ایالت های چرخشی نگاه مثبتی به دو نامزد پست ریاست جمهوری در آمریکا ندارند

گروه بین الملل: نظرسنجی های انتخاباتی در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوی در ایالات متحده آمریکا بطور متناوب در حال انجام است؛ اگر چه بیشتر این نظرسنجی های با پیشتازی حداقلی جو بایدن نامزد دمکرات ها نسبت به دونالد ترامپ رییس جمهور فعلی آمریکا و نامزد جمهوری خواهان همراه است، اما با این وجود، نمی توان اعتماد صد در صدی به اینگونه آمار سنجی ها داشت. چرا که تغییر در شرایط نظر دهندگان تا روز انتخابات نه تنها محتمل است بلکه حتمی می باشد.

به گزارش بولتن نیوز، با این حال اگر نظر سنجی ها در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری بر حسب ایالات های موافق و مخالف احزاب دوگانه مزبور تقسیم کنیم، بخش سومی نیز وجود دارد که شامل ایالت های بی طرف در جانبداری از احزاب هستند؛ به عبارت بهتر بعضی ایالت ها در آمریکا حوزه نفوذ سنتی دمکرات ها و بعضی از ایالات ها نیز مرکزی تاریخی از حامیان جمهوری خواهان به شمار می آیند، ولی بعضی ایالت ها هستند نه در دسته بندی حامیان دمکرات ها و نه جمهوری خواهان قرار دارند که به ایالت های خاکستری و یا چرخشی شهرت دارند. در واقع منظور از ایالت های چرخشی، ایالت‌هایی هستند که قطعیتی درباره پشتیبانی رأی‌دهندگان از حزب دموکرات یا جمهوری‌خواه در آنها وجود ندارد. ایالت های فلوریدا، پنسیلوانیا، میشیگان، ویسکانسین، کارولینای شمالی و آریزونا از جمله این ایالت ها هستند که به ایالت های خاکستری یا چرخشی معروف اند.

نکته جالب توجه در این باره اینکه این ایالت ها، نه تنها نگاه مثبتی به هر دو نامزد انتخاباتی ندارند بلکه اکثریت رأی ‌دهندگان بالقوه در این ایالت ها نسبت به متناسب بودن توانمندی‌های ذهنی (روان‌شناختی) هر دو نامزد ریاست‌ جمهوری با توانمندی‌های مورد نیاز برای تصدی پست ریاست جمهوری تردید دارند. در واقع رای دهندگان این ایالت ها، علاوه بر عدم توانمندی ذهنی این دو نامزد، نسبت به سلامت فیزیکی دو نامزد نیز با دیده تشکیک می نگرند.

واقعیت این است که فضای اجتماعی جامعه آمریکا از یکسو و روند تبلیغات نامزدهای ریاست جمهوری و جهت دار بودن آنها در تخریب یکدیگر از سوی دیگر، موجب شده است تا انگیزه های سیاسی رای دهندگان در ایالت های چرخشی به سمت رویکرد سلبی به دو کاندیدای ریاست جمهوری بگراید. این بدان معنا می باشد که جهت گیری های نظری و عملی رای دهندگان در ایالت های مذکور دیگر به مانند گذشته نیست که به سمت سنجش و ارزیابی ویژگی و شاخص های رفتاری – شخصیتی – حزبی نامزدها گرایش داشته باشد بلکه در دوره کنونی بیشتر تطبیق ها و مقایسه ها در انتخاب برای رای دادن و یا حتی اظهار نظر درباره آنها، عمدتاً حول بررسی سلامت ذهنی و فیزیکی دو نامزد و شرایط ادامه مسئولیت آنها در مقام کسب احتمالی سمت ریاست جمهوری می چرخد، که نگاه ها به هر دوی آنها در این باره همراه شبهه و تردید است.