرای آیینی و واعظان گذاشت و وقتی در این هفت هشت سال یک مملکت را برای راهپیمایی اربعین بسیج کرد. حالا هم بیخیال نق نق های تخصصی اهل رسانه درباره پیامهای مخابره ی تصویر تنهایی اش در حسینیه خالی، روضه را تعطیل نمیکند و میرود وسط حسینیه خالی گریه میکندو تلویزیون هم پخشش میکند.
روحانیت سنتیِ بیاثر و مرتجعین غیرسیاسی که حالا هم از ترس کرونا در پستوی بیوت خزیده اند، بخواهند یا نخواهند سالها است دارند زیر سایهی سیدعلی خامنهای و فضایی که او ایجاد کرده عزاداری میکنند. و البته کیست که نداند "حسینیهی امامخمینی" خیابان فلسطینِ خامنهای، پشتش به "حسینیهی جماران" خمینی گرم است؟
سالها گریه به تو جُرم تلقی میشد/ گریهی هر شبِ ما برکت روحالله است
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
هفت اخترم ؛ از شش جهت ، این نامه نوشت
کز پنج حواس و چار ارکان و سه روح .
ایزد به 2 گیتی ، چون تو یک بت نسرشت .
احسنت
احسنت
خدا به رهبر عزیزم سلامتی و طول عمر عطا فرماید إن شاءالله