فناوری اطلاعات و ارتباطات و تأثیر آن بر تولید و جهش اقتصادی

گروه اقتصادی: گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان کالایی سرمایه‌ای با بازدهی بالا منجر به توسعه اقتصادی بنگاه‌ها شده و با افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه ها و تسهیل در ایجاد دانش و خلق ابداعات، جهش اقتصادی را در پی دارد.

به گزارش بولتن نیوز، مجید محسنی مجد، مدیرعامل گروه توسعه صنایع بهشهر در یاداشتی با موضوع فناوری الاعات و ارتباطات و تاثیر آن بر تولید نوشت: بی تردید دستیابی به رشد اقتصادی پایدار یکی از اهداف و اولویت های مهم هر کشور تلقی می شود. از این رو بررسی ها و مطالعات متعددی در زمینه رشد اقتصادی کشورها و دلایل اختلاف در رشد اقتصادی آنها انجام شده است.

به مرور زمان و با گسترش و تعمیم مدل های رشد اقتصادی، نقش تکنولوژی و فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان نمادی از تکنولوژی در فرایند رشد اقتصادی آشکار شد و مطالعات تجربی انجام شده نیز بر این امر صحه گذاشت.

فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند از طریق کانال های متعددی بر رشد اقتصادی تأثیرگذار باشد. یکی از این کانال ها رشد بهره وری کلیه عوامل تولید از طریق به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات است.

کانال دیگر، تعمیق سرمایه و جذب سطح بالائی از سرمایه به بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات است که باعث تولید محصولات جدید و افت قیمت تولیدات این بخش می شود.

همچنین توجه به سرمایه گذاری در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات، باعث افزایش نسبت سرمایه به تعداد کارکنان در این صنعت شده و بالطبع در ارتقای بهره وری کارکنان نیز مؤثر خواهد بود.

از این رو اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات در راستای نیل به اهداف توسعه کشورها قابل درک بوده و اغلب کشورها تلاش های متعددی را برای بهبود تأثیرگذاری فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اقتصاد ملی خود انجام داده اند.
توانایی فناوری اطلاعات و ارتباطات در تأثیرگذاری بر رشد اقتصادی از طریق چند مکانیزم صورت می گیرد.

نخست این که فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان یک کالای سرمایه ای در کنار سایر سرمایه های فیزیکی بنگاه های تولیدی از بازدهی بالایی برخوردار است و به افزایش بهره وری نیروی کار هم کمک می کند؛ دوم استفاده بیشتر از فناروری اطلاعات و ارتباطات در یک بنگاه تولیدی باعث افزایش مجموع کارآیی آنها می شود و سوم این که استفاده روزافزون از فناوری اطلاعات و ارتباطات سبب ایجاد تأثیرات مثبت در جهت توسعه غیرمستقیم و شبکه ای در اقتصاد می شود. برای مثال، کاهش هزینه های مبادله و هماهنگی، حاصل استفاده از فناوری اطلاعات است.

فناوری اطلاعات و ارتباطات نه تنها در توسعه بنگاه‌های موجود بلکه در ایجاد بنگاه‌ها و کسب و کار جدید نیز تاثیر گذاشته است.

ایجاد کسب و کار موفق دیگر مانند گذشته مبتنی بر هزینه کمتر زمین، انرژی، نیروی کار و یا حتی در دسترس بودن مواد خام نیست. هر چند که این عوامل ممکن است هنوز موثر باشند ولی عاملی که امروزه خیلی در موفقیت یک بنگاه تولیدی تأثیرگذار است، توانایی بنگاه تولیدی در به دست آوردن اطلاعات و دانش مورد نیاز برای تولید و توسعه است که خود مبتنی بردو عامل عمده است که شامل دسترسی خوب به بستر فناوری اطلاعات و ارتباطات و همچنین در دسترس بودن نیروی کار آزموده با دانش و تخصص مربوطه می شود.

صاحبان بنگاه‌های جدید تولیدی نه تنها به امکاناتی همچون اینترنت به عنوان سرگرمی و تفریح نگاه نمی‌کنند بلکه برای آنها اینترنت ابزاری تولیدی و حتی بازویی توانمند برای گسترش بازارهایشان به شمار می‌رود و فراهم بودن زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات در بنگاه‌هایی که اساسا محصول آنها تکنولوژیک است یا نفوذ فناوری اطلاعات و ارتباطات در آنها عمیق است، جزو شریان‌های اصلی موجودیت بنگاه به شمار می رود.

همان طور که گفته شد، یکی از عوامل تعیین‌کننده در موفقیت یک بنگاه تولیدی نیروی کار آموزش دیده است. دسترسی آسان به زیرساخت‌های فیزیکی اگر چه موضوع مهمی است، اما در رویکرد جدید مدیریت، نیروی انسانی به عنوان سرمایه مطرح می‌شود و لذا یکی از مهم‌ترین دارایی‌‌های بنگاه‌ها به شمار می رود.

دسترسی بنگاه های تولیدی به نیروی کار آموزش دیده و خبره امروزه بسیار مهم است و گواه آن تقاضای فزاینده نیروی کار خبره و آشنا با مهارت های فناوری اطلاعات در سال های اخیر در بازار کار است.

در پایان می‌توان نتیجه گرفت که گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان کالایی سرمایه‌ای با بازدهی بالا به توسعه بنگاه‌ها و کشورها کمک می‌کند. از سوی دیگر با تأثیرات شبکه‌ای در افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه های مختلف و تسهیل در ایجاد دانش و خلق ابداعات، باعث جهش اقتصاد و توسعه اقتصادی کشور‌ها می‌شود.