بی شرم ها و سیل مهربانی+ فیلم

گروه اجتماعی- حسین رضایی: در میانه سیل های اخیر در گلستان، شیراز ، لرستان و خوزستان آنچه هر انسان بی غرض و منصفی را به تحسین و تشویق وامی داشت صحنه های ماندگار از ایثار و مقاومت و همدلی مردم ایران بود. که همین صحنه های زیبا و ماندگاربودند که به عنوان الیتام دردها و مصیبت های مردم کارسازشدند و نه تنها گسل های اجتماعی را ترمیم کرد، بلکه همه ملت ایران را همدل و مستحکم در یک صف کنار هم قرار داد فارغ از قومیت و سلیقه و طبقه اجتماعی.

به گزارش بولتن نیوز، به نقل از تریبون مستضعفین،  از سیل مهربانی مردم شیراز در رسیدگی به امورات سیل زدگان و مهمانان نوروزی ، اعم از در اختیارگذاشتن منازلشان برای مسافران نوروزی بصورت رایگان، تا تعمیرات لوازم خانه و ماشین بصورت رایگان تا پاکسازی محله های سیل زده توسط گروه های مردمی و جهادی بصورت شبانه روزی و...

از همبستگی مردم گمیشان در مبارزه با سیلاب و چیدن کیلومترها کیسه های شنی در دور تا دور شهرستان ، تا آفرودسوارانی که از سراسر کشور به مناطق سیل زده رفتند و کمک رساندند ، تا پیرمرد لواشک فروشی که کل سود خود را به سیل زدگان می داد و سرهنگ ارتشی که در لرستان خم می شد و کمرش را پله می کرد برای سالخوردگان تا بسیجی ها و جهادی هایی که از سراسر کشور بصورت خودجوش این مدت گلستان بودند و فورا خودشان را به لرستان رساندند و هم اکنون هم در خوزستان بی ادعا مشغول کمک رسانی به سیل زده ها هستند تا پاسدارانی که هم از جانب اجنبی برچسب تروریست خوردند و هم از جانب مغرضین داخلی مورد شماتت قرار گرفتند اما از روز اول سیل با تمام وجود پای کار مردم بودند ، از مردم روستایی که کمک های مردمی را پس میفرستادند تا به روستاهای دیگر برسد تا جوانانی که با عقاید دینی متفاوت اما با غیرت انسانی، خود را به یاری مردم رساندند.

از حماسه مردم خوزستان و حمیدیه در احداث 15 کیلومتر سیل بند به ارتفاع 7 متر و مبارزه تن به تن با سیلاب ، تا طلاب و روحانیونی که درس و بحث را رها کردند و همزمان که طعنه می خوردند بیل می زدند و کار می کردند، تا جهادی هایی که برای اعزام به مناطق سیل زده رقابت می کنند و صحنه های اعزام به جبهه را تداعی می کنند تا نوجوانان 10 تا 15 ساله ای که با جسم نحیف خود هرآنچه توان داشتند را آوردند پای کمک به مردم و زنان و دخترانی که مانند مجاهدان پشت جبهه ، اقلام کمکی را بسته بندی می کردند و یا غذا می پختند تا به نوبه خود کمکی به سیل زدگان کرده باشند. صحنه های حماسی و بی نظیری که هرکدام می طلبد مستندسازان ، تاریخ نویسان ، رمان نویسان راجع به آنها تا سالها بنویسند و فیلم بسازند و افتخار کنیم...

اما حالا که کمی از تب و تاب روزهای اول گذشته باید از بی شرم های میانه سیل هم گفت. بی شرم هایی که در اوج بحران که همه ملت ایران همدل شده اند برای رفع آلام سیل زدگان و صحنه های افتخارآمیز را در تاریخ ثبت کردند، آنها نه تنها کمکی نمی کردند ، نمک هم بر زخم مردم می پاشیدند و با زبان و قلم خود تنها بذر کینه و لجن پراکنی می کاشتند. سیاهان روزگار خواه سلبریتی، خواه عدالتخواه نما، خواه مذهبی نما، خواه ضدانقلاب؛ که در میان بحران هم مشغول ماهیگیری بودند و تنها چونان روزگار خود، سیاهی دیدند و سیاهی منتشر کردند. اُف بر شما مدعیان پوچ اندیش که کَر و کور و لال شده اید و از دیدن و فهم این حماسه های بی نظیر مردم عاجز مانده اید.
لال شود زبان هایی که از حماسه های عظیم مردم بی نظیر ایران نگوید
بشکند قلم هایی که از جانفشانی های سربازان امام خامنه ای ننویسد